OMO “wasmachine”

Burgers hebben de afgelopen anderhalf jaar gezien dat de Centrale Bank van Suriname, CBvS, is gestart met wat ze noemen het termijndeposito, dat nu bekend staat als OMO waarbij ze op geraffineerde, slinkse en slimme manier ervoor hebben gezorgd, dat banken in principe gratis geld hebben gekregen voor het niet werken. Dit en nog meer deelt Roche met de redactie van Dagblad Suriname.

Hoe hebben ze dat gedaan?

“Ze hebben de financiële instellingen (banken) de mogelijkheid geboden om voor een zeer korte termijn soms tot 3 maanden, 1 week of tot twee weken om hoge abnormale rentes te verlenen, om en bij 80%. Dat heeft gemaakt dat ze nu pak weg 2000 miljoen SRD hebben weggegeven aan de financiële instellingen.

De Centrale Bank dekt zich met een hele goede drogreden. Dat ze dit doen op basis van goede afspraken met het IMF, terwijl het gros van de burgers dat helemaal niet gelooft. We zien dat deze termijndeposito mede ervoor heeft gezorgd dat de koersen flink omhoog zijn gegaan.

Ondanks dat gaan ze toch ermee door”, geeft Roche te kennen.

Wat kan ze stoppen?

Roche vervolgt zijn verhaal: “Het lijkt verder erop, dat niemand in dit land deze mensen kan stoppen, terwijl de president zelf een paar maanden geleden zijn gevoelens kenbaar hierover heeft gemaakt. De Raad van Commissarissen van de Centrale Bank, die aangesteld is door de politiek van Suriname, speelt het spel mee, doet alsof ze blind is.

De president heeft een commissie ingesteld die het moet evalueren waarvan het resultaat vooralsnog niets heeft opgeleverd. Het lijkt alsof supermachten van geconcentreerde elite groepen de overhand hebben met alles en al dan niet samenwerken met politieke mensen uit de coalitie om dit in stand te houden. Wie wil nu geen 80% rente hebben voor niets doen.?”

“Dan spelen die politieke mensen ook hun deel door te doen alsof ze niet weten dat het zweet van burgers wordt weggegeven. Nu zien we dat na de oproepen van mensen, burgers ook mee zouden kunnen doen en dat de Centrale Bank een oproep doet aan burgers dat zij mogen participeren, maar dit houdt wel in dat OMO nog steeds doorgaat en dat de inflatie en de devaluatie zullen blijven toenemen.

Alle ellende gaat gewoon doorgaat, maar men trekt nu zogenaamd burgers erbij in de hoop dat het geklaag rustiger gaat worden.”

“Verder mogen burgers nu ook SRD 250.000 gaan beleggen voor de duur van 3 tot 6 maanden met rentes van 81 en 47%. Men zegt nu dat ze dus de burgers mee laten doen en dat er zand over gegooid moet worden, maar het probleem is hiermee niet opgelost.”

Het wasmachine effect

Het probleem volgens Roche is, dat dit inflatoire werkt en het ervoor zorgt dat meer geld op de markt komt en dat de ellende groot blijft.

Alleen om sympathiek te zijn, alleen omdat er wordt gevraagd hoe verder, dan wordt er volgens Roche gezegd “laat de burger meedoen”.

Nu komt de vraag, zegt Roche: “Wie zijn de burgers die meedoen? Een simpele burger hoest moeilijk een 250.000 SRD op, hij heeft niet eens een extraatje. Er zijn wel uitzonderingen, maar in grote getallen kan nu iedereen inschrijven met verschillende ID-kaarten, maar het komt eigenlijk van 1 geconcentreerde blok macht, dit hebben we vaker gezien in de jaren ‘80 toen de SRD-biljetten gewisseld werden, toen gingen diverse mensen om het geld van hun baas te wisselen.”

“Nu gaat er ook belegging plaatsvinden, maar niemand weet van waar dat geld komt. Deze OMO wordt dus een wasmachine, niemand gaat de burger vragen, hoe kom je aan dat geld? Het wordt nu dus een mogelijkheid voor meer witwaspraktijken, want niemand vraagt hoe en wat. Soortgelijk hebben wij ook gezien bij de uitgifte van de Staatsolie obligatie. Hier heeft niemand gevraagd waar het geld vandaan kwam. 

Dat was ook een open goal voor “witwassen” van illegaal geld. Geen wonder dat onze financiële instellingen internationaal niet gewenst zijn.”

GW

error: Kopiëren mag niet!