Bedreiging: informele sector
De ondersteuning die gegeven moet worden aan de huishoudens, omdat ze slachtoffer zullen worden van de programma’s en herstructureringsmaatregelen van het IMF, heeft een gezicht gekregen. Het heet Monikarta: een programma van sociale ondersteuning dat uitgaat van een modaal gezin met een of twee ouders en 2-3 kinderen, tot een maximum van 4. Het maximum inkomen welke de gezinnen moeten hebben om in aanmerking te komen voor hulp van SoZaVo is SRD 6.500. Het gaat dus om gezinnen die minder dan SRD 6.500 per maand aan inkomen hebben. We menen te weten, dat bij het bepalen van het minimumloon, uitgegaan is van een aantal arbeidsuren van 200 die werknemers per maand verdienen. Door de vakbeweging is al gezegd dat dit aantal uren aan de hoge kant is, waardoor bij het berekenen van het uurloon uitgaande van een minimum maandinkomen, men op een relatief laag bedrag komt.
De grens zou dus voor een minimumloon maandinkomen nu liggen op SRD 4.000, omdat het minimumuurloon SRD 20 is. SoZaVo gaat nu uit van een wellicht meer realistische grens van SRD 6.500 en dat correspondeert met een uurloon van SRD 32,50. Als we uitgaan van een aantal gewerkte uren van 180 dan is het maximum inkomen van SoZaVo SRD 36.
Het uurloon zou volgens de uitleg van de regering een brutobedrag zijn, wat betekent dat het netto-uurloon, indien over deze bedragen nog loonbelasting wordt afgetrokken en ook nog premies AOV, basiszorg en algemeen pensioen, het nettobedrag van het minimumloon lager is dan SRD 20. Wij denken dat de regering bij het bepalen van het bedrag van SRD 6.500 per maand en ongeveer SRD 32,50 per uur of SRD 36 netto, uitgegaan is bedragen die bij de berekening van de armoedegrenzen zijn gebruikt. Betekent dat nu dat de regering eigenlijk aangeeft dat de minimumlonen die nu gelden eigenlijk zijn achterhaald? De kans dat dit wel het geval is, is zeer groot omdat de voedselinflatie bijvoorbeeld sinds het intreden van het nieuwe minimumloon wel duidelijk heeft plaatsgevonden.
Het is goed dat de regering uitgegaan is van nettobedragen, omdat dat het bedrag is waarmee gezinnen hun goederen en diensten kopen. Het zou voortaan ook goed zijn als bij het bepalen van de minimumlonen ook een vaststelling plaatsvindt wat het netto-minimuminkomen moet zijn. Met de maatregel om gezinnen tot netto SR 6.500 te helpen, maakt de regering een wezenlijk sociaal programma bekend.
Maar, de regering zal een enorm bedrag uitgeven aan dit project. Alhoewel over het maximumbedrag van de uitkering niet bekend is, denken wij dat de regering uitgaat van een maximum-inkomen van SRD 6.500 en dat de regering alles wat daaronder ligt zal aanvullen tot dit bedrag. Dus als een gezin SRD 4.000 aan inkomen heeft, zal de regering aanvullen met SRD 2.500 tot dus het bedrag van SRD 6.500. Als gezinnen 0 aan inkomen hebben zullen ze het geheel bedrag van SRD 6.500 ontvangen.
Het wordt een enorme operatie, omdat formeel iedereen die in de informele sector werkt, werkloos is. Deze personen betalen geen belasting, Belastingkantoor en onze fiscale opsporingsdienst, voor het geval die bestaat in een of ander vorm, is niet in staat deze belastingplichtigen die geen afdrachten doen, te lokaliseren. Het gevaar zit hem dus hierin dat de werkers in de informele sector zich gewoon kunnen registreren als werkloos en dat ze dan SRD 6.500 van de Staat zullen ontvangen. In deze gevallen zal de Monikarta een subsidie zijn aan de werkgevers in de informele sector. Deze hoeven zich niet te houden aan het minimumloon en zij hoeven ook geen loonsverhogingen toe te passen. Het is dan best wel mogelijk dat deze werkers een paar duizend verdienen en onder de SRD 6.500 liggen, maar in de sectoren als de bouw zullen de lonen ver boven de SRD 6.500 liggen, zeker op het dubbele. Deze personen zullen dus eigenlijk zich schuldig maken aan uitkeringsfraude.
We hebben gezien dat de regering weer heeft nagelaten om bekend te maken wat de regering zal doen om degenen die zich schuldig maken aan uitkeringsfraude, te straffen. De regering moet ook degenen die een inkomen hebben en toch zich opgeven als werkloos en dokterskaarten van SoZaVo krijgen, beboeten en straffen. Ook werkgevers die hun verplichting niet nakomen om voor de werknemers een basiszorg te regelen, moeten gestraft worden. Aangezien het niet wordt bekend gemaakt, gaan wij ervan uit dat tot nu toe, sinds de sociale wetten zijn ingevoerd, 0 werkgevers zijn beboet. In elk geval zal het voor een deel verspilling van geld zijn als de regering de werkers in de informele sector als werkloos zou noteren en aan hen een uitkering van SRD 6.500 zou doen.
De belastingen zijn niet geïnteresseerd in het pakken van belastingfraudeurs in de informele sector, we zien zelfs dat de Belastingen pleiten voor de informele sector en aangeven dat ze wel een bijdrage leveren. De regering, met name SoZaVo, heeft de capaciteit niet om uitkeringsfraudeurs aan te pakken.
De Monikarta is bedoeld om brandstof, stroom, basis levensmiddelen, transport, kookgas, water, en medische diensten te kunnen betalen. Het kan zelfs, dat een aantal ambtenaren voor bijstand in aanmerking gaat komen, want het hoger kader dat bij lanti werkt ligt in die buurt van een inkomen.
Monikarta is concreet en een goed idee, maar de regering zal het niet lang volhouden als de fraudeurs niet tijdig worden ontdekt. De kansen om ze te ontdekken zijn klein, omdat de regering indirect ook de informele sector daarmee zou aanpakken. En die maatregel ligt politiek gevoelig, omdat het verder kan bijdragen aan het impopulair worden van deze regering.
