De hele halve wereld is in de ban van het WK Voetbal. Het aanvankelijk bizarre WK, dubieus vanwege mensenrechtenschendingen en arbeidsuitbuiting in Qatar, is uiteindelijk uitgegroeid tot een van de meest mooie en memorabele WK’s ooit. Rellen en onlusten zijn tot nu toe uitgebleven. Het WK is gaande terwijl minder goed nieuws de ronde doet over een van allerbesten aller tijden, namelijk Pele oftewel Edson Arantes do Nascimiento. Voor velen is hij de beste voetballer aller tijden. Deze voormalige topsporter lijdt aan darmkanker en zou in een moeilijke fase van behandeling zijn. Zijn land Brazilië is een van de topfavorieten om de titel te pakken.
Het WK is nu in de achtste finale, de eerste knock-out-fase na de algemene ronde. Deze algemene ronde was zeer interessant. Waarschijnlijk is het voor het eerst dat geen enkel land met het volle aantal punten over is gegaan naar de volgende ronde. Zeer memorabel waren de winst van Saoedi Arabië op Argentinië. Japan op Duitsland en ook nog Spanje, Marokko op België en Kameroen op Brazilië. In dit WK hebben zogenaamde kleine landen gezorgd voor mooie overwinningen. Het mooist op een WK zijn de emoties die te zien zijn op de tribunes.
Er zijn Surinamers die speciaal naar Qatar zijn gegaan om naar 1 of meerdere wedstrijden te kijken, met name van Argentinië. Er zijn Surinamers die de duizenden dollars kunnen neertellen om naar het WK te gaan. Deze reis is te vergelijken met twee keren een ticket naar Amsterdam. Echter zijn de aantallen toeschouwers van Suriname te verwaarlozen en zijn tot nu toe geen Surinaamse vlaggen te ontwaren geweest.
Maar heel bijzonder is wel dat een grensrechter van Suriname, Zachari Zeegelaar, op het WK heeft geacteerd. Dat is het hoogste optreden ooit van een Surinaamse official. Maar Zeegelaar is niet de enige die hoog heeft geacteerd in FIFA-kringen. Misschien hoger was het optreden van voetbalbestuurder (voormalig profvoetballer, trainer en mediaman) André Kamperveen. Die was een van de ondervoorzitters van de FIFA. De persoon die later in het gat sprong dat door het regiem van Bouterse was geslagen, is de Trinidadiaan Jack Warner, een persoon die eerder de tassen sjouwde van Kamperveen. André Kamperveen werd op en/of rond 8 december 1982 vermoord door het militaire regime onder leiding van Bouterse. Met de moord op Kamperveen werd een doodsteek gegeven door de militairen (het Nationaal Leger) aan het Surinaamse voetbal. Suriname had het voorrecht om zo een Suriname geboren te zien worden die een heel hoge ambt binnen de FIFA kon bekleden. En het is in de annalen te lezen dat Kamperveen zijn mond niet hield als hij vond dat hij niet correct werd behandeld. In het boek ‘Wereldkampioenschap Argentinië 78’ (over het WK 1978) van de Nederlandse sportjournalisten Hans Molenaar en Herman Kuiphof wordt verslag gedaan van een drukke vergadering van de FIFA, waar wordt beschreven hoe André Kamperveen in het begin zijn beklag doet, omdat hij niet de juiste seating had gekregen als FIFA-ondervoorzitter. En gelijk had hij om dat te doen. Suriname vermoordde zijn grote zonen, waardoor het nu op elk gebied met een schaarste te maken heeft, ook met goede voetballers en voetbalbestuurders.
Het WK zelf heeft toch wel in de achtste finale ervoor gezorgd dat de grote sterke landen als winnaar uit de bus zijn gekomen. Het verschil met andere WK’s is er wellicht wel dat deze landen, zoals Argentinië, Frankrijk en Brazilië, tegen iets kleinere landen keihard hebben moeten werken om door deze eerste knock-out-fase te gaan. Enkele toppers als Karim Benzema en Sadio Mane onbraken, maar tijdens het WK zijn er genoeg smaakmakers opgestaan om het tot een aantrekkelijke WK te maken. Opmerkelijk zijn de verhalen van iets oudere spelers als Leonel Messi en Christiano Ronaldo.
De WK-sfeer is in Suriname toch gekomen en op social media wordt de boel behoorlijk opgestookt. Er zijn ook unieke radioprogramma’s waar vanuit vaste locaties met bekende gasten live flitsen worden gebracht. Het is opmerkelijk dat veel vrouwen in Suriname ook aandacht hebben voor het WK en de zaak volgen. Dat heeft allemaal te maken met het vrijkomen van de Surinaamse vrouwen die ook erbij willen horen. Dat is een heel mooie zaak.
De landen die de meeste volgers in Suriname hebben zijn Brazilië, Argentinië en Nederland. Al deze landen zijn over naar de volgende ronde, maar op den duur gaan ze elkaar ergens tegenkomen.
In de Braziliaanse wijken in het noorden van Paramaribo is het vrij rumoerig en druk op de dagen waarop Brazilië speelt. De Surinamers mengen zich in de Braziliaanse drukte, niet in de laatste plaats omdat er relaties bestaan in die kringen. Er zijn Surinamers die na het werk zich omkleden in het geel, het gezin laten voor wat het is en na het werk rijden naar noord om daar zich in de djoegoedjoegoe te mengen. Na de wedstrijden wordt het feest dan meestal voortgezet. Zo heeft het WK ook in negatieve zin iets te maken met gezinnen.
Er zijn echter veel burgers die van het WK genieten in gezins- en familieverband, binnen of buiten het huis. Al met al is het toch geen fiasco geworden, maar zitten we midden in een heel mooi WK.
Er zijn volgers die beweren dat het een en ander ordelijker verloopt door de verminderde beschikbaarheid van alcohol in het islamitisch land Qatar. Dat kan iets met de waarheid te maken hebben. Werkplaatsen zijn in de ban en zijn kantoren hier en daar ook in de kleuren van het favoriete landenteam gekleurd.
De bevolking moet van dit feest even genieten, want wat na het WK gebeurt is moeilijk te voorspellen.
