Een mooie en schone omgeving is het ideale plaatje voor zowel burgers als toeristen. Helaas is het in Suriname nog op vele plaatsen een fata morgana. Enkele burgers van Langatabiki wijzen op de vuilophoping die zij constateren. Zo noemt een van hen de vervuiling van het rivierwater door de goudwinning.
“De Marowijnerivier heeft ook mogelijkheden voor recreatie en eco-toerisme, de Fransen geven het goede voorbeeld en dat is niet ver van Paamaka en Langetabbetje”, zegt een van de bewoners. Volgens hem hebben de verbrandingsovens die tijdens de vorige regering zijn geplaatst geen nut. “Het was propaganda en het werkt niet”, klinkt de toelichting van de man.
De vuilophoping en het dumpen van het afval in de Marowijnerivier noemt een bewoner “business as usual”. Hij vervolgt: “De waterkant van Langetabbetje is een vuilnisbelt. De verbrandingsovens heeft men langs het water gezet, maar zoiets zet je niet aan de waterkant.” De man licht toe dat het vuil daarnaartoe wordt gebracht met als resultaat dat een vuilnisstortplaats zich ontwikkelt. Hij kijkt naar de overkant, bij de buren, aan de Franse kant. “Daar hebben ze alles mooi gemaakt, een mooie kade en een mooie pier.” Iemand anders voegt nog toe dat de vervuiling al jaren gaande is. Vooral plastic flessen belanden in het water. “Mensen moeten aangesproken worden op hun gedrag.”
Dagblad Suriname heeft contact met de districtscommissaris Ose Jabini proberen op te nemen maar kon deze vooralsnog niet bereiken voor een reactie.
RB
