Dat zijn allemaal uitdrukkingen in Suriname die al jaren te horen zijn van welke regering dan ook. ‘Alleen weten we dat de periode dat de regering Bouterse aan de macht was van 2010-2015 zij enorm veel geld heeft gehad, wel een extra USD 3 miljard die zij heeft verdampt. Ook heeft ze ons met enorm veel schulden gelaten”, zegt Astrando, een gewone man van de straat, in gesprek met Dagblad Suriname.
“Dat is het verhaal dat reeds bekend is. Maar, wat de zaken erger maakt, is als we kijken naar de cijfers die de president in de Nationale Assemblee heeft gepresenteerd, dan zien we dat van alle gelden van de overheid, wat men noemt de staatsbegroting, ruim 21% van het geld dat de overheid heeft in haar begroting naar personeelsuitgaven gaat.
Uiteraard als er gekeken wordt naar deze cijfers, dan is dat verdomd hoog, omdat er heel weinig overblijft om andere zaken te kunnen doen.
Verder is de regering ook al bezig schulden te betalen en ruim 25% van de staatshuishouding gaat hieraan.”
Uiteindelijk komt het erop neer, na een simpel optel- en aftrek-sommetje, dat van die ene besteedbare SRD oftewel surinaamse dollar, heel weinig over blijft, aldus Astrando.
“Overigens met die weinige middelen moet de regering het land door draaien. Daarmee moet zij onder andere de infrastructuur onderhouden, scholen bouwen en repareren, kanalen ophalen en het land door draaien met dat ene overgebleven restant van een SRD. Al met al is het een droevige situatie. Waar het op neerkomt is, dat deze regering met als hoofdtrekker de VHP, van te voren wist dat zij veel schulden zou overnemen. Dat heeft die partij duidelijk kenbaar gemaakt in haar verkiezingscampagne. Ze is daarmee huis aan huis gegaan en ook de mensen gezegd dat ze een oplossing heeft.”
De politieke partij van vicepresident Ronnie Brunswijk, de ABOP, werd nooit al te serieus genomen, omdat zij nooit echt een regeerplan heeft gepresenteerd. Ze heeft ook geen toekomstvisie geponeerd.
Astrando: “Die hebben gewoon een simpele campagne gevoerd om aan de macht te komen om later te zien wat zij zullen gaan doen. Dat heeft de VHP niet gedaan. De VHP heeft dus bewust campagne gevoerd door te zeggen wat er niet was en wat zij kon herstellen. Dat is nu de nekslag voor de VHP, omdat de bevolking nu vindt dat de partij haar beloften niet kan nakomen. Men gaat er dus vanuit, dat de president halve waarheden heeft verteld en nu komt vertellen hoeveel erger de zaken zijn dan er eerst werd gezegd.
Hebben wij te maken gehad met een persoon die twee gezichten heeft gehad, waarbij zijn handelingen niet in overeenstemming zijn met zijn ware aard?
Beloftes dienen ten alle tijde te worden uitgevoerd. Immers het niet uitvoeren ervan wordt tot een leugen gerekend. Het liegen wordt als een slechte karaktereigenschap beschouwd door ieder welopgevoed en rechtvaardig mens.”
“Dat maakt burgers onzeker wat betreft de geloofwaardigheid van politici die hadden beloofd hun leven te verbeteren.”
De president heeft verder kenbaar gemaakt dat het ergste achter de rug is en dat er nu drie goede jaren op komst zijn. Hij heeft echter, aldus Astrando, niet kenbaar gemaakt hoe die drie jaren eruit zullen zien en heeft het weer in een waas van onzekerheid gelaten.
“Vooralsnog zitten er twee bittere jaren ,tussen omdat het IMF-programma nog wordt doorgevoerd en er zijn gewoon geen meer inkomsten. Ook weten we dat die olie in 2025 niet meer zal komen. De vraag is dus waarop deze voorspelling op gebaseerd is. Dat er een sociaal programma gaat komen is goed, echter wordt deze gefinancierd door het IDB en niet uit de staatsbegroting. Overigens de hele IDB-lening van USD$ 150 miljoen is voor andere doeleinden en niet voor economische herstel opbouw.”
Het is ook bekend dat ruim 45% van al deze middelen naar consultants gaat en niet bij het volk terecht komt. Vaak hebben deze organisaties ook hun interne vrienden netwerken die voor informatie zorgen en ook het werk krijgen, aldus Astrando.
“Het zou goed geweest zijn als die hulp veel eerder was gekomen, omdat de bevolking nu hevig aan het pinaren is De hoofdrolspelers en de hardliners rond de president heen wonen hoogstwaarschijnlijk niet in Suriname of kunnen makkelijk vertrekken als het moeilijk wordt.”
“Het is dus jammer dat de president niet om kan gaan met mensen die hier wonen en werken en afhankelijk zijn van anderen die niet hier wonen en of hun koffer altijd in gereedheid hebben voor vertrek, Zo langzamerhand is het volk moe geworden hiervan. Het nieuw Surinaams nationalisme ontbreekt als een ideologie vanuit de politieke partij de VHP van wie de voorzitter de president is. De politiek gaat over het algemeen ervan uit, dat Surinamers vergeten, dus alleen op de valreep leuke zaken verrichten.”
“Dit model gaat dus niet meer werken, vooral gezien de aanwezigheid van diverse social media waar de mensen alles weer op kunnen roepen en terugzien en -lezen. Maar, de leugens worden snel achterhaald.
NK
