“Solidariteit is wat we willen tonen, maar we vragen ons soms af hoe we het moeten en zullen tonen.”
De president heeft in een recente openbare vergadering van de Assemblee aangegeven, dat er een solidariteitsheffing komt. De mensen met de betere inkomsten zullen wat meer moeten inleveren zodat de sociaal zwakkeren het toch iets wat beter kunnen hebben.
Financiële situatie
“Toen hadden we een regering waar we niet wisten waar dat geld ging. Gelden gingen hier en daar en overal. Van niets was men op de hoogte. Het leek wel een klein casino spelletje met het geld van burgers, die vanaf de vroege ochtend tot in de late moeten werken. Het geld werd kort gezegd verbrast. Toen had je groepen die luidkeels door de straten liepen te protesteren en zichzelf de vraag stelden waar het geld naartoe ging. Hun standaard leuze was toen pe a moni de?”, zegt Rinaldo in een interview met Dagblad Suriname.
Pe a moni e go?
“Deze regering heeft voor haar aantreden aangegeven dat ze alles eraan zal doen om de economische situatie in het land weer op staande voeten te brengen. Ze hebben beloofd zich hard in te zullen zetten voor land en volk. Belofte maakt schuld. Heden ten dage blijkt immers dat geen enkel geldbedrag groot genoeg is om te kunnen merken hoe snel je een paar duizenden kwijt bent. De maatregelen die de overheid treft en nog zal treffen zijn moordend voor de samenleving. Men roept dit soort taferelen, de armen worden armer en de rijken worden rijker“, zegt hij.
Verhoging solidariteitsheffing
“Ik praat niet graag”, zegt Rinaldo die een hele hoge functie bekleed en maandelijks een inkomen heeft waarvan anderen ook een bepaald deel krijgen. Met anderen bedoeld hij in het gesprek sociaal zwakkeren. Hij doet dit omdat het voor hem een soort traditie is geworden. “Nu komt het”, zegt hij aan de redactie, “nu wil de overheid me nog meer beperken door meer solidariteitsheffing te gaan nemen van m’n salaris. Het wordt dan inderdaad voor dezelfde doelgroep gebruikt, maar persoonlijk weet ik niet of ik nog in staat zal zijn de mensen die ik gewend ben te helpen nog zal kunnen helpen.”
Samen met hem zijn er nog zovelen die niet zien waar hun geld naar toe gaat omdat alles gewoon de pan uit vliegt. Over de koers wil hij het niet eens hebben.
“De vraag die nu bij mij opkomt, blijft: Pe a moni e go? We slikken als bevolking een hele zware pil en hopen daadwerkelijk ook dat we zullen genieten van de vruchten. Voor nu is het elke dag een ander verhaal van dieper in je zakken kijken, terwijl die al bijna leeg zijn.”, zegt hij afsluitend in het gesprek.
GW
