Moe maar voldaan keerde een Nederlands medisch team afgelopen week terug in Nederland: het team dat in Suriname met succes zes hartoperaties bij kinderen uitvoerde. Wat ze het meest is bijgebleven? “De enorme dankbaarheid van de kinderen en hun familie”, zo is te lezen op de website van het UMCG, Universitair Medisch Centrum Groningen.
Opereren in een ander land, in een ziekenhuis dat je niet kent en waar andere regels en gebruiken gelden: dat is even wennen, zegt Ryan Accord, de kinderhartchirurg van het UMCG die samen met kindercardioanesthesist Hubert Mungroop de missie leidde. “Na de eerste operatie hebben we een uitgebreide debriefing gedaan: daarin bespreek je de hele operatie, wat ging goed en waar moeten we de volgende keer op letten? Zo merkten we dat de ronde operatiekamer een heel andere akoestiek heeft dan we gewend zijn. Dat betekende dat we er goed op moesten letten om niet door elkaar heen te praten.”
Al snel raakte het team vertrouwd met de nieuwe omgeving waarin het moest werken. Mede ook dankzij de goede opvang en samenwerking met de Surinaamse collega’s. “Ze waren altijd beschikbaar om te helpen waar dat kon en nodig was.”
Het team heeft uiteindelijk zes patiënten succesvol kunnen opereren. De zevende geplande operatie ging niet door, omdat het kind niet voldoende fit was. Deze operatie wordt binnenkort door een team van het LUMC uit Leiden gedaan.
Accord en zijn collega’s zijn onder de indruk van de enorme dankbaarheid van de kinderen en hun familie. “Vooraf zijn mensen soms sceptisch of kritisch, bijvoorbeeld als ze al langer wachten op een operatie. Maar dat slaat al heel snel om naar grote dankbaarheid richting alle mensen van het team, met wie ze dan ook graag op de foto willen en daar enorm trots op zijn.”
Naast de tevredenheid over de geslaagde behandelingen, is Accord ook blij met de kennis die ze hebben kunnen delen. “In de loop van de week, toen we goed gewend waren, was het ook mogelijk dat er geïnteresseerden konden meekijken. En aan het eind van de week was er een symposium voor coassistenten, verpleegkundigen en medisch specialisten, ook uit andere ziekenhuizen.
Dat het in Suriname anders gaat dan in Nederland, inspireerde Accord ook om te kijken wat er in Nederland beter kan. “Je ziet daar dat ze met soms beperkte middelen toch kwalitatief goede zorg kunnen leveren. In het kader van duurzaamheid kunnen we ons afvragen of sommige dingen wel echt nodig zijn. Waar ik in Nederland altijd een nieuwe hechtdraad krijg en een groot stuk weggooi, wordt een draad daar drie keer gebruikt. En moeten steriele materialen in plastic verpakt zijn, zoals bij ons het geval? Of is dat niet altijd nodig? Het zet aan tot nadenken over hoe wij werken en wat we gewend zijn.”
Accord: “Veel collega’s willen dit graag doen en doen dat deels in hun eigen tijd. Het is een ervaring die je altijd bij blijft. Je leert hiervan, pikt nieuwe dingen op, ontvangt ontzettend veel dankbaarheid en waardering. Zo betaalt het zich dubbel en dwars terug.”
