“Dan is deze uitdrukking niet als zodanig bedoeld om mensen te vernederen, maar het gaat om het feit dat je mensen op een rechtvaardige manier moet behandelen”, zegt Ishika aan het begin van een interview tegen de redactie van Dagblad Suriname.
Het kon anders!
Politiek partijen maken een klein circus van het feit dat mensen hun grondpapieren overhandigd krijgen. Ze willen duidelijk maken dat door hun de realisatie van dit alles heeft kunnen plaatsvinden.
Ishika zegt dat iedere burger, rechten en plichten heeft. Een van de rechten die je als volwassen burger in Suriname hebt is, dat je een stuk perceel mag aanvragen en je krijgt dat dan vanuit de kant van de overheid.
“De percelen behoren aan de staat toe”, ze benadrukt dit omdat het er soms op lijkt dat percelen politieke partijen toebehoren.
Behalve het feit dat het erop lijkt dat de percelen politieke partijen toebehoren, wil men bij het verdelen van de percelen, ook nog een kleine “circus” opzetten.
Waar is het circus?
“Ik bedoel het woord circus niet letterlijk hoor”, benadrukt Ishika. Ze zegt dat verschillende regeringen het tot een gebruik hebben gemaakt om mensen op te roepen in grote aantallen om hun beschikking te halen.
Dit terwijl het niets geweldigs is wanneer je grond van de overheid krijgt waar je eigenlijk gewoon recht op hebt.
De manier van het verstrekken van grondpapieren is wettelijk anderzijds ook vastgelegd.
Waarom dit alsnog anders gebeurt weet ze zelf niet. Ze vraagt zich af of de politieke mensen zich wel bewust zijn van het feit dat het vernederend kan zijn voor anderen om in zo een grote menigte hun grondpapieren af te halen.
Met het circus is nu in de stad, bedoelt Ishika, dat de verdeling van grondpapieren op een festijn lijkt.
Dingen die beter kunnen
Ishika had gehoopt dat deze regering dit vraagstuk beter aan zou pakken, maar dat gebeurt kennelijk niet.
Ze zegt tot slot dat ze dus wel hoopt dat de overheid in dit kader menswaardig gaat handelen en de mensen hun stukken aan huis levert of gewoon een oproeping plaats om hun stukken bij een dichtstbijzijnd kantoor op te halen, om vernedering en onmenselijke handelingen verder te voorkomen.
“De terreinen behoren niemand toe, geen van de politieke mensen hun zweet is op de terreinen gevallen vanwege hard werk en inzet. Ze zijn gewoon toevallig in de gelegenheid om als bestuursorgaan de taken uit te voeren en de gronden af te geven”, zegt ze in de hoop dat deze regering er een verandering in brengt.
“In het hele circus van uitgifte zie je geen welgestelden”rijke” mensen. Waarom niet? Waarom armen vernederen en onwaardig maken? Waarom hun menselijk gevoel uit hun hart rukken terwijl ze juist versterkt moeten worden door waardigheid?”
GW
