Onlangs sprak Dagblad Suriname tijdens een event met een senioren dame over haar leven. Ze gaf haar mening over de situatie in het land. De vrouw is gepensioneerd, maar komt niet uit met haar pensioen. Zij krijgt na 38 jaar werken een pensioenuitkering van maar liefst SRD 4.000.
Hiermee komt zij niet uit. Het gaat niet zozeer om de voeding die zij moet aanschaffen, maar om de vaste lasten, zoals energie en het vervangen van materialen in huis die noodzakelijk zijn.
Ondanks pensioen gen oodzaakt baan te zoeken
Doordat ze niet uitkomt is zij genoodzaakt een baan te zoeken. Waar deze dame had gedacht na zoveel jaar werkzaam te zijn geweest rustig te kunnen genieten van haar pensioen, maar nu moet zij toch weer werken.
Teleurgesteld
Ze probeert geen hartziekte te krijgen door haar nieuwe omstandigheid, waarvan vaak de oorzaak in bezorgdheid ligt. Ze probeert kalm door te leven.
De vrouw was niet geïrriteerd, maar wel teleurgesteld dat het zo is gegaan met haar leven en ze nog steeds moet werken.
Ze bleek ook niet echt depressief, eerder teleurgesteld in de omstandigheden van het land en vroeg zich af of het nog goed komt. Deze dame had zoals velen de hoop gesteld op president Chandrikapersad Santokhi.
Echter zijn de vele beloften die deze regering voor haar aantreden heeft gemaakt niet nagekomen.
“President deed uitspraken weten dat die niet uit zouden komen”
Volgens haar is het wel duidelijk, dat de president binnen een korte periode net alles kan doen, maar verwachtte wel dat tenminste de basiszaken gerealiseerd zouden worden .
Waarom heeft de president overigens de ladder zo hoog gesteld tijdens de verkiezingen terwijl hij al wist dat hij veel van zijn uitspraken niet waar zou kunnen maken, gezien de omstandigheden die al bekend waren.
Ze is niet helemaal ontevreden, omdat zij zegt toch te kunnen leven en dat ze zelf ervoor moet zorgen geluk te hebben in haar leven.
De vrouw zei ook naar Nederland te kunnen gaan waar al haar familieleden wonen, alleen had zij destijds daarvoor niet gekozen.
Ze sprak de hoop uit dat het nog goed komt in Suriname, echter gaf zij te kennen niet te denken dit nog in haar levenstijd te zullen zien.
Niet meer stemmen
Ze zei verder niet meer te zullen stemmen, omdat zij mogelijk niet meer weet voor wie, omdat naar haar mening elke partij aan de beurt is gekomen en er over de jaren heen geen verandering is gekomen
Door haar levenservaring is ze niet bedroefd voor de degenen die plannen maken die mensen van streek maken.
SPA en de beste ministers
Opmerkelijk gaf zij wel mee dat in de periode van de verschillende regeringen is gebleken, dat de Surinaamse Partij van de Arbeid (SPA) de beste ministers heeft afgeleverd in de diverse kabinetten. Het was een partij die niet veel stemmen kreeg, maar toch beschikte haar ministers over een bepaald kaliber en hebben een goede prestatie geleverd.
Ze vindt het daarom ook jammer dat er geen beroep is gedaan op deze partij om ook een bijdrage te leveren aan deze coalitie.
Deze dame is duidelijk niet één die van klagen houdt, omdat zij heeft gesteld dat zij ondanks haar leeftijd doorgaat, op zoek gaat naar een andere baan om toch uit te komen in haar leven. Ze is gelukkig, maar wel teleurgesteld in alle politieke partijen die het land tot nu toe hebben geleid, want het land is er niet op vooruit gegaan. Ze vraagt zich tot slot af of er wel nog hoop is voor Suriname. Stemmen zal ze dus niet meer doen, ze wenst niet dat ongeschoolden haar leven gaan bepalen.
NK
