Niet geheel onterecht is in DNA door een groot aantal DNA-leden felle kritiek geuit op wedkantoren die als paddenstoelen uit de grond zijn gerezen. Te oordelen naar de kritiek moet niet gesproken worden over paddenstoelen, maar over onkruid. De kritische kanttekeningen zijn geplaatst naar aanleiding van de behandeling van de Loterijwet waarop we straks kort inhoudelijk ingaan.
Bij het maken van kritische opmerkingen is door DNA-leden in plaats van wedkantoren gebruik gemaakt van de naam van een bedrijf: Suribet. De bruin-oranje kantoren van dit bedrijf staan nu dus synoniem voor alle bedrijven die ter plekke weddenschappen verkopen aan burgers in het land. Het bedrijf heeft ruimte gehad en heeft geheel binnen de spelregels die door de Surinaamse regering zijn vastgesteld, een aantal wedkantoren in Suriname geopend. Wat het bedrijf heeft gedaan is niet illegaal. Het is populistisch van de DNA-leden om niet kritiek te hebben op het beleid van de regering die regulerend moet optreden, maar op de onderneming die legaal binnen de perken van de wet en vergunningsvoorwaarden zaken heeft gedaan. Het bedrijf heeft gehandeld afgaande op een vraag die evident in het land aanwezig is. Er wordt op de Surinaamse televisie en radio, ook op de staatsmedia, open en bloot reclame gemaakt door een aantal wedkantoren. De bedrijven hebben dus niet het signaal van de regulator, in deze de regering gehad, om op de rem te trappen, noch heeft de regering enig ander signaal naar deze bedrijven toe verzonden of strenge vergunningsvoorwaarden gesteld.
Evenmin hebben we ergens gemerkt dat de regering op kosten van de bettingkantoren en andere kansspel- en wedgelegenheden een sociale impactstudie mag laten uitvoeren om regelmatig vast te stellen wat de sociale effecten zijn van de vele casino’s en kansspelmogelijkheden in Suriname.
De regering is dus in deze nalatig en het is populistisch van de DNA-leden om dan opeens massaal verontwaardigd te reageren. Eigenlijk hebben deze DNA-leden ook hun plaats verzaakt al die tijd en hebben ze willen compenseren door in DNA in het openbaar verontwaardigd te reageren, alsof ze opdat moment iets hadden ontdekt.
Met het bovenstaande zeggen wij niet dat het een goede ontwikkeling is dat wedkantoren als paddenstoelen uit de grond zijn gerezen. De regering moet snel een kleine impactstudie laten doen om vast te stellen hoe het is gesteld met de gokverslaving in Suriname. Het beeld dat door de verontwaardigde DNA-leden is geschetst is helemaal niet overdreven. Er zijn ogenschijnlijk een behoorlijk aantal burgers, man en vrouw, jong en oud, verslaaf aan het gokken. Er zijn mensen die werken om het geld naar de betting kantoren te brengen. Er zijn burgers die stapels met geld naar de betting kantoren brengen om te vergokken. Naar verluidt zouden mannen bij de kassa van verschillende winkels hangen, en niet op het werk zijn, om de uitslag te vernemen. Eerder is in het kader van de aanpassing van de casinowetgeving bepalingen aangenomen met vergaande bevoegdheden om verslavingen te voorkomen.
Eerder hebben we aangegeven in maart dat in De Nationale Assemblee 5 wetsvoorstellen zijn aangeboden die te maken hebben met de financiële sector waaronder de casinowetgeving. Een van de wetswijzigingen was ter wijziging van de wet waarmee toezicht en controle wordt gehouden op de kansspelen. De regering is daarin van mening, dat kansspelen een groeiend probleem vormen met betrekking tot het witwassen van gelden. Het is gebleken dat instanties die kansspelen verkopen en organiseren, de moeite niet nemen om de spelers te vragen naar hun identiteit. Dit laten ze na ondanks ze grote sommen geld van de spelers accepteren. Het wedden op allerlei sportwedstrijden, niet alleen voetbal en basketbal, maar ook paardenracen, biedt gelegenheid om grote geldbedragen te besteden. Zwart geld kan worden witgewassen en zelfs verdubbeld als men wint.
Er is een instituut dat vrij onbekend is: het Toezicht en Controle Instituut Kansspelen. Dit instituut wordt genoemd in de Loterijwet die in behandeling is en staat vermeld in de Wet Toezicht en Controle Kansspelen. Naar deze wet wordt in de Loterijwet verwezen. De taken van dit instituut worden bij deze wetswijziging aangepast. Interessant is dat onder de taken wordt toegevoegd het formuleren van beleid voor de preventie en nazorg van personen die aan kansspelen verslaafd zijn. Dat betekent, dat de wetswijziging ervan uitgaat dat het tot de taak van het instituut behoort om verslaafden te laten identificeren. Dat betekent dus dat deze wetswijziging ervan uitgaat dat het in Suriname en ongewenst fenomeen is dat burgers in Suriname aan kansspelen verslaafd zijn. Tegen verslaafden zullen maatregelen worden getroffen oftewel er komt begeleiding voor verslaafden, en waarschijnlijk op staatskosten. In uitvoerende staatsbesluiten en beschikkingen zal de minister van Financiën en Planning nader moeten regelen hoe de verslaafden herkend en vastgesteld moeten worden.
Dan komt de begeleiding, waarvan onderdeel moet zijn een verbod om zich toe te geven aan het schadelijke gedrag.
Dus in Suriname wordt dan ingevoerd dat na vaststelling van verslaving, verslaafden verboden zullen worden om het casino te bezoeken of een kansspel te kopen. De vaststelling dat verslaving een probleem is, is niet overdreven. Als een meting wordt gedaan dan gaat men zien dat wedkantoren als paddenstoelen uit de grond zijn verrezen, niet zomaar. De omvang van de spelers schijnt enorm te zijn toegenomen. Er zijn mensen die met hun dagloon rechtstreeks naar het wedkantoor gaan, hun ticket kopen en dan op het uur van de uitslag zich ophouden bij het kantoor om te vernemen wat ze hebben gewonnen. Er zijn buitenlanders die in Suriname met stapels geld naar de casino’s gaan, maar het niet kunnen opbrengen om hun oude afhankelijke familieleden een ondersteuning te geven. Soms gaat het zelfs om ouderen die op hen hebben gelet en voor hen hebben gezorgd.
In elk geval is het een enorme stap dat gokverslaving in de wetgeving zal worden erkend. Het zal betekenen dat burgers de vrijheid niet meer zullen hebben om zich over te geven aan een bepaalde verslaving. Eigenlijk wordt deze soort van verslaving niet getolereerd, maar drugs- en alcoholverslaving wel. Hopelijk volgt dat ook op termijn. De
gevolgen van gokverslaving maken huishoudens en toekomsten van generaties kapot. Welvarende huishoudens geraken tot de bedelstaf. Kinderen moeten dan van school voortijdig om de gokkende vader te helpen om de opgelopen gokschulden te helpen af te lossen. We verwelkomen de ontwikkelingen en kijken met belangstelling hoe de wetgeving wordt uitgewerkt, ook de taakaanpassing van het instituut.
