Het is in de afgelopen periode via de internationale kanalen bekendgemaakt, dat IAmGold verkocht is aan een multinational in China, Zijin Mining Group Co.Ltd.
Hoewel de zaak formeel nog beklonken moet worden is het reeds een algemeen feit dat Rosebel Gold Mines/IAmGold in Chinese handen komt. Politieke mensen waren helemaal in de war rond het feit hoe deze handeling heeft kunnen plaatsvinden. Sommigen klinken heel nuchter anderen waren heel verbaasd.
Een verbaasde opmerking was in deze weer van vicepresident Ronnie Brunswijk die de mening was toegedaan dat hij als vicepresident hierover niets wist en dat bij een eventuele verkoop Suriname de eerste bieder moest zijn om deze Canadese onderneming over te kunnen nemen.
Opmerkelijk in deze is dat president Chandrikapersad Santokhi melding heeft gemaakt dat de regering reeds drie maanden eerder wist van de intentie van IAmGold om de aandelen/het bedrijf door te verkopen aan derden. Men was dus al bezig naar geschikte kandidaten te kijken.
Sluiten we dit aan de uitspraak van vicepresident Brunswijk, dan kijken we tegen het feit aan hoe het mogelijk is dat de president wel op de hoogte was van de actie van IAmGold om te verkopen, maar de vicepresident dit niet wist en hoogstwaarschijnlijk nog minder de minister van Natuurlijke Hulpbronnen, David Abiamofo. Abiamofo komt overigens uit de politieke partij van de vicepresident, de ABOP.
Bij de verkoop van dit soort aandelen op de internationale markt, is het algemeen gebruik dat dit onder strikte geheimhouding gebeurt. De regering gaat op zichzelf niets meer kunnen doen.
Dat de directeur van Staatsolie Annand Jagesar komt zeggen, dat Suriname eisen kan stellen, dat is slechts om het volk op een zijspoor te zetten en laten geloven dat wij inbreng hebben in het besluit. Staatsolie heeft als minderheidsaandeelhouder niets te zeggen. Ze heeft destijds niet eens kunnen afdwingen dat ze tenminste in persoon in de Raad van Commissarissen kon zitten in de Surinaamse operatie.
Middels bepaalde bewoordingen is reeds duidelijk gemaakt, dat ze alleen kunnen kijken dat de nieuwe eigenaar zich gaat houden aan regelgeving, maar overdrachten en of verkoop van assets van organisaties die aan anderen toebehoren, daar kan de regering bitter weinig aandoen.
IAmGold is eerder vier keer van eigenaar verwisseld en toen hebben mensen er niet zo een punt van gemaakt, omdat de nieuwe eigenaren steeds mensen uit het westen waren.
Het is voor het eerst gebeurd dat de huidige eigenaar afkomstig is uit Zuid-Oost Azië , China.
Het is bekend dat Chinezen overal ter wereld op zoek zijn naar commodities, onder andere olie en goud. Ze hebben ook al vaste voet op het Zuid-Amerikaans continent.
In hoeverre de Amerikanen op dit nieuws gaan reageren zal politiek nog bekeken moeten worden.
Deze regering leunt heel erg zwaar op wat landen zoals Amerika en Nederland zeggen wat er deze regio moet gebeuren, omdat Amerika niet wil dat China de overhand neemt in deze regio. Ons land heeft tijdens de regering Bouterse de China Silk Road Map ondersteund en deze regering heeft dat wederom bevestigd.
Dat in ons land Chinese ondernemingen de totale economie aan het overnemen zijn begon in de periode van Jules Wijdenbosch met het binnenbrengen van de onderneming Dalian.
Alle regeringen na hem hebben het voortgezet, daar het gemakkelijk was om projecten te verkrijgen zonder veel vragen te stellen. Wel zijn deze gepaard gegaan met hoge rente en onderkende overwaardering aan bedragen. Mensen hebben altijd goed verdiend hieraan. Alleen betaalt de bevolking de rekening .
De Chinese ambassade als ook de Chinese regering ondersteunen in de vorm van landovername zonder een schot te lossen. Nu krijgen ze voor het eerst een multinational in handen, wat veel groter is dan het opzetten van een groot aantal supermarkten in je land. Vooralsnog zitten de Chinezen in ons land veelal in supermarkten, bouwmaterialen winkels , restaurants, auto operaties, kortom zitten ze meer in die publieke consumers brand product line. Ze zitten weliswaar ook in de goud-, hout- en vissector, maar niet te vergelijken met een multinational waarvan het overnamebedrag USD 350 miljoen bedraagt.
e macht van gemakkelijke geld geeft ze toegang tot alle politieke partijen. De macht door alle partijen heen. Zonder enige vorm van menselijke inbreng krijgen ze DNA-kandidaten op de lijsten. Zal ook niet verwonderlijk zijn, dat bij al deze invloeden het bekende “koffertje” achterblijft. Want niets gebeurt zomaar en gratis.
Spannend is nu te weten hoe het Surinaams bedrijfsleven in de toekomst om zal gaan met deze Chinese multinational en vice versa. Het is bekend dat Chinese ondernemingen lokaal niets kopen op de markt, ze laten alles halen uit het moederland.
Het is ook bekend dat veel invloed hebben van de Chinese regering, omdat dit soort grote onderhandelingen niet zonder goedkeuring van het politiek bureau China geschiedt.
Sowieso zou Suriname deze onderneming niet over kunnen kopen, omdat het miljoenen kost, geld dat Suriname niet heeft. We kunnen dit geld niet lenen en we hebben geen ervaring om zulke grote operaties te draaien.
Als onze overheid een grote onderneming moet oprichten zal zij bij punt nul moeten beginnen, USD 100 miljoen op tafel moeten leggen en internationale organisaties vragen om te helpen. Waarom zouden we een onderneming moeten kopen, die je niet kan draaien en die concessie is van jou.
De mensen die dus hebben voorgesteld dat Suriname dit eventueel kon opkopen, wilden slechts een beetje populair doen met hun uitspraken . Ook komen bepaalde uitlatingen vanuit de oppositie die dit tien jaren geleden zelf ook kon doen maar niet heeeft gedaan. Het was overigens de CEO van IAmGold die eens zei, dat Desi Bouterse een goede onderhandelaar was, wat in multinational termen niets anders betekent dan, wij hebben je gepakt.
Kan mij de beelden nog herinneren waar ex president Ronald Venetiaan de eerste goudstaaf in zijn handen hield en ons zielig volk de indruk gaf dat El dorado doro.
Niets is minder waar. Suriname haalt niets eruit en het volk is nog armer geworden.
We gaan moeten kijken hoe de Chinezen zich gaan opstellen ten opzichte van Suriname, haar burgers en het bedrijfsleven.
De Chinese regering heeft enorm veel invloed op de staat Suriname, omdat wij een schuld hebben bij China van US$ 500 miljoen, gemaakt onder de regering Bouterse.
Een gegeven is, dat de staat Suriname niets kan doen aan de verkoop, waar de staat wel invloed kan uitoefenen is een geen bezwaar document verlenen, daar de onderneming alle faciliteiten als importen en exporten via de staats instituten gaat moeten doen. Ik hoorde president Santokhi zeggen dat de staat dat niet kan doen, wat niet waar is.
We zien het dus niet gebeuren. dat de Surinaamse regering die durf zal hebben om geen vrijwillige toestemming te geven om deze onderneming te draaien. De Chinese regering zou dan geneigd te zijn aan onze regering te zeggen direct haar geld te willen hebben.
En als men alles direct opeist wil dat zeggen, dat alles van de overheid eventueel op de veiling gaat, omdat je die schuldeiser moet betalen. De Chinese regering heeft de staat Suriname aan de ketting gezet, dat wel in de schoenen geschoven mag worden van tien jaren regering Desi Bouterse. Hieruit zal Suriname vooralsnog niet kunnen komen.
Er was een een Surinaams cabaret “land te koop” . Niemand had ooit gedacht dat een cabaret waarheid zou worden. Maar de dag is nabij.
Humbert de B.
