President Chandrikapersad Santokhi is afgelopen zaterdagochtend in het RBN-tv programma Kal Aaj Aur Kal op vragen van presentator Faried Pierkhan ingegaan op recente ontwikkelingen en andere vraagstukken. Een bezorgde burger, Arman, deelt zijn mening over het interview met de redactie van Dagblad Suriname.
“Een zeer geïrriteerde Santokhi zag ik bij de vraagstelling van Faried Pierkhan waarbij hij inging op de financiële aangelegenheden van het land. De president werd gevraagd door de heer Pierkhan om niet steeds hetzelfde liedje te herhalen, dat duizend keer wordt herhaald.”
Genoeg is genoeg!
“Het blijkt dat Pierkhan er genoeg van had en duidelijke antwoorden wilde en daarom de president heeft geïnterrumpeerd en erop heeft geattendeerd dat hij niet steeds hetzelfde moest herhalen. Niemand wil in principe dit verhaal meer horen. Het was een zeer geïrriteerde Santokhi die niet had verwacht dat zijn adviseur zo zou ingrijpen en dat zou doen”, zegt hij verder.
Geen duidelijke antwoorden
Enkele vraagstukken in het programma hadden betrekking op het herschikken en betalen van de schulden van het land bij de verschillende monetaire instanties. Volgens Armand was de meest centrale vraag wat de stand van zaken rond het Internationaal Monetair Fonds, IMF, is.
De president had op dat moment geen antwoord, daar hij die dag nog verslag zou krijgen van de onderhandelingsteam.
Arman heeft een slecht gevoel erover, dat het mogelijk niet naar wens is verlopen. Hij zegt dat tegen die achtergrond, dat deze president goed nieuws snel bekend maakt. “En nu is het een poos stil rond het IMF en dat is een slecht teken.”
“Het hoeft geen betoog dat de besprekingen met Oppenheimer totaal zijn mislukt en na bijkans anderhalf jaar van besprekingen komt het er nog steeds op neer dat we nergens zijn beland. Je bent wel in een stand still, maar het was duidelijk uit het interview te halen dat de rente wel is toegenomen. “Hoe langer wij wachten, gaan wij als land meer en meer moeten betalen. Oppenheimer, de schuldeisers, hebben geen haast. De wereld rente is aan het toenemen, dus ze gaan hogere rente in rekening brengen en ze gaan de betalingstermijn niet verlengen.”
“Er is dus wel een groep deskundigen die onderhandelingen voert namens Suriname, maar het zijn faliekante mislukkingen. De vraag blijft dan, waarom blijft deze groep nog bij elkaar, ondanks alle mislukte methoden om een oplossingsmodel te vinden. Dit is en blijft onbegrijpelijk”, zegt Arman.
“De mensen van Lazard worden nog steeds betaald. Hoeveel aan het Franse Lazard wordt betaald is nog onduidelijk. Hoe langer de onderhandelingen duren, betekent dat dus ook dat Lazard meer aan vergoeding betaald krijgt.”
Volgens Arman gaat de bevolking gevoeglijk ervan uit, dat deze organisatie een maandelijkse vergoeding krijgt en dat ze aan het eind van de “deal” ook nog een commissie van de “deal” zullen krijgen. De overige leden worden, volgens de president, niet betaald. Conclusie van Arman is: ”Het resultaat is voor Lazard dus niet belangrijk, omdat de tijd verstrijkt, maar ze geniet nog steeds van alle voordelen en ze blijft de vergoeding ontvangen.”
De hoofdtrekker van het Surinaams team, de minister van Financiën, is afgetreden, als ook Viren Ajodhia, die de adviseur van de minister was.
Het is opmerkelijk dat de regering tot het moment van schrijven van dit artikel, nog geen minister van Financiën heeft, dit vindt Arman zeer schandalig. “Nu hebben we minister Ramdin die ook wel gezien kan worden als een minister van alle zaken of de minister van alle hulpelozen die vaak eindigen in hopeloze zaken. Zaken die niet tot een oplossing kunnen komen, maar het hangt ervan af hoe je het definieert en hoe je ernaar kijkt. De wereld ziet dat er geen invulling is voor de belangrijkste positie binnen de regering. De laatste keer dat deze functie lang vacant is geweest was tijdens de regering Bouterse, toen Wijnerman werd bedankt. De positie bleef 40 dagen open.”
Wie wordt nieuw minister van Financiën en Planning?
“De president begrijpt de noodzaak voor een minister van Financiën, maar zegt dat er nog besprekingen gaande zijn met kandidaten. Mensen met een gedegen kennis en kunde gaan niet onder deze omstandigheden de plek invullen, omdat de coalitie ook zo ongeloofwaardig en daar heel weinig saamhorigheid is. Niemand wil met hen in zee gaan en vooral niet op zo een belangrijke positie. De VHP lijkt echter over weinig mensen te beschikken die dit soort posities zouden kunnen bekleden, als ze hebben, dan zijn het ook nog ouderen.”
Armand benadrukt nog wel tot slot, dat alle grote schulden het gevolg zijn van 10 jaar wanbeleid van twee regeringen Desi Bouterse.
GW
