In de jaarrede van president Chandrikapersad Santokhi is gesteld, dat wij zullen moeten bepalen voor de toekomst hoe de samenleving er uit zal moeten zien voor de volgende generatie.
Hij is de mening toegedaan dat er een maatschappelijke discussie hierover gevoerd moet worden. “Dat zou een heel goed idee zijn, een maatschappelijke discussie voeren, echter hoeft hij niet perse te wachten op een discussie om te horen wat diverse groepen mensen zeggen”, zegt Henk, verbonden aan een maatschappelijke organisatie, in gesprek met Dagblad Suriname.
“We weten bijvoorbeeld al dat we een zwak migratiebeleid hebben waarbij mensen op een zeer makkelijke manier ons land binnenkomen en de Surinaamse nationaliteit kunnen krijgen. Dit is een oude wetgeving uit het jaar nul en past niet meer in deze tijd”, zegt hij. “We hebben gezien dat grote groepen Cubanen, Venezolanen, Haïtianen en Chinezen zijn gekomen naar Suriname. Hoewel een toegevoegde waarde voor ons land is het tegelijkertijd ook een ontwrichting van onze sociaal-maatschappij die we door de jaren heen hebben opgebouwd.”
“De regering heeft in twee jaar tijd door de minister van Justitie en Politie niet kunnen presenteren met een hernieuwd inzicht van haar immigratiebeleid. Er is nog steeds geen concept wet ingediend terwijl we al geruime tijd weten, dat wij onze immigratie aan banden moeten leggen. We weten wel dat we meer mensen nodig hebben, omdat we onderbevolkt zijn. Met 625.000 mensen kan je niet veel doen om een land tot ontwikkeling te brengen. Als dit bekend is, zal je wel een exercitie klaar moeten hebben.
Er is echter geen enkel plan dat ons wijst hoeveel mensen we nodig hebben in de bouw of in de agrarische sector. Het is per sector nog steeds niet gedefinieerd. Doordat dit niet geordend is, krijg je een totale ontwrichting van de eigen Surinaamse samenleving. De veroorzakers hiervan zijn de politieke organisaties die aan de macht komen, omdat ze het niet kunnen of willen structureren.”
“Als je meer mensen nodig hebt voor de ontwikkeling van je land, moet je dat op die manier kenbaar maken en aangeven wie je wilt ontvangen (skilled people). Nu worden we volgepropt met mensen die niet van plan zijn te werken in de sectoren waarin wij mensen nodig hebben.
De beslissing om iedereen visumvrij toe te laten, maakt dat wij target zijn voor allerhande ongewenste figuren. Hoe is minister Albert Ramdin van Buitenlandse Zaken, International Business en Internationale Samenwerking op dit idee gekomen? Daarom trok de Franse regering aan de bel. De president laat toe dat de Haïtiaanse zakenman Saya analfabeten importeert uit Haïti. Ongelimiteerd. Deze mensen reizen, dankzij onze poreuze grenzen, door naar Frans Guyana.
In de afgelopen maanden (juli en augustus) is gebleken dat ongekende aantallen Afrikanen het land zijn binnengekomen. Willen we deze mensen? Wie let op hun handelen wanneer ze in Su zijn? Vertrekken ze weer?
We gaan vanwege mensenhandel helemaal in de gevarenzone terechtkomen.”
“Het is publiek geheim dat er veel geld wordt neergeteld voor het binnenbrengen van mensen of het al dan niet verlenen aan mensen van een verblijfsvergunning om in aanmerking te komen voor paspoort.
De Amerikaanse regering had een rode vlag gezet, omdat men zag dat er in Suriname aan human trafficking werd gedaan waarbij mensen Suriname kozen als tussenhaven om door te gaan naar de VS. Deze chaotische situatie krijg je, als je als regering niet weet wat je wilt en tot nu toe weet deze regering nog steeds geen beleid te ontwikkelen. De Franse regering heeft onlangs ons land ook gewezen op de doorstroom van Haïtianen naar Frans Guyana.”
Volgens Henk praten alle politieke mensen en ministers er omheen om interessant over te komen, maar uiteindelijk blijft het bij praten zonder resultaat. “De zeer chaotische manier van het toelaten van personen, voornamelijk gedurende de vorige regering, heeft ook met zich meegebracht, dat die groepen veel meer invloed hebben op de zittende regering dan eigen Surinamers. Hun invloed ontstaat mede door landen die ook druk uitoefenen op de regering het beleid naar hun inzichten in te richten en of is het om een status quo situatie toe te laten. Het teleurstellende van dit alles is, dat de huidige president ook eens minister van Justitie en Politie is geweest, dus hij kent de situatie als geen ander, en ondanks dat staat het niet hoog op zijn agenda.”
“De kracht van de groepen hebben we weer onlangs gezien waar de president een bezoek bracht aan een streetparty van de Haïtiaanse zakenman, die ook eens als verdachte was aangemerkt in een onsmakelijke zaak, Deze persoon werd toen vrijgelaten. De afgelopen week is deze persoon wederom aangehouden in een andere zaak.
De president weet beter, kent de achtergrond, heeft zijn inlichtingendienst, maar ondanks dat heeft een andere kracht hem naar die party geleid.”
“Tevens heeft de president het in de jaarrede gehad over overheidsbestuur en dat dit doelmatiger, transparanter en kwalitatief beter moet worden. Tegelijkertijd moet er ook een betere dienstverlening en uitbreiding van E-governance komen.”
Het verhaal van E-governance was gestart tijdens de vorige regering toen er een aanvang is gemaakt. Wat is achtergelaten en miljoenen heeft gekost. Het is niet duidelijk op dit gebied wat deze regering heeft overgenomen en in welke status het is. “Het was aan een onderneming gegeven, maar het is niet bekend hoeveel er aan deze onderneming wordt betaald. Is er verder een publieke inschrijving geweest waarbij meer ondernemingen een kans hebben gekregen hiervoor in aanmerking te komen? Wat heeft deze software ondernemer tot nu toe gedaan? Want wij hebben er zelf niets van gemerkt”, aldus Henk.
