We hebben onlangs gezien dat het Openbaar Ministerie actie heeft ondernomen tezamen met de militairen en agenten om scalians die opereren in de omgeving Stoelmanseiland in de Marowijnerivier te vernietigen.
In deze hebben ze met heel wat opschuif bekend gemaakt hoeveel scalians ze hebben kunnen vernietigen. De vraag is nu: ”Moeten ze een pluimpje krijgen dat ze de scalians hebben vernietigd?”
Al sinds jaar en dag praten burgers, met name milieuactivisten, met bewijzen over de schade die aangericht kan worden door zo’n scalian of goudponton. De scalians richten niet alleen schade aan, maar ook mensenlevens worden met de komst van deze scalians in gevaar gebracht. Het gebruik van kwik kan mensen ziek maken en kinderen kunnen met gebreken geboren worden. De vissen in onze vervuilde wateren kunnen ook niet meer gebruikt worden voor de consumptie, en deze zaken zijn allemaal bewezen.
Tijdens de regeringen Bouterse-Ameerali en Bouterse-Adhin zijn meer scalians toegelaten dan tijdens de front regering. De verschillende regeringen hebben gewoon toegelaten, dat de scalians opereren op onze wateren alhoewel ze wisten dat het volgens onze wetgeving niet mag.
De gewezen minister van Natuurlijke Hulpbronnen Regilio Dodson was tegen milieuvervuiling en ook tegen de legaliteit van deze scalians, maar hij kon er niet lang voor zorgen dat de scalians aan de ketting bleven vanwege politieke privileges en belangen.
Ook de regering Santokhi-Brunswijk heeft bij aantreden gezegd op te zullen treden tegen alle scalians.
De huidige minister van Natuurlijke Hulpbronnen, David Abiamofo, heeft al bekendgemaakt dat de vergunningen van de scalians niet verlengd zullen worden, echter heeft hij nooit bekendgemaakt om hoeveel scalians het gaat, wie de eigenaren zijn, of ze geregistreerd staan als onderneming en ook niet of ze daadwerkelijk nog steeds opereren.
Hij beweert steeds, dat de vergunningen niet verlengd zullen worden, maar wanneer ze zullen vervallen is niet bekend.
De regering durft de namen van de vergunninghouders niet te publiceren, anders worden mogelijk zaken zichtbaar die niet gewenst zijn.
De reden achter zo’n vage uitleg schuilt meestal in het feit, dat men politiek bedrijft met dit soort gelegenheden. Er wordt zodoende ook politieke invloed erbij betrokken om deze zaken te verlengen.
De actie van het Openbaar Ministerie op 28, 29 en 30 september kan al met al niet gezien worden als een pluimpje, omdat het nu pas is gelukt, terwijl er zolang al wordt gewacht op een resultaat. En juist op 30 september hadden we bezoek van de Franse minister van Justitie en Politie. De Franse overheid grapt niet met scalians en treedt vooral radicaal optreedt tegen ze.
Dit is voor onze bevolking eigenlijk een soort van belediging.
Het Openbaar Ministerie heeft opvallend genoeg geen arrestaties laten verrichten vanwege andere overtredingen of begane strafbare feiten binnen de wet. Ook heeft ze geen melding gemaak of er personen op de scalians waren, wie ze zijn en van welke nationaliteit.
We kunnen dan wel zeggen dat het Openbaar Ministerie het heeft geprobeerd, maar dan moeten we eerst gaan kijken hoeveel vernielingen en vooral mensenlevens het ons heeft gekost. Deze vernielingen die de scalians hebben aangericht moeten uitgedrukt worden in mensenlevens en dan pas krijgen we een beeld hoe groot de schade is geweest. De scalians aan de Franse kant zijn vernietigd, wat gebeurt dan met de scalians op de andere Surinaamse wateren.
Gaan we die ook vernietigen of gaan we die laten? Is er sprake van deels landelijk beleid en ingrijpen of partieel?
André Hasselbaink
