Audrey Christiaan, van Juku Jume Maro Cultural Association, is een bekend voorvechter voor de inheemsen in Suriname. Zij zal binnenkort afreizen naar Trinidad & Tobago waar de leider van het inheems verzet, Hyarima, in St. Joseph wordt herdacht. Hyarima stak op 14 oktober 1637 de stad tijdens de Spaanse kolonisatie in brand. Dit feit vieren de inheemsen op Trinidad door middel van een rook ceremonie bij het standbeeld van Hyarima. Ondersteunt door de Trinidadiaanse overheid gedenken de inheemsen de geschiedenis onder het thema “Acknowledging the Resilience and Creativity of our First Peoples”.
De inheemse gemeenschap van Trinidad viert dit in samenwerking met de Universiteit van Trinidad en het ministerie van Sport en Gemeenschapsontwikkeling. Tijdens de ‘Heritage week’ is een belangrijke component van de viering de uitnodiging en aanwezigheid van delegaties inheemsen uit Guyana, Suriname, Belize, Venezuela, Dominica, St Vincent, Ecuador, Canada en de Verenigde Staten.
Reparations
Bij deze gelegenheid staat ook op de agenda: een symposium over ‘reparations’ voor de genocide van de inheemsen en de slavernij van Afrikanen. “Reparations is een aandachtspunt van het Caribisch gebied”, laat Christiaan weten. Er zullen verschillende sprekers zowel van inheemse als Afrikaanse afkomst aan het woord komen.
“Zonder inheemsen geen reparations, want zij zijn de eersten die tot slaaf zijn gemaakt en door de koloniale periode is de doorwerking dat de Inheemsen nu zonder grondenrechten zitten. Ook is de doorwerking op andere gebieden zichtbaar zoals de economische ontwikkeling, onderwijs, identiteitsverlies, vele inheemsen zijn hun taal kwijt en kennen hun cultuur niet.”
Massagraf
Christiaan haalt ook aan, dat de “Red House”, het parlement van Trinidad, een belangrijke plek is waar ook rituelen zullen worden uitgevoerd. Dit, omdat er een massagraf bestaande uit inheemsen is ontdekt.
Identiteit
Christiaan merkt op dat in 2012 de inheemsen van Trinidad al zijn afgereisd naar Suriname om zich te oriënteren. “Het verschil is dat de overheid van Trinidad alles bekostigt, omdat zij de culturele identiteit belangrijk vindt en daarom staat het op de agenda van de regering en het zou goed zijn als dit stuk ook onderdeel wordt bij ons in Suriname. Dat betekent, dat je aan de eerste bewoners van dit land de erkenning kan gegeven”, bepleit Christiaan. “Je kan niet zeggen dat je praat over Suriname en de identiteit is in niets zichtbaar.” Zij benadrukt dat er van ondersteuning geen sprake is. “We worden niet ondersteund. Onze culturele afvaardiging heeft geen ondersteuning gehad, terwijl wij daar als culturele ambassadeurs worden behandeld.”
Christiaan merkt ook op, dat omgekeerd de culturele ambassadeurs uit Trinidad wel op ondersteuning kunnen rekenen. “Alles, van transport tot voeding wordt gedekt.” Zij wijst op het belang van de groep. “Omdat wij nog de authentieke taal kunnen praten, het niet een gewone selectie van personen is en het is onderdeel van onze nationale identiteit”, verduidelijkt Christiaan. “Er moet beleid worden ontwikkeld”, zegt ze tot slot, verwijzend naar het model van Trinidad.
RB
