Uit een poll op de website van Dagblad Suriname blijkt dat het merendeel van mensen die een stem heeft uitgebracht van oordeel is, dat De Nationale Assemblee (DNA) haar werk niet goed doet.
Van de binnen een paar dagen uitgebrachte 549 stemmen, blijkt dat 86% (473 stemmen) niet positief is over het functioneren van het parlement. 53 Personen die hun stem hebben uitgebracht zijn toch nog redelijk positief met 10% (53 stemmen) en slechts 23 personen (4%) is kennelijk toch wel tevreden over het werk dat wordt verricht door de Assemblee.
Dat velen in de samenleving niet zo content zijn met de wijze waarop de Assemblee haar werk doet is eigenlijk niet zo vreemd. Gelet op de zeer vele reacties de afgelopen maanden op met name social media over issues geagendeerd zijn in het parlement, lijkt het overduidelijk dat veel mensen het gevoel hebben dat Assembleeleden – gekozen door die mensen – vooral met eigen agenda’s op het pluche in de vergaderzaal zitten en niet voor het volk.
Natuurlijk, er wordt veel geschreeuwd in vooral cliché-termen – zowel vanuit oppositie als coalitie -, dat de regering meer moet doen voor het pinarende en hosselende volk, maar daar blijft het dan vervolgens bij.
Daarenboven hebben velen de indruk dat het in de Assemblee ontbreekt aan deskundigheid, aan kennis van zaken. En ook dat is zeker het geval. Mensen vragen zich af hoe bepaalde volksvertegenwoordigers ooit dat felbegeerde pluche hebben weten te bereiken. Het volk wordt slecht vertegenwoordigd door de door haar gekozen volksvertegenwoordigers. Vergaderingen monden nogal eens uit in beschamende vertoningen en soms moet zelfs een recalcitrant Assembleelid door de sterke arm uit de vergaderzaal worden ‘gegooid’.
Tijdens openbare vergaderingen gaat het er vaak zeer onfatsoenlijk aan toe. Verwijten vliegen over en weer en diverse coalitieleden smullen ervan om steeds maar weer te wijzen op de vorige regering, die aan de basis staat van zeker 80 procent van de ellende van vandaag de dag. Het gaat er zelfs soms kinderlijk aan toe in de Assemblee. Assembleeleden doen hun stinkende best om elkaars vliegen af te vangen. Ook is er vaak gesteggel, gehaal en getrek, over spreektijden. Geneuzel om minuutjes, maar wel terecht, immers de parlementsleden krijgen veelal onvoldoende tijd, te weinig minuten, om hun verhaal op een goede wijze voor het voetlicht te brengen.
De punten van orde en persoonlijke feiten vliegen tijdens vergaderingen de kijkers en luisteraars vaak om de oren. En, laten we dan niet onvermeld laten de ongekende hoeveelheid schorsingen. Bij het minste of geringste wordt een vergadering door de voorzitter geschorst, tot ergernis van de kijkers en luisteraars die vervolgens niet worden geïnformeerd over op welk tijdstip, bij benadering, de vergadering weer begint. Nee, ze worden opgezadeld met irritante muziekjes en de meest vreemde filmpjes, zelfs filmpjes over wilde dieren in Afrika…….
Tot slot, vragen velen zich af wanneer ooit een openbare vergadering op tijd kan gaan beginnen…… Het gevoel bekruipt bij velen dat Assembleeleden er de kantjes vanaf lopen…. Immers, wanneer je weet dat een openbare vergadering geagendeerd staat op een bepaald tijdstip, zorg er dan voor dat je op zijn minst een kwartier voor aanvang aanwezig bent. Dat kan toch niet zo moeilijk zijn?
PK
