Historici hebben sinds de mensheid gezien dat niets eindeloos is en dat niets hetzelfde blijft. Als we kijken naar onze politieke geschiedenis zien we dat deze steeds onderhevig is aan veranderingen. Maar, die veranderingen komen heel slecht en traag en dat komt door gebrek aan leiderschap. Men poneert zich al te vaak als staatsman, dan als gewoon een politiek leider. Men tracht zich te verheffen tot een hogere norm en vorm zonder zich enig vorm van prestatie waarbij men niet kan bewijzen dat men de samenleving beter heeft gemaakt. Onze samenleving is arm en onderontwikkeld gebleven, ook in het onderwijs, niet omdat zij dat heeft gewenst, maar doordat mensen die in de leiding hebben gezeten geen goed voorbeeld hebben gegeven, met uitzondering van enkelen en ze derhalve allemaal hebben gestolen en of de corruptie hebben toegelaten.
Doorgaans willen Derde Wereld politieke mensen geen geschoold volk, anders wordt het lastiger om ze te kunnen manipuleren.
Een goed voorbeeld uit eigen land is het feit, dat alle kinderen die vertrokken zijn naar Nederland, hoger geschoold zijn dan de kinderen die zijn achtergebleven in ons eigen land. Hierdoor zijn armen nog armer geworden en de corruptie alleen komt van staatsgelden. En deze trend speelt zich overal ter wereld af en is de reden waarom bepaalde landen arm blijven. De normale burger wordt ook corrupt daar die het gedrag van de zogenaamde leiders nadoen, ze gaan er vanuit dat het ook mag. Corruptie kan alleen plaatsvinden als een leider dat toestaat. Mensen verheffen zich met gelden verkregen middels corruptie en zweet van derden. Maar, vertonen het gedrag dit zelf verworven te hebben door middel van arbeid. Met dit geld leeft deze groep in weelde. Dit heeft zich afgespeeld sinds de onafhankelijkheid van Suriname, sinds wij zelfbestuur hebben. Dit heeft zich afgespeeld sinds wij zelfbestuur hebben verkregen van Nederland en heeft zich tot heden voortgezet.
De corruptie heeft grotere vormen aangenomen sinds het militair bewind van Desi Bouterse en ook in de afgelopen 10 jaren onder zijn leiding in de periode 2010-2020.
Doordat de staat geld moet verdienen om haar lasten te betalen, dan halen ze dat van de arme mensen. We krijgen te maken met stroom prijsverhogingen, water prijsverhogingen, transport, levensbehoeften, gezondheidszorg dus uiteindelijk betaalt het arme het dubbel en dwars.
Het is zeer uniek om te zien dat politici gewoon slapen ‘s nachts wetende dat het volk het moeilijk heeft. Het lijkt een normaal verschijnsel. Het lijkt alsof men voor de verkiezingen met twee gezichten de verkiezingen is ingegaan, de ene kant om het volk iets voor te houden om na de overwinning hun ware gedaante te vertonen.
Heeft men enig idee wat er gebeurt met mensen die werken en niet uitkomen met hun financiële middelen. Dat veroorzaakt enorme stress. Weten politici wel, dat doordat zij de jeugd geen perspectieven geven zij eveneens gestrest zijn. Dr. A Carlyle, een Nobelprijswinnaar in medicijnen, heeft gezegd dat werkende mensen die niet weten om te gaan met de angst en stress eerder sterven dan anderen. Mensen krijgen hartaandoeningen, hoge bloeddruk, reumatiek en denken vaker dat het veiliger is bij de Almachtige dan op aarde.
Dit allemaal veroorzaakt door armoede en gebrek aan kwaliteit van leven. Politieke mensen verdoezelen de waarheid door deze steeds te verschuiven. Hun politieke organisatie draait intern als een “maffia” organisatie waar de Godfather het voor het zeggen heeft en de soldaten loyaal opereren en alle gevaar om de organisatie heen verwijderen.
Als machthebbers niet voldoen aan de eisen en wensen van een natie wordt die macht hen ontnomen. Voorbeelden in de geschiedenis zijn onder andere:
– Frankrijk tijdens Lodewijk de 16de met zijn vrouw Marie Antoinette die in weelde leefde, terwijl de bevolking het niet goed had, wat heeft geleid tot de bestorming van de Bastille.
– In Perzië was het de Sjah (koning) die werd verdreven uit zijn paleis en stierf als een arme , verbannen naar een ver land. Als een leider het niet goed doet wordt hij afgezet.
– Roemenië bij de leider Nicolae Ceausescu die 22 jaar lang heerste en 70.000 persoonlijke veiligheidsmensen had. Echter waren het zijn eigen mensen die zijn paleis hadden omsingeld en hem samen met zijn vrouw hebben geëxecuteerd. Wanneer je die druk op de bevolking te zwaar zet gaat deze het op een dag niet meer nemen.
– De Filipijnen waar president Ferdinand Marcos in weelde leefde, waar hij uiteindelijk werd afgezet door een volksopstand en werd verbannen. Zelf zijn lijk mocht jaren na zijn dood niet gebracht worden naar zijn geboorteland.
Als een leider niet voldoet aan de verwachtingen, dan heeft de democratie twee manieren om afstand van hem te doen. Een is dat hij zelf bedankt of dat hij wordt afgezet. Een leider kan wel lang blijven als hij de natie naar behoren bestuurt. Dat hebben we gezien bij enkele uitzonderlijke landen waar de leiders de weelde laten liggen en de bevolking heeft bewezen dat zij werken, niet eens voor de huidige generatie, maar de volgende generatie. Dat zien wij in eigen land jammer genoeg. Een mogelijke uitzondering was in de periode van president Ronald Venetiaan, die het land in alle eenvoud heeft gediend. Hoewel ook hij enkele misslagen heeft gemaakt valt dat in het niet bij al het andere dat ook is gekomen. Men zegt soms, vervang geen zaken die goed zijn. Het gaat niet om het vervangen, maar om het voortzetten van het goede.
Als een leider het niet goed doet, zoals in Maleisië, Kuala Lumpur, waar een politieke leider die het voortreffelijk heeft gedaan en reeds met pensioen was, wordt gevraagd op 92-jarige leeftijd om terug te komen in de politieke arena, alleen omdat de mensen die het eigenlijk moesten doen het hadden verknald. Hij ging op 92-jarige leeftijd dus weer de verkiezingen in terwijl hij jaren daarvoor premier was van het land, maar met pensioen was gegaan. Dat was Mahathir Mohammed. Hij won deze verkiezing ook grandioos. Hij is nu 97 jaar oud.
We hebben ook een president gehad en die wel drie maal en met eigen kennis en kunde getracht heeft Suriname uit de ellende te halen en het was deels gelukt. Niet alles was goed, maar er was rust in de samenleving. En dat was president Ronald Venetiaan. Misschien wordt het tijd dat we net als in Maleisië waar Mahatier Mohamed op 92-jarige op aandringen van zijn volk teruggekeerd is naar de politieke arena, misschien ook weer een beroep moeten doen op een man die heeft bewezen een goede leider te zijn, een goed persoon voor de samenleving en een sober leven kan lijden op het niveau van de bevolking, Ronald Venetiaan.
Murvin Bakker
