Wie de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties (VN) deze week heeft gevolgd zal gemerkt hebben, dat elke spreker, hoe groot of klein het land ook is die hij of zij vertegenwoordigd, een maximale spreektijd van 15 minuten kreeg. President Chandrikapersad Santokhi was in New York een van de vele sprekers en heeft als alle andere sprekers zijn beurt vervuld voor de duur van 15 minuten.
Maar, wat kan je allemaal verpakken in 15 minuten? Je kan namelijk alleen hoofdlijnen weergeven, ervan uitgaande dat je luisteraars deze kunnen begrijpen en verder kunnen verwerken. De zaal was vol, maar wie slim is en de gangen van de VN kent, weet dat de zaal niet druk was vanwege de toespraak van Santokhi, maar vanwege de toespraak van de president van de VS, Joe Biden, die na hem moest spreken. Wat wel complimenten verdient is het feit, dat de organisatie president Santokhi vlak voor Biden heeft laten praten, waarschijnlijk vanwege het lobbywerk dat is gedaan binnen de VN. De groep sprekers was in de ochtenduren geweest, omdat men weet dat degene die na lunch time praat, zo goed als spreekt voor een lege zaal. Dus wie in de zaal nooit had gehoord van Suriname en president Santokhi heeft dus nu wel van beiden gehoord. Als je naar de beelden keek, zag je wel dat enkelen met andere zaken bezig waren.
Over het algemeen wanneer een Surinaamse president praat zijn het de ACP -landen (Afrikaanse-, Caribische- en Pacifische landen) die min of meer aandacht aan je geven, al dan niet de VS en Nederland in een lagere rang. President Santokhi mocht blij zijn, dat hij voor Biden mocht praten, want dat is nog geen enkele Surinaamse president gelukt.
Wat hij naar voren bracht waren algemene opmerkingen die in de wereld spelen, zoals klimaatverandering en voedseltekort. Hij heeft het ook gehad over zijn arrangement met het IMF (Internationaal Monetair Fonds). Als je voor zo’n groot forum aanhaalt met het IMF te werken, is het juist een grote schande, omdat de lidlanden weten dat landen die in zee stappen met het IMF meestal een default staat zijn, kortom een land dat zichzelf niet kan ordenen. Hij heeft het verder gehad over de situatie op Haïti en dat Suriname dit land gaan helpen. De Caricom lidlanden kunnen Haïti niet helpen, omdat er gewoon niet genoeg geld is daarvoor. De landen die Haïti kunnen helpen zijn machtige landen. Uitgerekend de man wiens land in diepe schulden zit en deze niet kan organiseren, deed de uitspraak een ander land te willen helpen. Want op de ranglijst staat Suriname vlak boven of naast Haïti genoteerd. Ondanks dat deze situatie niet door deze president is gecreëerd, mag wel gezegd worden dat hij na twee jaar de situatie niet onder controle heeft en het land niet kan ordenen.
De president heeft ook weer gesproken over Cuba en is gevraagd aan de Amerikanen om het embargo op te heffen op Cuba. Over de schending van mensenrechten is nimmer iets gezegd. Cuba heeft niets aan Suriname, behalve haar stem tegen het embargo opgelegd door Amerika. Maar, Suriname heeft veel aan Cuba dankzij de ‘goedkope’ artsen en gezondheidswerkers die het eiland stuurt en onze studenten die daar studeren en waarvoor Suriname nog een schuld heeft.
Tenslotte heeft de president gesproken over het opkrikken van het jongerenbeleid in de regio. Ongeveer 70% van de Surinaamse bevolking bestaat uit jongeren. Voordat je zegt iets te willen doen aan het jongerenbeleid in de regio, doe dat dan eerst in je eigen land. Hoe serieus moeten we dit terug reflecteren naar Suriname…
In zijn 15 minuten durende toespraak is de president tekortgeschoten door de wereld niet te zeggen, dat Suriname bereid is zaken te doen. Hij heeft binnen dit forum nagelaten te zeggen wat Suriname kan aanbieden. Hoewel ze niet achter je aan zullen hollen, heeft hij dit momentum verloren. Wanneer men later naar de eerder genoemde rode vlaggen kijkt van ons land gaat men twee keer nadenken om samen te werken met Suriname. Het land is geen prioriteit voor landen in de wereld, maar je moet blijven proberen totdat het lukt.
Een succesvol bezoek kan het dus niet genoemd worden voor de regio, want president Santokhi heeft regionaal het nieuws niet gehaald en weer een belangrijk moment om Suriname behoorlijk te promoten gemist. Het was wel een goede marketing voor eigen huis consumptie, als je een dagdromer bent.
James Welkens
