Het tweedaags bezoek van de Nederlandse premier Mark Rutte was zoals verwacht niets anders dan een beleefdheidsbezoek aan Suriname waarbij reeds bestaande afspraken netjes weer zijn herhaald. Het is de Surinaamse regering niet gelukt om het Makandra project, wat een aantal projecten omvat, te verheffen naar een verdrag. Een verdrag zoals we reeds hadden in 1975. Verder bleven de verhalen hetzelfde, verhalen van verruiming, versterking, veiligheidsaspecten en gezondheid.
Al deze Makandra projecten worden gemonitord en waar mogelijk door de ambtelijke zijde van Suriname alsook een stel ambtenaren vanuit Nederland. Nederlandse ambtenaren zijn ook super bureaucratische en willen vaak genoeg vanuit deze projecten ook graag Suriname bezoeken onder de noemer van zich persoonlijk oriënteren op de projecten. Echter zitten ze door het over en weer bezoeken de middelen verder te verdunnen. Er zijn letterlijk miljoenen verspild aan consultants en dienstreizen uit middelen uit het verdrag. Deze werden allemaal met het geld dat Suriname toebehoorde verrekend. Ten aanzien van het visum vrijstelling is Nederland niet in staat iets te doen, maar ligt het aan de Europese commissie. Alleen op basis van het reciprociteit gedachte moest ons land geen visum afschaffen voor Nederland. Zo gaat het in de diplomatie. Surinamers begrijpen niet waarom het voormalig moederland dat op zichzelf niet kan bewerkstellingen binnen de EU waar ze een stem in heeft. Op zich niet vreemd. Alleen voormalige kolonisatoren doen dat met hun voormalige koloniën. De ontheffing komt er pas als het land waarde heeft voor de voormalige kolonisator. Suriname heeft die waarde niet. De dag zal pas komen als inderdaad het ons zal lukken om de olie en gas naar Surinaams voordeel om te zetten. Dan zal Nederland baat bij hebben voor participatie middels Nederlandse bedrijven. Tot dan mogen wij blijven dobberen op de 162e plaats in de ranking van ‘Doing Business’ in de wereld.
Men is verder ook gaan praten over olie en gas. Premier Rutte heeft uitgelegd dat het ook niet zo makkelijk gaat. Overigens bemoeit de Nederlandse regering zich niet met de exploratie en exploitatie van olie en gas. Daar hebben we verder dus geen boodschap aan gehad.
Tevens is er gesproken over de financiële crisis in Suriname. President Santokhi heeft daarbij gesteld weer met het IMF te praten, te werken naar herschikking en het openbreken van de overeenkomst om tot een gepast Surinaams IMF programma te komen. Toen de president met het eerste IMF plan kwam naar Suriname beweerde hij dat het een aangepast Surinaams programma was.
Kenmerkend zei men toen dat het niet opgelegd is door het IMF, maar dat het een Surinaams programma is en dat Suriname hierover heeft onderhandeld. In hoeverre het IMF akkoord zal gaan met een aangepaste programma is onduidelijk, maar de omstandigheden zijn weliswaar inderdaad gewijzigd. Suriname is niet in staat het programma uit te voeren, maar dat wist de regering van te voren. De president heeft zich zelve in de loer laten draaien door Paper Pushers die beweerden dat het wel kon, waar men wist dat wij de mensen niet daarvoor niet hebben. Dat is duidelijk te zien aan de onrust die nu heerst, er wordt gestaakt en er sprake van groeiende armoede gepaard met stress. Ook zij die het herstelprogramma hebben goedgekeurd in DNA zijn mede verantwoordelijk. Bij iedere wijziging zal ook het herstelprogramma aangepast moeten worden, zo er nog wat te herstellen valt. De woordvoerder van het herstelprogramma Prof. Martin Schalkwijk is verkast met een ambassadeurspost in Washington namens de staat Suriname. Dus ook hij heeft niet gedurfd het in eigen land door te verdedigen.
