Loterijen en casino’s (hazardspelen) vormen een groeiend probleem met betrekking tot money laundering oftewel witwaspraktijken. Reeds in 1996 stelde de Financial Action Task Force (FATF) dat er een duidelijk verband is tussen kansspelen en money laundering, omdat ze een ready-made excuus zijn voor een groot vergaard vermogen zonder een zichtbare bron. Vrijwel alle landen in de wereld, ook Suriname, hebben verplichtingen om maatregelen te treffen tegen money laundering en de financiering van terrorisme.
In de Nationale Assemblee zijn nu in behandeling de ontwerpwetten voor de wijziging van de Loterijwet, de Wet Casinowezen en de Wet Toezicht en Controle op Kansspelen. Voordat het parlement vorige week met reces ging vond de voortzetting plaats van de behandeling van de desbetreffende ontwerpwetten. Minister Kenneth Amoksi van Justitie en Politie (JusPol) ging in op eerder gestelde vragen en opmerkingen van het parlement.
Hoogstaande technologie
Met betrekking tot loterijen is vanaf 1997 een toename te zien in deze branche. Vanaf toen zijn door de president vergunningen verleend aan loterijbedrijven tot het exploiteren van loterijen. Naast de traditionele loterij van de Stichting Nationale Loterij Suriname zijn vanaf toen nieuwe vormen van loterijen op de markt gebracht. Daarbij wordt gebruikt gemaakt van hoogstaande technologische middelen en hulpmiddelen. Dezelfde ontwikkeling heeft zich voorgedaan met betrekking tot hazardspelen oftewel de zogenoemde casinospelen.
Er zijn vanaf 1997 nieuwe casinovergunningen verstrekt en vanaf die periode is er sprake van een toename van activiteiten met betrekking tot casinospelen ontstaan. Minister Kenneth Amoksi zegt dat terwijl de ontwikkelingen in de sector zich verder voltrekken, de wettelijke grondslagen die handvatten vormen voor de ordening, in de tijd zijn blijven steken of die zijn niet synchroon aangepast aan de ontwikkelingen. De geldende Loterijwet dateert van 1939, en de Wet Hazardspelen (casino’s) van 1962.
Toezicht en controle kansspelen
De wijziging van de Wet Toezicht en Controle kansspelen, voorziet ondermeer in de verruiming van de taken en bevoegdheden van het Instituut Toezicht en Controle Kansspelen, meer bekend bij de samenleving onder de naam Gaming Board. De wetswijziging voorziet in een moderne benadering van kansspelen in Suriname. Dit instituut vervult een cruciale rol als toezichthoudend orgaan. Ze krijgt meer handvatten om haar taakstelling uit te oefenen volgens moderne wetgeving inzake kansspelen. Het instituut heeft een adviserende, toezichthoudende, controlerende en opsporende taken.
Volgens de Justitie-minister is het van eminent belang dat de taken van het instituut worden aangepast conform de aanbevelingen van FATF.
Met de voorgestelde wetswijziging krijgt het Instituut Toezicht en Controle op Kansspelen als taken erbij het formuleren van beleid ten aanzien van preventie en nazorg van kansspelverslaving en het verrichten van antecedentenonderzoek bij bestuursleden van rechtspersonen die kansspelen aanbieden. Het instituut dient het Meldpunt Ongebruikelijke Transacties in te lichten, indien zij bij de uitoefening van haar taken feiten ontdekt die duiden op money laundering, terrorismefinanciering en andere strafbare zaken.
Volgens minister Amoksi veranderen de ontwikkelingen op het gebied van kansspelen heel snel, en daarmee ook de standaarden van de ingezette technologische instrumenten. Internationaal hanteren toezichthouders standaarden aan van internationaal erkende organisaties zoals de Gaming Laboratory International.
Maximaal 20 casino vergunningen
In de ontwerpwet Casinowezen, die in de plaats gaat komen van de wet Hazardspelen van 1962, staat opgenomen dat er maximaal 20 casinovergunningen kunnen worden verstrekt. Daar bovenop kunnen door de president nog 2 casino-vergunningen worden verleend aan internationaal gerenommeerde vijf-sterren hotelketens.
Tot vorig jaar 2021 waren in totaal 31 casino-vergunningen uitgegeven. Dit jaar zijn 4 van de vergunningen ingetrokken en enkele intrekkingsvoorstellen zijn nog in behandeling. Op dit moment zijn 18 casino’s operationeel. In de ontwerpwet is ook opgenomen de verplichting van de casinohouders om een register op na te houden van bezoekers. Van elke bezoeker is men verplicht de naam en voornaam, ID-nummer, adres, telefoonnummer en de tijd van in- en uit te registreren. De registratielijst dient uiterlijk 1 week van de eerstvolgende maand worden ingeleverd bij het Instituut Toezicht en Controle Kansspelen. Het instituut wordt een verzamelpunt van data en informatie. Ze zal met andere gespecialiseerde instanties samenwerken bij het ontwikkelen van een gokverslavingsbeleid en het treffen van preventieve maatregelen. Volgens minister Amoksi zijn er op dit stuk reeds gesprekken gaande.
Het Instituut werkt nu aan een database waarmee gokverslaving kan worden gedetecteerd en gemonitord. Met betrekking tot online casinospelen geeft de minister aan dat het Instituut Toezicht en Controle Kan Spelen in samenwerking met de stakeholders eerst een sector specifiek onderzoek zal doen, waarna de standaarden voor de exploitatie hiervan middels richtlijnen zullen worden vastgesteld.
Verplichte registratie bezoekers
Met betrekking tot de verplichte registratie van casinobezoekers werd tijdens de debatten in het parlement door het lid Ebu Jones (NDP) de vraag opgeworpen of deze bepaling niet in strijd is met het recht op privacy en vrijheid van de burger.
Mahinder Jogi (VHP) echter vindt de registratieplicht helemaal zitten. Volgens hem kan dan gezien worden wie dagelijks tijdens arbeidsuren in de casino’s zitten te gokken, in plaats van onder de markt te zitten verkopen of andere nuttig werk te verrichten.
Vorige week heeft minister Steven Mac Andrew van Arbeid, Werkgelegenheid en Jeugdzaken tijdens een bijeenkomst met het Surinaams bedrijfsleven aangegeven, dat zijn ministerie een onderzoek zal verrichten over de mogelijke relatie tussen het aanbod van de vele kansspelen en de arbeids bereidwilligheid onder het arbeidspotentieel. Minister Mac Andrew sprak over de verstoring op de arbeidsmarkt, waarbij het voor het bedrijfsleven erg moeilijk is om aan arbeidskrachten te komen. Lage lonen noemt hij als een van de oorzaken.
Algemeen wordt ook beweerd dat de vele kansspelen kantoortjes die in haast elke wijk verrijzen ook een belangrijke factor vormen voor de afname van de arbeids bereidwilligheid.
SS
