Conservation International Suriname (CIS) heeft vrijdag 2 september, een presentatie gehouden voor onder andere minister Kenneth Amoksi van Justitie en Politie (JusPol) in de kleine vergaderzaal op het ministerie. CIS zoekt samenwerking met het ministerie van Justitie en Politie en met name het ministerie van Grondbeleid en Bosbeheer (GBB), het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen (NH) dienst Mijnbouw, de Dienst ’s Lands Bosbeheer en de Stichting Natuurbehoud Suriname (STINASU).
Voor de directeur van CIS, John Goedschalk, is de illegale dierenhandel een groot zorgpunt.
- Dagblad Suriname heeft de afgelopen jaren een aantal malen uitgebreid aandacht besteed in artikelen aan de legale export van in het wild gevangen dieren in Suriname, zelfs nu en dan bedreigde diersoorten. Jaarlijks worden duizenden dieren vanuit Suriname de hele wereld over gevlogen met als eindbestemmingen de handel, dierentuinen en de wetenschap. De organisatie CITES (Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora) heeft een speciale handels database waarin per land, per jaar, kan worden gezien hoeveel en welke diersoorten onder andere Suriname naar welke landen exporteert.
De redactie van Dagblad Suriname heeft Conservation International Suriname benaderd, met de vraag hoe zij de legale handel in- en export van wilde dieren vanuit Suriname denk te kunnen tegengaan en of zij niet overweegt De Nationale Assemblee te benaderen met de vraag of een verbod op de handel in- en export van in het wild gevangen dieren bij wet niet mogelijk is.
“CIS is zeer bewust van de exportcijfers”
Els van Lavieren, namens Conservation International Suriname, zegt in een reactie, dat CIS zich “zeer bewust is van de exportcijfers”. “Dit heeft dus zeker onze aandacht. We zijn bezig met het aanpakken van wildlife trade van verschillende kanten – nog niet direct gericht op De Nationale Assemblee, maar dat gaat wel gebeuren.”
Top 5
Van Lavieren: “Het is dus zeker op onze vizier en we zijn ermee bezig. Het is triest, dat Suriname en Guyana in de top 5 van exportlanden van wilde dieren staat, nog steeds. Gelukkig voert CITES wel de druk op – het is nu verboden (tijdelijk en hopelijk permanent) om bepaalde ara’s en papegaaien te exporteren. We merken dit in de dorpen ook waar ze normaal gevangen worden dat dit gestopt is.”
Meest recente exportcijfers
Dagblad Suriname heeft de meest recente exportcijfers bekeken. In het eerste Covid-pandemie jaar, 2020, werden toch nog in totaal 2.966 dieren vanuit Suriname geëxporteerd. In 2021 blijken, ondanks alle wereldwijde Covid-beperkingen, 1.150 dieren het land te zijn uitgevlogen. Opmerkelijk is, dat het allemaal vogelsoorten waren en dat ze één land als eindbestemming hadden, namelijk Sri Lanka.
“Zij horen in het wild”
Suriname blijft een speler in de internationale dierenhandel. Nog steeds worden jaarlijks vele in het wild gevangen dieren in vliegtuigen geladen en geëxporteerd naar alle uithoeken van de wereld. De meeste dieren belanden uiteindelijk in de handel (huisdieren), enkelen in een dierentuin en ook voor fokdoeleinden. Het WWF Guianas zei eind juli vorig jaar tegen Dagblad Suriname, dat er liever vandaag dan morgen een einde komt aan de onnodige handel in dieren. ‘Zij horen in het wild.’
Nog wat cijfers
Volgens de handels database van de Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora, CITES, werden in 2018 onder andere 6 beschermde, bedreigde laagland tapirs (Tapirus terrestris – Bofru’s), geëxporteerd die als bestemming China hadden voor fokdoeleinden. Dat meldde Dagblad Suriname 16 februari 2021. Deze soort staat op de zogenaamde rode lijst van de IUCN (International Union for Conservation of Nature) gekwalificeerd als een kwetsbare soort.
Maar, het was niet voor het eerst dat tapirs uit Suriname verdwenen.In 2008 werden er 2 naar dierentuinen in Zuid-Afrika geëxporteerd, in 2011 2 naar dierentuinen in Rusland en 3 voor de fok in Egypte (ook in 2013 1 tapir naar Egypte voor fokdoeleinden) en in 2017 8 naar China, waarvan 6 voor dierentuinen en 2 voor de fok.
In 2019 werden in totaal 8.597 in het wild gevangen dieren geëxporteerd. Dat waren er in 2018 9.827 en in 2017 waren het 11.938.
1.168 Kulekule’s in 1 jaar, 2019, geëxporteerd…..
Onder de in 2019 geïmporteerde dieren bevonden zich onder andere maar liefst 993 zwartkop caiques (Pionites melanocephalus – Witbere prakiki), ‘recordhouder’ in 2019 was echter de oranjevleugelamazone (Amazona amazonica – Kulekule) waarvan maar liefst 1.168 exemplaren werden geëxporteerd, 418 blauwgele ara’s (Ara ararauna – Tjamba rafru) en 60 roodsnavel toekans (Ramphastos tucanus – Bigi Kujake), een toekansoort die door de IUCN Red List (International Union for Conservation of Nature) is gekwalificeerd als ‘kwetsbaar’. Maar, naast de vele honderden vogels, werden in 2019 ook 295 doodshoofdaapjes (Saimiri sciureus – Monkimonki), 50 bruine kapucijnaapjes (Cebus apella – Keskesi), 429 boa constrictors en 10 anaconda’s (Eunectes murinus – Aboma).
Het zijn gewoon slechts wat cijfers.
Is export nog gerechtvaardigd?
De vraag moet gesteld worden of het anno 2021 nog gerechtvaardigd is om dieren in het wild te vangen voor de export. Immers in vele landen zijn in dierentuinen fokprogramma’s in het leven geroepen. Dat zou de noodzaak van handel in wild moeten terugdringen. Daarenboven propageren de Surinaamse autoriteiten op wereldpodia, dat Suriname het groenste land van de wereld is met zo’n 93% bosbedekking. Maar, diezelfde autoriteiten staan toe dat jaarlijks vele honderden dieren in het groene regenwoud worden gevangen voor een lucratieve handel en export. Een handel waarin veel leed schuilgaat.
De Surinaamse dieren horen thuis, vrij, in het Surinaamse regenwoud en niet in het vrachtruim van een vliegtuig om ze te exporteren – met urenlange vluchten – naar verre oorden om te belanden in dierentuinen, handel of anderszins.
PK
