Inleiding
Een samenleving gaat vooruit als ze in staat is om de beste bestuurders te kiezen om de samenleving te leiden. En in al die landen die vooruitgaan is er een systeem van landelijke evenredigheid. In Suriname hebben analfabeten meer stemkracht dan mensen met ontwikkeling. Dat zegt alles over het niveau van onze politici.
Volken in de gehele wereld gaan vooruit maar Suriname gaat hard achteruit. Dat ligt niet aan gebrek aan financiële middelen nog minder aan gebrek aan natuurlijke rijkdommen. Maar wel door een gebrek aan verstand, en aan moraliteit en ethiek. Vooruitlopend op het kiesstelsel van 1987 heeft men de districten indeling gewijzigd.
Een kiesstelsel gebaseerd op districtenindeling heeft slechts een oogmerk tot doel, namelijk corruptie, manipulatie, en politieke macht verwerven ten koste van alles. Elk kiesstelsel gebaseerd op districten is per definitie ondemocratisch omdat er zetels toegewezen worden aan districten waarbij het principe van een democratie geschonden wordt. Dat principe is gebaseerd op “one men one vote one value”, elke stem is gelijk in waarde en gewicht. En dat is niet zo bij een districtenindeling omdat vooraf wettelijk aan districten zetels toegewezen worden die meer zijn dan waarop ze op basis van landelijke evenredigheid aanspraak op maken.
Het betreffen verkiezingen niet voor een district parlement maar voor een nationaal parlement. De kiezer waar ook in Suriname moet haar leiders kunnen kiezen uit iedereen op het grondgebied van Suriname en haar keuze mag niet beperkt worden tot een keuze uit het district waar men woonachtig is. Met universele rechten van de inwoners van Suriname kan niet gespot worden.
Het is bekend wat werkt en wat niet werkt. Een wijziging van het kiesstelsel kan ook daarom niet geschieden door de DNA, daar gaan de producten van dit verderfelijk stelsel zich uitspreken over eventuele wijzigingen. Het worden lapmiddelen. Een wijziging van het kiesstelsel moet daarom dan ook voorgelegd worden aan de samenleving want die heeft middels een referendum in 1987 Grondwet en kiesstelsel goedgekeurd.
Een nieuwe districtenindeling werd in 1987 middels een referendum aangenomen met de belofte van wijziging van de Grondwet en het kiesstelsel, de betreffende wijzigingen zijn nooit gekomen. Daarom zitten we in de shit.
Wat is de rationaliteit van de nieuwe districtenindeling
Waarom lopen de grenzen van het district Wanica zo irrationeel. De districtsgrenzen zijn niet bepaald op basis van rationele overwegingen, dus niet op basis van bestuurbaarheid overwegingen, en ook niet op basis van ontwikkeling relevante argumenten. Het wordt tijd dus voor een herziening van de districtenindeling.
Als politieke partijen de kiesdeler niet halen dan krijgen ze geen zetel. Hooguit komt men in aanmerking voor een restzetel. Waarom moeten dan de districten zoals Coronie, Brokopondo die de kiesdeler op basis van landelijke evenredigheid niet halen toch zetels toebedeeld krijgen. Dat is pure bevoordeling, bedrog en corruptie. Afrondingen naar boven voor kiesdistricten zorgen ervoor dat districten bevoordeeld worden. En het bevoordelen staat haaks op de beginselen van de democratie one men one vote one value en is niet eerlijk en in lijn met wat algemeen aanvaard wordt vide de uitspraak van het constitutioneel Hof. Als door afronding Coronie en Brokopondo allen wel zetels krijgen dan is het een bevoordeling want het district heeft recht op nul zetels. Het oude districtenstelsel heeft als oogmerk etnische bevoordeling en mogelijk ook een nieuwe districtenstelsel zal neerkomen op etnische bevoordeling.
Het districtenkiesstelsel is per definitie oneerlijk en ondemocratisch
In een deugdelijke democratie moet het kiesstelsel de kiezer de mogelijkheid bieden om deugdelijke bestuurders te kiezen. De keuze mag op geen enkele wijze beperkt worden. Het betreffen nationale verkiezingen voor een nationaal parlement en niet districtverkiezingen voor een districtenparlement ergo een districtenstelsel zoals we dat kennen is niet eerlijk en ook wettelijk niet toegestaan zie uitspraak constitutioneel hof.Hoe goed waren de bestuurders sinds de invoering van dit kiesstelsel in 1987 ondanks de ruime beschikking over financiële middelen en over natuurlijke rijkdommen.
Een districtenstelsel waarbij periodiek voor de verkiezingen het aantal zetels per district in lijn wordt gebracht met het aantal zetels die het betreffen district op basis van landelijke evenredigheid zou moeten krijgen is ook niet rechtvaardig en oneerlijk en in niet in lijn met de uitspraak van het constitutioneel Hof. De consequentie is in dit geval dat voor de verkiezingen het aantal stemgerechtigden per district geteld worden en dat na calculatie op basis van landelijke evenredigheid de zetels die het district zou moeten krijgen er een eventuele correctie van het aantal district zetels plaatsvindt. Dit proces vindt regelmatig plaats in de Verenigde Staten van Amerika en in het Verenigd Koninkrijk. Echter kan het niet voorkomen dat een president gekozen wordt met name Trump met minder stemmen dan de tegenkandidaat het toont de onrechtvaardigheid oneerlijkheid en ondoelmatigheid van het districtenstelsel aan.
Wie achtergestelde districten wil helpen om de achterstelling te reduceren moet dat doen via een sociaal economisch beleid niet via een kiesstelsel.
Richard B Kalloe
