We dachten dat het vluchten van de oud-minister van Financiën een uitzonderlijke handeling was die we bij politieke functies niet meer zouden meemaken. De vervolging van de oud-minister is vooralsnog voor Interpol, een politiek gemotiveerde vervolging. De minister poetste de plaat met de stille trom in het holst van de nacht naar een veilige oord, waarna taal noch teken van de goede man is vernomen.
Die mode is overgenomen door een aantal vertrouwelingen van de hoogste politieke leiding. De directeur van de SLM is als een lichtvoetige haan weggevlogen. Hij mocht van het OM niet vliegen, maar toch is het hem gelukt om via legale wegen het land te verlaten. Het is bij het OM bekend hoe Surinamers het land uit kunnen vluchten. Dat kan via onze luchthavens, maar het kan ook via bepaalde grensposten die onder onze controle is. Maar, men heeft er geen stok voor gestoken: 1 lastige zaak minder. We hebben een woord voor alles om de aanstelling en het vluchten van de SLM directeur: foei. Het bewijs dat de man niet deugde bleek uit zijn reddingsplan van een paar A-4’tjes, deels leeg, waarover we enkele maanden terug hier schreven.
Op de social media wordt gezegd dat met de haan ook de hen is gevlogen. Dan wordt gedoeld op de president-commissaris van de Raad van Commissarissen. Maar, hoe dient een prescom van een high profile bedrijf in zwaar crisis te worden geselecteerd? Wie heeft de cv van de jongedame bekeken? Of is alleen naar YouTube gekeken om de mevrouw te beoordelen en naar een interessant klinkende naam?
Maar dit is niet alles, ook een piepjonge jurist en vertrouweling van de regering, exponent en het gezicht van de diaspora, heeft getracht te vluchten, maar zijn manieren waren doorzichtig en hij zakte door de mand op Zanderij. De Surinaamse burger lacht en huilt van pijn door het wanbestuur dat zo naar boven komt borrelen, terwijl een pak boter ook al onbetaalbaar is geworden en een ei SRD 3 kost. Het is allemaal te belachelijk voor woorden wat voor een potje in het land wordt gemaakt. Suriname heeft kader: met de juiste academische opleiding, met bewezen goede intenties en tekenen van diepe liefde voor het land Suriname en met meer dan ruime werkervaring op de verschillende gebieden. Die mannen en vrouwen lopen over het algemeen niet op de partijterreinen van de politieke partijen rond.
Het zijn professionals die uitsluitend rekenen op hun deskundigheid en hun competenties en niet op kruiwagens. Maar, deze burgers van Suriname worden nooit gevraagd om in een rvc te zitten, of om leiding te geven aan een parastataal of om bestuurslid te worden. We zien in landen die goed worden bestuurd dat er sollicitatieoproepen zijn voor rvc-leden en voor beleidsadviseurs. In Suriname kun je een paar partijvergaderingen sponsoren en je wordt dan beleidsadviseur van een minister. Verwacht je dan dat het goed toeven zal zijn in zo een land? Op welk gebied blijft dan blauw-blauw en dan zegt men doodleuk: het is een politieke beleidsadviseur. Maar, die bestaan niet volgens de Fiso-normen.
Door handelingen die vertrouwelingen van de regering hebben gepleegd en waarin ze volharden, heeft de geloofwaardigheid van de regering een flinke deuk gehad en is haar kredietwaardigheid tot een nulpunt gedaald.
Wat gebeurt in andere parastatalen? Is het nieuw wat er nu aan de hand is? Echt niet, maar de manier waarop zaken door de oppositie via de sociale media, met documenten en ondersteunende stukken, wordt gelekt, is eerder niet gezien. De fufuru doet deze regering wel wat, en dan zien we dat men dan opeens het vertrouwen in mensen opzegt en dat mensen niet meer worden ingezet. We moeten wel benadrukken, dat iedereen die in de positie was om huis te houden, in die positie is gezet. Dan hebben we het over directieleden en leden van rvc’s en besturen van stichtingen en andere rechtspersonen onder beheer van de overheid. Nu, nadat de helft van de regeerperiode voorbij is, zegt de regering dat alle politiek geregelde directies en rvc’s onder de loep zullen worden genomen. De vraag rijst wie deze personen en hun functioneren zal beoordelen. Zal de regering weer een commissie benoemen, want dan houden we wel onze hart vast, want we zien dat deze regering vaak de verkeerde mensen in de verkeerde commissies zet.
De vraag rijst ook door welke ballotage en selectie directeuren van staatsbedrijven en parastatalen en leden van rvc’s moeten gaan. Is er überhaupt een ballotage en selectie. Is het niet sinds mensenheugenis in Suriname zo dat uitsluitend politieke vrienden en partijmensen en familie in deze posities wordt gezet en dat competenties en kwalificaties op de tweede plaats staan? Andere regeringen hebben zich er niet aan gestoord en zijn ongestoord verder gegaan om bedrijven en de staat kapot te maken en de samenleving te verarmen. Deze regering is keihard doorgegaan om politieke vrienden, familie en donateurs te zetten op plekken waarvoor ze niet berekend zijn, soms na een pour la form crash course om de samenleving de mond te snoeren. We hebben het dan over directieposten binnen en buiten de overheid, bij parastatalen, bij de ambassades en bij de verschillende besturen en rvc’s. We zien bijvoorbeeld de ambassadeurs posten ‘jongens’ die nat achter de oren zijn en niet eens geschikt zijn om hoofd van een overheidsafdeling te zijn. Er wordt gewoon ruimte gegeven aan politieke partners om ongestoord zonder een screening mensen in posities te zetten. En dat wordt steeds bedoeld met het politiek leiderschap dat zwaar ontbreekt.
Er is in het politiek bestel van Suriname een eindverantwoordelijke, ook in politieke samenwerking coalities. Die eindverantwoordelijke is degene die het regeerteam maakt. Die heeft geen gemakkelijk leven, maar men kiest ervoor. Het is duidelijk geworden na een halve regeerperiode, dat de politieke constellatie niet het dreamteam bij elkaar heeft geselecteerd.
Men heeft change beloofd, maar dan ga je niet nachtenlang met degene die men je hebt bestreden in conclaaf. Voor deze seances en hun vernietigend effect zijn in de hindoe mythologie voorbeelden van bekend.
Maar, ook in de Surinaamse orale traditie is daar een uitdrukking van bekend: de yorkasupu. Door de duale houding naar degene die men heeft bestreden, is men subtiel beïnvloed en is men gewoon op de oude voet doorgegaan. En dan ontstaan twijfels over de intenties. Wilde men alleen wedstrijden uitspelen ongeacht de uitslag of wil men ook wedstrijden winnen en eventueel kampioen worden?
