We komen nog terug op de beerput die ook van de EBS is opengegaan, maar vandaag staan we vanuit een andere invalshoek nog even stil bij de affaire bij SLM. Er zijn bij dit bedrijf mensen in de Raad van Commissarissen (RvC) aangeprezen als top deskundigen, schaarse deskundigheid die niet aanwezig zou zijn in Suriname. Die mensen zijn aan de leiding bij de RvC van SLM gezet.
Mensen hebben op social media elkaar uitgescholden, omdat sommigen vonden dat de leiding van de RvC, de persoon is met alle exclusieve papieren om de SLM te redden. Maar, er is nooit bekend geworden welke papieren, naast een niet nader aangeduide academische opleiding, die dame wel in haar bagage heeft. Waarschijnlijk was het genoeg dat ze eens brutaal genoeg was om tegen de regering haar stem te laten horen. En nu is ze dan aan boord gehaald. Haar luchtvaartdeskundigheid is nooit duidelijk geworden, waarschijnlijk is men ervan uitgegaan dat een bekende familienaam en een mooie voornaam wonderen kan doen voor een tot in de kern verrot bedrijf.
De resultaten van de kortzichtigheid van degenen die de besluiten nemen, worden inmiddels duidelijk voor het publiek. Wat ook duidelijk wordt, of juist niet, zijn de prestaties die men moet verrichten als men Euro 17.500 per maand aan fees ophaalt. Suriname is klein, we dagen de opdrachtgevers en de uitvoerders uit om aannemelijk te maken, dat er voor de Euro 17.500 per maand baanbrekend en strategisch uitzonderlijk werk is verricht.
Door de SLM is een verhaal opgestoken om te verklaren en te verdedigen waarom uitgesproken een lid van het managementteam als consultant moest worden aangetrokken. Het verhaal – dat er niemand zo goed als de meneer aanwezig was in Suriname – raakt kant noch wal en daarmee probeert men een loopje te nemen met de intelligentie van de Surinamer. Maar, een vraag die door de SLM-directie niet is aangeroerd, is waarom de directie op vragen van een RvC-lid gelogen heeft dat er betaald juridisch advies wordt ingewonnen. En waarom men getekende contracten voor tonnen SRD per maand niet aan de RvC mededeelt. Uit dit alles blijkt ten eerste dat het mismanagement bij de SLM doorgaat of zelfs is verergerd. Ten tweede is de RvC niet erin geslaagd om dicht op het management te staan in een periode waar het gaat om pompen of verzuipen en leven of dood.
Zowel de directie als de RvC komen in aanmerking voor een brevet van ongeschiktheid.
Een andere conclusie heeft te maken met de betaalde adviseurs die zich heel strategisch manoeuvreren in de juiste contreien om dan betaalde commissariaten en consultants binnen te hengelen. Intussen zijn in het kleine Suriname de producten bekend die hoogbetaalde consultants produceren en dan zien we dat het flutwerk is, dat zo binnen een halve dag is gepiept. We zien dwars door alle regeringen heen dat mensen die met een ‘orans’ accent en oeverloos gepraat, aangemerkt worden als te zijn deskundig. We zien dat meer dan de vorige regering, deze regering zwaar het in het land aanwezige kader aan het verwaarlozen is. Men regeert een piepklein land met een nog richel dunne aanwezigheid van kader. Men behoort een database te hebben van specifieke deskundigheid die in het land op verschillende vlakken aanwezig is. Niet altijd zijn keurig geschoren personen met een jas en een das deskundig. Er is binnen de overheid een behoorlijke hoeveelheid deskundigen op verschillende gebieden aanwezig. Deze deskundigen hebben bewezen op hun specifieke vakgebied behoorlijk deskundig werk te hebben verricht. Deze deskundigheid wordt ook nog erkend door organisaties van de VN. Maar, dit potentieel wordt niet ingezet, omdat men deze deskundigen niet ziet lopen en bedelen op het partij terrein en de gesloten deurtjes van het partijcentrum.
Deze deskundigen zijn integer en willen geen gebruik maken van kruiwagens. Zij gaan ervan uit dat hun deskundigheid genoeg is om ingezet te worden en dat moet zo zijn in een goed bestuurs en beschaafd land. We zien dat constant de verkeerde mensen op de verkeerde plekken worden ingezet en dat profiteurs met jas en das en met kwade motieven wel klaarkomen bij de top van het land.
Intussen heeft zich ook een stuk ontwaking voorgedaan over de diaspora waar zoveel over is gesproken. De diaspora heeft tot nu toe 1 ding geleerd: niemand is bereid om Suriname te helpen, dus om kosteloos strategische deskundigheid in te zetten. Het helpen betekent dat men de grens oversteekt om tegen marktconforme en als het kan tegen hogere prijzen – want daarop denkt men recht te hebben – diensten en goederen te leveren aan Suriname. Dat de zogenaamde diaspora loert om geld te komen maken in Suriname, bleek laatst weer bij de oil and gas summit. De praktijk leert dat een aantal louche figuren het vliegtuig pakt om in het voor hun ‘achterlijk land’ in troebel water te vissen en de plaat te poetsen na hun slag geslagen te hebben. Wat we missen in Suriname is integer bestuur, leiderschap dat radicaal afrekent met beunhazerij, corruptie en roofpraktijken. En we stellen nogmaals. De lange rij van affaires gedurende ook deze regering, zal leiden tot politieke afbreuk links en recht van het politiek firmament.
Er ontstaat in het politieke landschap een vruchtbare bodem voor een midden alternatief. Maar, onderschat u het niet: in het midden is er evenveel uitschot aanwezig als rechts en links van het politiek spectrum en vooral veel oppervlakkigheid bij mensen die onterecht denken dat regeren gemakkelijk is. De redding kan zijn een onuitgeput potentieel aan strategisch integer kader in het midden.
