Paramaribo heeft geen tanden maar het bijt
Tijdens een werkbezoek aan Wanica, het veelzijdigste district in het land, werden individuele en groepsgesprekken gevoerd met landgenoten die behoren tot een van de gewapende groepen in het land. Het woord werd gevoerd met politiefunctionarissen, militairen, douaniers en cipiers.
Inwonen
“Ik was een van de eersten in de familie die naar de stad verhuisde om er te werken. Mijn broers, zusters en ik studeerden in de stad en reisden op en neer of bleven bij een oom of tante in Paramaribo. Familie bezoeken en bij familie inwonen, hoe goed ze ook zijn, is niet altijd even prettig.”
Onderling afhankelijk
“Toen wij afgestudeerd waren vonden wij gepast werk in de stad. Mijn broers en zusters wonen in Wanica en werkten in Paramaribo. Vanwege mijn werk, positie en carrière moest ik mij er wel vestigen. De keuze voor wonen in de stad of in Wanica is een persoonlijke keuze, waarin geen goed of fout gekozen kan worden. Een aanzienlijk deel van de in inwoners van het district Wanica studeren, werken of zijn anderszins afhankelijk van Paramaribo.”
Nostalgie
“Paramaribo en Wanica hebben beide hun voor- en nadelen. Mijn voorkeur voor het district waar mijn navelstreng begraven ligt onder een manjaboom die lekkere vruchten draagt, heeft te maken met mijn opvoeding en ongetwijfeld met nostalgie.”
Verschillend
“De leefcultuur verschilt met dat van Paramaribo. De natuur, de lucht die wij inademen, de rust en het kalm leven zijn pluspunten. Er is minder stress, meer privacy, minder overlast van de buren, minder herrie en drukte, grotere veiligheid, minder misdaad en de prijzen van dingen zijn er lager.”
Zelfvoorzienend
“Dan heb ik het nog niet gehad over de grotere erven. Je kan dieren houden, planten, zelfvoorzienend zijn en wat bijverdienen. Heel wat personen denken, dat mensen die in de stad leven het financieel en anderszins beter hebben, gelukkiger zijn. Vergeten wordt, dat de kosten van levensonderhoud in de stad hoger is. Wonen, diensten en alles wat we consumeren lijken mij goedkoper in Wanica dan in de stad.”
Het oog wil ook wat
“Als ik mijn leven met, dat van mijn familie die in Wanica woont vergelijk, ben ik een beetje jaloers op ze. Niet vanwege materiële zaken. Als ik op familiebezoek ben heb ik het gevoel, dat ik smakelijker en gezonder eet dan in Wanica. Niet dat de schotels verschillen. Het gaat bij mij om de verse groenten en fruit die er frisser uitzien. Het oog wil ook wat.”
Meer variëteit
“Het is een gezonder en natuurlijker dieet. In Paramaribo wordt verwelkte groeten uit de supermarkt gehaald. In Wanica is er meer variëteit in groenten en fruit. En dat tegen lagere prijzen. De mensen in de stad kopen meer blikjeswaren dan mijn districtsgenoten. Je komt zelden of nooit mensen uit Wanica tegen die in Paramaribo landbouw- en veeteeltproducten aanschaffen.”
Ondernemend
“Ik vind, dat de bevolking van Wanica handig is. Zij steekt de handen uit de mouwen, plant, kweekt en teelt. Wij zijn ondernemend. Paramaribo is een dienstverlenend-, handels- en bestuurscentrum. Wanica is van oudsher een productief district dat bekend staat om haar landbouw en veeteelt. De stadsbewoner zijn anders gevormd. Zij moeten het hebben van administratieve beroepen.”
Veiligheid
“Dagelijks trekken duizenden werkkrachten uit Wanica naar Paramaribo. Er wordt enorm bijgedragen aan de bedrijvigheid en economie van de hoofdstad. Paramaribo heeft geen tanden, maar het bijt. De misdaad in mijn district is aan het toenemen, maar het is er nog steeds veel veiliger dan in de stad.”
Falend bestuur
“Ik maak mij zorgen over de spanningen in Paramaribo. De protestdemonstraties zijn een teken aan de wand. Toegegeven moet worden, dat de toestand in het land bij lange na niet is wat het wezen moet. Deze en andere regeringen hebben er een potje van gemaakt. Dat de bevolking in opstand dreigt te komen is mede te wijten aan falend bestuur.”
Verwijten
“Het enige wat ik daarvan kan zeggen is, dat het volk mede verantwoordelijk is voor de goede en slechte daden van de regering. Het volk krijgt de leiders die zijn verdiend. Elkaar verwijten heeft geen zin. Diep in het hart weet iedereen wat Suriname scheelt. Economisch gaat het barslecht, maar dat zie ik niet als het grootste probleem.”
Nekslag
“Het probleem van Suriname is niet economisch, maar psychisch van aard. Onze nekslag ligt in de geest. Is te wijten aan eigengereidheid. Wantrouwen, egoïsme en individualisme staan natievorming in de weg. Er wordt door verschillende facties en fracties gezocht naar hun plaats en zekerheid binnen het landsbestek. Het proces gaat er heet aan toe.”
Fanatisme en radicalisme
“Oppositionele groepen beweren dat zij opkomen voor de belangen van hun achterban en sympathisanten. De een is feller dan de ander. Fanatisme en radicalisme vieren hoogtij. Het doel heiligt de middelen.”
Raddraaiers
“Er broeit wat in het land. Meer en meer mensen zijn boos. Ze zijn teleurgesteld en steken dat niet onder stoelen of banken. Ik vrees voor raddraaiers die de protestdemonstratie als dekmantel willen gebruiken om gezagsondermijnend bezig te zijn.”
Tot zover voor het moment.
HD
