“Vanwege omstandigheden ben ik gestopt met werken, ik had geen werk en kon niet stil zitten. In het district Para ben ik woonachtig en kom ik elke dag naar de stad om mijn producten te kopen. Thuis zitten was geen optie voor mij en het was ook de Covid-periode. Het vermaken van warimbo- en morici tassen is mijn onderneming, verder vermaak ik ook onder andere slippers. De warimbo en morici tassen zijn al van heel lang. Zelfs mijn grootouders genoten van deze tassen, maar alleen dacht ik om het een nieuw jasje te geven door ze te moderniseren en kijken of het in de smaak valt. Ze zijn heel goed in de smaak gevallen bij de samenleving.”
Van hieruit heeft zij ook meerdere producten erbij gedaan zoals waaiers, paraplu en slippers.
“De verkoop gaat moeilijk, omdat er niet echt koopkracht is, maar positief blijven, er is leven hierin en vandaar dat ik door blijf gaan. De obstakels zijn dat ik geen vaste werkplek heb, alles doe ik thuis, in de onder andere de keuken. Alle materialen, gereedschappen zijn ook duur, het is moeilijk soms maar ik doe mijn best”, aldus mevrouw G. Letterboom in gesprek met Dagblad Suriname.
“Deze periode, waarin er veel vakantiegangers zijn, gaat de verkoop zo een beetje, midden van de maand gaat het dan weer een beetje slap.
Ik sta elke dag 4 uur in de ochtend op om alles ready te maken om te vertrekken naar de stad. In 2019 heb ik dan ervoor gekozen om hiermee te starten toen ik geen baan meer had, ik had de nodige spullen dus ben ik gestart met de warimbo tassen. Inheemse dag nadert en ik ben ready, maar het probleem is dat ik ook een vergunning moet aanvragen om te verkopen en dat is minder leuk.”
Mevrouw Letterboom heeft al een vergunning voor de verkoop en vindt het erg dat zij weer een vergunning moet aanvragen voor een feestdag. Zij wenste wel dat het anders aangepakt kon worden. Er is een verschil tussen iemand die ervoor kiest om alleen zo een dag te verkopen en iemand die elke dag verkoopt.
“De voorbereidingen zijn in volle gang en ik ben er wel enthousiast voor, er wordt ook hulp aangeboden van mensen zoals een vriendin van Palumeu die elke maand leuke kettingen brengt om te verkopen, mijn zusje die ook haar leuke kettingen maakt.”
Mevrouw Letterboom haar boodschap luidt: “Wij mensen moeten onze cultuur gaan waarderen, het is ons Surinaams ding en dat zie je nergens anders op de wereld. Koop jouw Surinaams product.”
SB
