Elk interview en elke speech van de laatste weken begon met de zin: “Demonstreren is het democratisch recht van elke burger.” De burger heeft dus het recht om te protesteren en zijn grieven te uiten. Wat men echter steeds vergeet erbij te zeggen, is dat de burger naast rechten ook plichten heeft. Het is zijn plicht om niets en niemand te beschadigen tijdens dit protest. Dus van belang is hoe de burger met dit recht omgaat. De mens van nu denkt dat protesteren automatisch het recht geeft tot vernielen en beledigen. Dat is niet zo.
Deze protestactie kan niet serieus worden genomen, omdat de aanpak verkeerd is. Dat mensen ontevreden zijn en het willen uiten, wordt heel serieus genomen, alleen de manier waarop ze het aanpakken is verkeerd. Iemand die echt uit is op een oplossing, zet eerst die problemen op papier en vraagt dan een gesprek aan. Mogelijke oplossingen kunnen dan van beide kanten komen
Deze protestgroep is echter eerst de straat opgegaan om van alles en nog wat te schreeuwen en toen de president een dialoog voorstelde, hebben ze geweigerd. Conclusie deze mensen zijn niet uit op oplossingen maar op onrust zaaien en het ontwrichten van de samenleving dus kunnen ze niet serieus worden genomen en nog minder sympathie oogsten. Jammer genoeg beseffen ze niet dat dit negatieve gedrag tot gevolg heeft dat de productiviteit en creativiteit worden belemmerd of vertraagd, terwijl in dialoog gaan de snelste en beste weg naar oplossingen is. Mensen die alsmaar klagen, maken zichzelf tot slachtoffer. Wie in dialoog gaat, laat zijn goede bedoelingen en kracht zien.
De vorige president liet het volk in het duister tasten, gaf geen tekst en uitleg en als hij een keer wat zei, waren het onwaarheden en valse beloften om het volk zoet te houden. Daarom heeft het volk de economische crisis niet zien aankomen. De huidige president is de enige president die vanaf zijn aantreden geregeld naar het parlement komt om tekst en uitleg te geven en het volk persoonlijk informeert via de televisie of via zijn communicatiedienst. Toch roept men onterecht dat de president niet communiceert met het volk. Het volk is bewust ziende blind.
Deze regering nam een failliet land over. In twee jaar tijd hebben ze keihard gewerkt om de salarissen te kunnen betalen, om de sociale steun op te krikken, orde op zaken te stellen op vele kapotgeslagen instituten, de ondermijnende ziektekiemen uit de defensietop te verwijderen en om onze naam internationaal te zuiveren. Toch komt men telkens weer met dat afgezaagde verwijt dat de president veel had beloofd en niets heeft waargemaakt. Men kiest er bewust voor om ziende blind te zijn. De president heeft ook gezegd dat het volk minstens 3 generaties zal moeten lijden om herstel te bewerkstelligen. Men vergeet bewust dat stukje informatie. Men speelt het spel van ‘ik ben horende doof.’
Herstel kan alleen maar geschieden als er harde maatregelen worden genomen. Geen enkele regering komt hier onderuit. Deze regering heeft gedurfd om de harde maatregelen te nemen. Men heeft gevraagd om geduld en vertrouwen, maar krijgt continu, tegenwerking, wantrouwen, confrontaties met de onderwereld en chantagepolitiek. Er worden allerlei stunts uitgehaald om deze regering af te zetten Hiermee worden land en volk erg beschadigd. Ook blijft het volk van een failliet land snel herstel eisen. Dat kan geen enkele regering in twee jaar realiseren. De president krijgt zoveel tegelijk op zijn bord en dat is onmenselijk zwaar. Toch zet hij door omdat hij zijn belofte om het land weer op de rails zal krijgen, wil waarmaken. Belofte maakt schuld.
De minister van Financiën, heeft vanaf zijn aantreden geprobeerd om integer financieel beleid te voeren. Achterstanden op het gebied van AOV, kinderbijslag en sociale steun heeft hij weggewerkt. Dat fraudeschandaal bij de Centrale Bank heeft hij niet weggemoffeld, maar direct zijn verantwoordelijkheid genomen om de zaak tot de bodem te onderzoeken. In plaats van hulp en ondersteuning, riep men om zijn aftreden. Tijdens de vorige regering was het gedrag van velen van dien aard dat ze moesten aftreden. Toch heeft men nooit om aftreden geroepen. Waarom nu wel? Men kiest bewust voor geheugenverlies.
Er wordt continu spottend gevraagd, ‘waar is de diaspora en waar zijn de investeerders? Hij had toch beloofd het land te redden.’ Men weigert in te zien dat investeren geen haastwerk is, maar vraagt om goede planning. Er wordt geroepen dat de ministers en parlementariërs zoveel procent van hun salaris moeten inleveren zogenaamd om hun goodwill aan het volk te tonen. Dat is echter geen oplossing op lange termijn. Bovendien is het salaris van deze ministers, vergeleken met het bedrag dat men moet ophoesten voor spookambtenaren, de ‘last minute’ benoemingen en de schadeloosstellingen aan de regering Bouterse/Adhin, slechts een schijntje van de financiële uitgaven van de staat,
Dit is slechts een kleine greep uit de vele voorbeelden van de negatieve opstelling van het volk. Mensen kiezen er bewust voor om ziende blind en horende doof te zijn. Ze zien wat ze willen zien, en horen wat ze willen horen en jammer genoeg is het vaak negatief. Het is alsof de mensen graag in die negatieve spiraal willen blijven hangen. Jammer genoeg trekken ze anderen mee in dat negatieve. Daar moet elk mens voor waken. Don’t allow anyone to walk in your mind with their dirty feet.
Beste mensen, problemen zullen er altijd zijn. Het hangt van de aanpak af of en hoe snel er een oplossing komt. Laat Suriname een voorbeeld zijn voor andere landen, laat zien dat we kiezen voor een volwassen dialoog en niet voor oproer. Bij mijn weten heeft kabaal maken nog nooit gezorgd voor een oplossing. Pas wanneer men leert te luisteren om te begrijpen, zal er echt contact ontstaan. Echt willen zien, horen en luisteren is de sleutel tot geloof en vertrouwen.
“If evil sends protesters to put you out of your position, it is his problem. But if he gets the chance to take you out, it became your problem.”
Josta Vaseur
