“Ik kijk nog uit of de prijzen van enkele basisgoederen zullen zakken”, zegt een man in gesprek met Dagblad Suriname. “Mensen geven aan, dat de prijzen van basisgoederen gezakt zouden worden en het leven dan voor velen vergemakkelijkt zou worden, maar ik heb tot zover alleen verhogingen en nog meer ellende meegemaakt. Er zijn zoveel dingen gezegd en niets bewezen, aan de ene kant spelen de groten juist spelletjes, terwijl mensen aan het sterven zijn. Dat kan toch niet?”
“Kan men niet serieus zijn? Er zijn volwassenen aan de macht gezet, de jongeren van tegenwoordig zelfs denken anders. Om het te kunnen overleven en mijn gezin te verzorgen, heb ik veel moeten offeren. Mijn vrouw en ik hebben een voertuig. Ik heb die van mij moeten verkopen om het een beetje te verlichten. Want alleen al aan benzine moet ik veel uitgeven. Opgeteld gaat er een hele maand salaris aan. Wij hebben kinderen, dus wij moesten offeren om het leven te vergemakkelijken.”
“Nu fiets ik naar het werk, want een brom kopen is ook geld voor benzine uitgeven. Er wordt dus op een of andere manier geld uit je zak gerukt. Zodra de prijzen van basisgoederen even zakken, dan stijgt de prijs van benzine weer en dan heb je twee prijsverhogingen binnen een maand. Dus op een of andere manier geef je het geld toch uit, je komt uiteindelijk skeer thuis aan. Maar ja, wij blijven maar volhouden en hopen.”
“Ik als burger reken op prijsverlaging, Ik denk alle andere burgers ook”, zegt een andere burger. “Je haalt het niet als je de resterende dingen nog moet betalen. Als ik al mijn voorzieningen betaal, behalve de voorraad te vullen, zit ik maar met SRD 500 op zak. Daarmee kan je niet nog een hele maand overleven. Een hele kip kan je nog voor SRD 150 vinden, een zak rijst van 10 kilo is SRD 200 of SRD 210 zelfs, dan moet je nog groenten, toiletpapier, andere nodige zaken kopen en die SRD 150 die overblijft na het betalen van rijst en kip, doet helemaal niets. Ik kijk nog uit naar een positieve verandering, want dit is moordend” benadrukt de burger.
TM
