De benzineprijzen zijn weer aangepast. Dit zorgt ervoor, dat de noden van de bevolking ook zullen stijgen. Dagelijks worden er nu al bijbaantjes gezocht door mensen in de samenleving om op zo een manier het hoofd boven water te kunnen houden.
“Ik wil bijna vertrekken uit het land”
Studenten die de laatste berichtgeving gevolgd hebben, hebben de stijging van de brandstofprijzen opgemerkt en maken hun ongenoegen bekend tegenover Dagblad Suriname.
Letitia (26) vindt het jammer dat mensen heden ten dage nog meer voor hun “straf” zouden werken. Het was al een geruime tijd zo, dat ze behalve van en naar het werk, weinig tot geen kans meer had om met vrienden ergens te gaan. Dit deed ze alleen om op haar brandstof te bezuinigen. Nu zit ze met de vraag of het uiteindelijk zal gaan leiden tot helemaal niet naar het werk gaan of een fiets aanschaffen. Ze woont helemaal in het noordelijk deel van Paramaribo en voor haar werk en studie moet ze naar het zuidelijk deel gaan. Voor haar kwam de verhoging van brandstof niet aan als nieuws. “Het is duidelijk dat dit niet de enige verhoging zal zijn”, zegt ze glimlachend. De producten worden geleverd met voertuigen en dat gaat ook met brandstof. Het lastige ervan, aldus Letitia, is dat de brandstofprijzen steeds effecten hebben op andere producten en diensten.
Rinaldo (30) zegt dat hij zijn masterstudie aan het afronden is. Het werd hem een aantal keer aangeboden om het land te verlaten en naar elders te gaan om verder te studeren en te werken. Bij het zien van de gestegen brandstofprijzen, die zelfs hoger zijn dan het normale minimum uurloon dat geldend is voor Suriname, wilde hij meteen beslissen of hij vertrekt of blijft. Hij zegt dat veel van de mensen die hij heeft kunnen spreken aangeven, dat het er overal in de wereld erg aan toe gaat met de economische situatie. Wat hij betreurt is het feit, dat je in Suriname dat geld niet verdient om het weer uit te geven. Je moet het zelf zien uit te zoeken vanwaar je dat geld haalt om je hoofd boven water te houden.
Surinamers hebben geen zin in protestacties
Rashida (26) zegt dat het goed is, dat er activisten zijn die toch moeite doen om de regering te laten merken dat het zo niet door kan gaan. Zij betreurt het feit, dat er nauwelijks een opkomst van leden uit de samenleving is ten zeerste. Het is aldus haar al duidelijk dat Surinamers zich hebben berust in hun lot. De mensen zijn moe om aan te geven dat het moeilijk bij ze gaat. Ze merkt direct op, dat mensen de vergelijking willen maken tussen ex-president Bouterse en president Santokhi, maar als ze het aan moet geven, zegt ze dat het toen nog mogelijk was om te zeggen dat je er moe van bent. “Nu in deze tijd heb je niet eens de kracht om het echt tot uiting te brengen”, zegt ze met een lichte glimlach. Voor haar als studente komt dit neer, net als elke andere keer, op meer maandelijkse uitgaven.
Het is volgens studenten zeker tijd dat men gaat bundelen in Suriname om een oplossing te zoeken voor de problemen die het land teisteren op financieel gebied.
GW
