Hoe je leven zal verlopen, heb je geheel zelf in de hand. De een werkt hard, stelt zich positief op en is een meerwaarde voor de samenleving. Er zijn echter ook mensen die zich bewust of onbewust negatief opstellen en zo werken aan hun eigen ondergang. Werken aan je eigen ondergang kan op vele manieren. Je kan bijvoorbeeld door te liegen, vechten, stelen jezelf kapot maken en een mooie toekomst in de weg staan. Er is echter nog een manier om je eigen ondergang te bewerkstelligen en dat is door je agressief uit te leven op een ander.
Een ABOP-parlementariër was zeer positief bezig. Daardoor oogstte hij veel aanhang en respect en werd gekozen. Hij kreeg echter niet de functie die hij ambieerde en moest genoegen nemen met een plek in het parlement. Boosheid en bitterheid veranderden zijn gedrag. Hij werd agressief, was opruiend en beledigend bezig en hetgeen hij naar buiten bracht, was niet getoetst aan de waarheid. Het gevolg hiervan was dat zijn populariteit achteruitging en dat hij overal werd uitgekotst. De man heeft met dit gedrag zijn eigen ondergang als politicus en als mens bewerkstelligd.
Nu zie ik hetzelfde gebeuren met een NDP- lid in de oppositie. Ze is de laatste tijd agressief en beledigend bezig en daardoor verliest ze het respect als politicus maar vooral als mens. Deze mensen hebben als doel een ander te vernietigen en gebruiken daar de publiciteit voor. Het schijnt hen een erg bevredigend gevoel te geven als ze al dat gif kunnen spuien. Ze staan er echter niet bij stil dat ze met dit mensonvriendelijke gedrag de samenleving kunnen irriteren en het respect als politicus en als mens verliezen. De belediging onteert namelijk degenen die het uiten en niet degenen die het ontvangen.
Beledigingen zijn de laagste vorm van het uiten van onenigheid. Ze bevatten geen rationaliteit of argument, maar sluiten eerder de deur naar begrip en maken een einde aan elke mogelijkheid tot dialoog. Met dit gedrag laat jij slechts zien dat jij je niet kan beheersen.
Degene die beledigt, is er vaak van overtuigd dat de fout bij de ander ligt. Het is de ander die de dingen slecht doet, je provoceert of teleurstelt en je onaangename emoties laat voelen. Om de een of andere reden maakt de situatie je boos en reageer je door de persoon, die je schuldig acht, te beledigen. Vaak is de belediging ook het gevolg van een waargenomen dreiging. Als je denkt dat iemand je doorziet of jouw plannen in de weg staat, reageer je door die persoon te beledigen.
Beledigingen uiten is een onaangepaste manier om jouw emoties te reguleren. Het helpt je de spanning en fysiologische activering los te laten die wordt veroorzaakt door woede, angst en frustratie. Schelden en beledigen zijn een primaire reactie, een snelle en gemakkelijke manier om stoom af te blazen. Dit betekent dat hoe bozer je bent, hoe aanstootgevender de belediging zal zijn.
Beledigingen zijn niet alleen een uitlaatklep voor emoties, maar dienen vaak ook als een soort rechtvaardiging. Iemand beledigen is hem de schuld geven, of hij nu schuldig is of niet. Het wijst met de beschuldigende vinger naar iemand die in jouw ogen verantwoordelijk is voor jouw ongemak en de gecreëerde situatie. De ander beledigen is een vorm van mishandeling, het is agressief en respectloos zijn. Het is ook een manier om aan je verantwoordelijkheid te ontkomen. Maar het is vooral een teken van ongelooflijke intellectuele armoede.
In feite zegt de belediging meer over de beledigende persoon dan over degene die wordt beledigd. Het zegt namelijk dat deze persoon zich niet kan beheersen en dat hij of zij geen overtuigende argumenten heeft om hetgeen de ander zegt te weerleggen in een goede communicatie. Het zegt ook dat zijn cognitieve rigiditeit hem verhindert te spreken en dat zijn onzekerheid zo groot is dat hij de behoefte voelt om te beledigen. Hij kan namelijk de ander niet aan in een normale communicatie en gaat daarom schelden en beledigen. Degene die beledigt, is bezig te provoceren met woorden en daden. Dit gedrag kan voortkomen uit angst. Men zegt niet voor niets dat de mens nog het meest lijdt, aan het lijden dat hij vreest.
Elke keer wanneer je hebt gescholden en beledigd, voel jij je goed. Je kan tegen jezelf zeggen, ‘ai mi kos ing of ik heb hem publiekelijk voor schut gezet.’ Jouw beloning is een kort moment van satisfaction. Wat jij jezelf echter moet afvragen, is of dat korte moment van euforie het wel waard is om het respect als mens en je geloofwaardigheid als politicus voor te verliezen.
U moet het zich zo voorstellen, de hele dag door staat als het ware je innerlijke radio aan. Het is de stem van je ego die zichzelf continu groot en belangrijk probeert te maken. Je luistert naar die stem die negatieve gedachten en veroordelingen over anderen produceert en handelt ernaar.
Het is belangrijk om je te realiseren dat jij niet je negatieve gedachten BENT. Je HEBT negatieve gedachten, maar je BENT ze niet, dus kan je nog ten goede keren.
“It’s always been a mystery to me how people can respect themselves when they humiliate other humans”. (Mahatma Gandhi)
Josta Vaseur
