Er begint zich een zeer verontrustend patroon in Suriname te vertonen waarmee de voorspellingen over het klimaat in Suriname bewaarheid worden. Dat is iets dat wij niet hadden gehoopt, want Suriname is een gezegend land. Bij klimaat komt het voor, dat om de zoveel jaren er extremen optreden: dat kan een extreme hitte, een extreme droogte of een extreme regenval zijn.
Maar, wanneer er zich een patroon begint af te tekenen betekent het dat deze klimatologische omstandigheden, onderdeel worden van het vaste weerpatroon. Dus dan wordt het onderdeel van het Surinaamse klimaat. Wij zijn zeer bang voor het oprukkende water. Wij zijn bang voor de mensen die nergens hebben te verhuizen, we zijn niet bang voor de mensen met een dubbele paspoort.
Er is een professor in Suriname, misschien ook met een dubbele paspoort, die parwa aan het planten is als het antwoord en de bescherming tegen het oprukkende water. Wij staan heel sceptisch tegenover de status die de professor geeft aan zijn project. De vraag die wij nu stellen is: stel als de parwavegetatie volgroeid en in volle omvang ontwikkeld was in Suriname zoals de prof het wil en er landaanwas zou hebben plaatsgevonden, zou het hebben voorkomen dat delen van Suriname onder water zouden lopen? We dachten het niet. We hebben onze bedenkingen over de achtergrond van het project van de professor. Het is interessant om na enkele jaren de output van dit project te evalueren en in kaart te brengen…vanuit een warme droge kamer ergens in Europa. Het is dan misschien misgegaan in Suriname, maar dat zal niet erg zijn. Het project zal genoeg lessons learned opgeleverd hebben om andere delen van de wereld te verdedigen en te beschermen die het wel waard zijn om te behoeden voor het water. We hebben hier het heel veel gehad over stijging van het zeewater, waardoor rivieren zullen aanzwellen en woon en landbouwgebied zullen opslokken en onbewoon- en onbewerkbaar zullen maken.
De helft van de bevolking heeft rond de onafhankelijkheid het land verlaten. Het overgebleven deel is fysiek wel in Suriname maar mentaal niet. Een deel is al met 1 been naar buiten. Een deel zal vastzitten, maar het zal het wereldnieuws niet halen. We zien dat het geloof dat Suriname een gezegend land heel sterk is. Nu zijn grote delen van Suriname onder water, een tweede keer binnen 1 jaar.
Veel landbouwers hebben hun met moeite geplante vruchtebomen op goed gepolderde gronden zien onderlopen. Bomen zijn doodgegaan, het bewijs is geleverd dat deze gronden niet geschikt zijn voor landbouw. De gamble is te groot. Wat zal dit allemaal betekenen voor de voedselvoorziening in Suriname?
Wat is het antwoord van de minister van LVV en die van ROM? Deze ministers willen minister zijn, het zijn survivors die hun termijn willen uitzitten. Het zijn geen ministers die een gevecht in hun systeem zullen aangaan om het ambtelijk probleem op het ministerie in orde te maken.
Moeten wij in Suriname leren leven ermee dat heel vaak onze huizen onder water zullen zijn? Moeten we ermee leren leven dat onze straten voor dagen veranderen in rivieren? Suriname heeft een dubbel waterprobleem. De dreiging komt van de zee die al landbouwgebieden verzilt en waardeloos maakt. En dan gebeurt dit zonder dat de zeespiegelstijging echt goed begonnen is. Een tweede terreurdreiging is dat van overvloedige regen in Suriname. Dat is iets van de laatste 2-3 jaren. We zitten nu eigenlijk in een jaar waarin het het gehele jaar door heeft geregend.
Er zijn instituten als de Meteorologische Dienst in Suriname die hun werk misschien wel kennen, maar hun rol in de samenleving onder bedreiging niet kennen. Zo kan met zonder met de ogen te knipperen interviews afleggen op tv en aangeven dat Suriname stormen, overstromingen en onweer mag verwachten, alsof het de normaalste zaak van de wereld is. En dan zegt men gewoon dat men de informatie heeft maar dat het nog naar de samenleving zal worden gebracht. En dat laatste is nooit gebeurd. Het is dus mogelijk in Suriname dat de meteodienst informatie heeft over een ramp, maar dat ze de betrokken gemeenschappen niet zullen waarschuwen. Die zien het op een gegeven moment wel dat ze in problemen zijn.
En weer moeten we zeggen dat er een behoorlijke mismanagement is binnen de Surinaamse overheid. De Surinamer beseft nog niet wat er in zijn land aan het gebeuren is. De Surinamers ie relaxed en niet in paniek. En dat is het doel van de meeste instituten in Suriname, geen paniek zaaien, het kind niet bij naam noemen. Mensen zitten met de informatie en zetten het in rapporten die 99% van de bevolking niet raadpleegt. Een voorbeeld is het rapport “Staat van het klimaat in Suriname”. Geschoolde mensen mogen het rapport zelf gaan zoeken als ze op het briljante idee komen. Suriname is zeer kwetsbaar voor de effecten van klimaatverandering, staat er in het rapport. Tot de factoren die de kwetsbaarheid van het land vergroten, behoren de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen, de achteruitgang van belangrijke ecosystemen (bijv. mangroven) en het feit dat 87% van de bevolking en het grootste deel van de economische activiteit van het land zich in de laaggelegen kustgebieden bevindt. Veel sectoren lopen het risico verliezen en schade te lijden als gevolg van geleidelijke veranderingen en extreme gebeurtenissen in verband met klimaatverandering. Schattingen suggereren, dat een stijging van de zeespiegel met één meter gevolgen zou hebben voor meer dan 6,4 procent van het BBP van Suriname, 7 procent van de bevolking, en 5,6 procent van de landbouwgrond.
Inheemse en marron-gemeenschappen lopen gevaar vanwege hun economische situatie en locatie in afgelegen gebieden waar in het verleden extreme droogte en overstromingen zijn geregistreerd. Het negeren van deze realiteit kan leiden tot ernstige menselijke en economische slachtoffers. Veel sectoren lopen het risico verliezen en schade te lijden als gevolg van geleidelijke veranderingen en extreme gebeurtenissen gerelateerd aan klimaatverandering, staat in het rapport. Sleutelsectoren zoals de infrastructuur-, de landbouw-, de water- en bosbouwsector lopen een groot risico op verlies en schade als gevolg van geleidelijke veranderingen en extreme weersomstandigheden die verband houden met veranderingen in zeeniveau, temperatuur, neerslag, vochtigheid en wind.
Tegenwoordig is klimaatverandering van invloed op de Surinaamse bevolking in de vorm van omvangrijke kusterosie, langdurige droge seizoenen en overstromingen.
De hogere intensiteit van regenbuien vermindert de grondwateraanvulling vanwege een lage infiltratiesnelheid van de afvoer, en beïnvloedt de efficiëntie van natuurlijke zuiveringsprocessen door verhoogde grondwaterstanden. Verminderde waterkwaliteit verhoogt het risico op infectieziekten en intensiveert de drinkwaterbehandeling, waardoor de prijs van drinkwater stijgt.
