O jullie die geloven! Weest standvastigen voor Allah als rechtvaardige getuigen. En laat de haat van een volk jullie er niet toe brengen niet rechtvaardig te wezen. Weest rechtvaardig, dat is het dichts bij ‘taqwa’ (“ godsvrees”). En vreest Allah. Voorwaar, Allah weet wat jullie doen. Qur’an: Al Ma’idah (5): 8
Bepaalde moslims/ moslima’s hebben de hele maand Ramadan alle inspanningen gedaan om de politiek te faciliteren middels zogenaamde ‘iftaar’ maaltijden, het samen bidden met de politiek, het organiseren van tig onbezielde bezoekjes aan moskeeën met als hoogtepunt het Eid-ul-fitre gebed op het Onafhankelijkheidsplein, waarbij de desbetreffende imam de president Zijne Excellentie Chandrikapersad Santokhi (tevens voorzitter van de VHP) de plaats geeft als ‘Naa’iebul imam’ (plaatsvervanger ‘imam’); hetgeen o.a. een pontificale vertrapping is van de ‘shariah’ en een grote verantwoording met zich meebrengt op de Dag Des Oordeels bij Allah (swt). ( Suriname heeft helaas nog geen ‘shariah’ geleerde, anders had hij/zij deze imam ook tot orde geroepen.)
Als cadeau voor hun immense inspanningen aan de politiek, worden deze moslims en moslima’s beloond met het besluit van de president (de vicepresident Zijne Excellentie Ronnie Brunswijk heeft in DNA verklaard dat de president verantwoordelijk is voor het buitenlands beleid): een ambassade in Jeruzalem! Mijn felicitaties richting deze moslims en moslima’s.
Ik bemerk dat een aantal Islamitische organisaties het niet eens is met dit besluit en vragen de president om dit niet door te laten gaan. Helaas mis ik een onderbouwing waarom zij dit niet willen c.q. boos zijn. Terecht ben ik het dan eens met de minister van Buitenlandse Zaken, International Business en Internationale Samenwerking (BIBIS) de heer Albert R. Ramdin, dat wij niet emotioneel moeten omgaan met deze zaak. Dientengevolge zal ik de minister feitelijk antwoorden, waarom hij flagrant internationaal en in mindere mate nationaal blundert en een diplomatieke stupiditeit begaat:
1.Het nationaal belang: De minister heeft tot heden het nationaal belang voor een ambassade in Israël niet duidelijk kunnen maken. Hij stelt dat er slechts gesprekken zijn gevoerd over ondersteuning, investeringen, handel en training. Het vage standaard pakket bij elke internationale relatie, maar geen enkel concrete bindende overeenkomst c.q. uitgewerkt plan. Minister, dit is absoluut geen basis om een ambassade te openen. Te meer, waarbij de regering stelt dat wij niet eens in staat zijn om onze schulden te betalen, dan wel een ministerie (los van BIBIS) voldoende middelen te geven om te functioneren. Uit de geschiedenis blijkt ook niet dat de relatie met Israël voor Suriname tot heden veel heeft opgeleverd. ( integendeel was er niet zo lang sprake van een vage zeer discutabele deal m.b.t. landbouw…) Dit in schril contrast inzake de relatie met Nederland; waarbij recent nog Nederlanders hebben getoond dat zij ons niet in de steek laten (mondkapjes).
Nationale afspraken: De minister houdt zich niet aan de afspraken die hij zelf heeft gemaakt met zijn regering. De vicepresident heeft duidelijk gezegd dat er goedkeuring is voor slechts een niet residerende ambassadeur. Minister, door u niet te houden aan afspraken die u zelf maakt op het allerhoogste niveau, komt u zeer onbetrouwbaar over en heeft u zichzelf hierdoor zeer onprofessioneel verklaard.
Internationale wetten: De minister is niet goed thuis in de internationale diplomatieke wereld, want anders zou hij geweten moeten hebben;
-dat je geen beloftes kan doen aan een ander land (Israël), wanneer je geen mandaat hebt van je regering. (Indien de minister wordt teruggefloten, dan zal niet alleen Israël, maar de wereld Suriname niet meer vertrouwen / serieus nemen hetgeen geen goede basis is voor een serieuze bilaterale samenwerking.)
-in de Verenigde Naties is o.a. beslist dat Jeruzalem, na goedkeuring van Palestina en Israël, een gedeelde hoofdstad wordt. Diplomatiek wijselijk hebben de landen (m.u.v. 4) hun ambassades niet verplaatst naar Jeruzalem. Zij willen namelijk geen deel worden van een internationaal conflict, waarbij zij weten dat Israël oneerlijk, onoprecht en onrechtvaardig handelt. Israël staat namelijk te boek als een onrechtmatige bezetter van het oostelijk deel van Jeruzalem.
-Suriname heeft tijdens het beleid van regering Bouterse, Palestina officieel als staat erkend. Door nu een ambassade te willen openen in Jeruzalem, zal dat voor de diplomatieke wereldgemeenschap zeer onbegrijpelijk en inconsequent overkomen en ook als zodanig naar Suriname worden gekeken.
-Suriname is officieel lid van de Organisation of Islamic Cooperation (OIC) (‘The collective voice of the muslim world’). Door te zinspelen met de gedachte van een Surinaamse ambassade in Jeruzalem, kan ik mij op dit moment geen grotere internationale diplomatieke en geopolitieke provocatie visualiseren.
-De Algemene Vergadering van de Verenigde Naties heeft de erkenning van Jeruzalem als hoofdstad van Israël door de VS afgewezen. Suriname heeft samen met 128 landen ook voor deze resolutie gestemd. Hoe kan Suriname dan nu zelf datgene gaan doen wat je hebt afgewezen? Ik denk dat het heel erg moeilijk zal zijn voor deze regering om nog enigszins serieus genomen te willen worden in de internationale gemeenschap; dientengevolge zou zij hieraan consequenties moeten verbinden.
Internationale ontwikkelingen:
De minister heeft totaal geen zicht op de in rap tempo veranderende internationale ontwikkelingen; met de dood van George P. Floyd en de daaruit voortgekomen Black Lives Matter (BLM) voltrekken zich hele spannende ontwikkelingen in de hele wereld. Nederland is al in het proces van het maken van excuses voor het slavernijverleden. Heel wijs overigens. De Joden hebben een heel belangrijke rol gespeeld in zowel de slavenhandel als slaveneigenaren. Sommige geschiedenisboeken vertellen zelfs dat de Joden de wreedste slaveneigenaren waren ( onthoofden, verkrachten, het vierendelen etc). Tot heden hebben wij niet gehoord dat Israël zinspeelt met de gedachte om excuses te maken. Minister, ik kan u verzekeren dat de impact van de slavernij voor deze groep nimmer minacht dan wel gebagatelliseerd mag worden. Door een ambassade in Israël te openen, zonder dat Israël excuses heeft gemaakt voor hun rol en aandeel in de slavernij, is niet meer van deze tijd en zal deze groep hierdoor wederom onterecht keihard geraakt worden. Te triest voor woorden, dat dit zich moet afspelen in de ‘Keti-Koti Mun’.
Nationale gevoelens: -De minister zegt dat Suriname een Joodse gemeenschap heeft en wil daarom ervoor zorgen om op een passende manier een vertegenwoordiging te hebben in Jeruzalem. Dus een ambassade in Tel Aviv (waar alle ambassades van de gehele wereld zijn gevestigd) is volgens de minister geen passende vertegenwoordiging. Waarom wil de minister wel rekening houden met de Joodse gemeenschap, maar niet met de gevoelens van de bijna 20 procent moslims van de Surinaamse samenleving?
Het is juist de VHP (Verenigde Hervormde Partij), van waaruit deze minister komt, die de afgelopen maand Ramadan samen met de moslims broederlijk de ‘taraweh’ gebeden heeft verricht, de ‘iftaar’ maaltijden broederlijk en zusterlijk heeft genuttigd bij de zovele moskee bezoeken. Wat is er nu gebeurd met die broederschap of was het een schijnvertoning van beide partijen? Ook de Pertjajah Luhur (de partij die nooit slaapt) was in de race naar de moskeeën, schijnt nu in slaap gevallen te zijn. De moslimgemeenschap heeft duidelijk, helder en eenduidig kunnen zien en horen, dat de ABOP-fractie, de NDP-fractie en de NPS-fractie direct eerst aan de gevoelens van de Surinaamse moslims en moslima’s hebben gedacht.
Van alle aanwezigen op dat moment in het parlement, die vinden dat zij moslims zijn, heeft slechts het lid B. Mohab-Ali van de VHP-fractie de gevoelens van de moslims kunnen vertalen. Namens de totale Internationale Islamitische Ummah, alvast bedankt.
Paradoxaal genoeg waren het juist deze partijen die niet bezig waren met de race naar de moskeeën tijdens de Ramadan. In elk geval alvast een duidelijke indicator op de stemwijzer van de Surinaamse Islamitische gemeenschap bij de komende verkiezingen… Ten overvloede wil ik erop wijzen dat het onterecht is om te stellen dat het hier gaat om een Islamitische zaak (Emotioneel wel; vanwege de oneerlijke, onoprechte en misdadig vijandige houding van Israël jegens het Palestijnse volk. Opmerkelijk is ook dat heel veel Israëlieten het niet eens zijn met het beleid van Israël naar Palestina).
Feitelijk beschouwd gaat het om een grote, onvergeeflijke internationale diplomatieke c.q. geopolitieke blunder die een nationale opstelling vereist van het Surinaams volk. Natuurlijk weten wij dat de president dit ambassade verhaal nu niet meer door kan laten gaan; maar het gaat om de intentie die deze minister en zijn partners hebben en deze is diplomatiek onzindelijk !
‘Fi Sabilallah’
N.Walie Taus
