Wateroverlast in Suriname lijkt net zo gewoon te zijn geworden als het dagelijks harken van het erf. Maar, zo gewoon zou het niet moeten zijn en het, wateroverlast, went nooit. Het was deze week weer raak: door een paar regenbuien leek het wel alsof Paramaribo was ondergedompeld in water.
Wegen en straten stonden blank, over de hele breedte, nog steeds niet bestand tegen ‘een beetje’ regenwater. Neem nu als voorbeeld de bij iedereen bekende belangrijke verbindingsweg, de Van ‘t Hogerhuysstraat. Met gekromde tenen en samengeknepen billen trachten weggebruikers die straat veilig ‘te kunnen nemen’, zonder op een moment hard geconfronteerd te worden met een door het snelstromende water verborgen kuil. Om de Van ‘t Hogerhuysstraat te vermijden besluiten vele weggebruikers maar te gaan ‘boren’ via onder andere de Calcuttastraat. En tja, van het water in de drup. Van een straat die verworden is tot een snelstromende kreek belanden de weggebruikers in een file met de lengte van de gehele Calcuttastraat.
Wateroverlast? Het went nooit!
Ogenschijnlijk niets
Maar, wat hebben achtereenvolgende regeringen en de huidige regering nu feitelijk gedaan om deze wateroverlast, deze ondergelopen straten en wegen (maar ook vele erven en percelen van woningen en bedrijven), tot het verleden te laten behoren? Ogenschijnlijk niets. Diverse kant-en-klare ontwateringsplannen zijn ergens in stoffige lades op ministeries beland. Deskundigen, beleidsmedewerkers, ministeries en ministers zijn er de afgelopen jaren ook niet in geslaagd om met kleine ingrepen de ontwatering van bepaalde wegen en straten beter te laten verlopen. Het ontwaterings- en rioolsysteem in de stad is nooit aangepast, hersteld, aan veranderende omstandigheden.
1924
De regering ziet ieder jaar de waterproblemen vanuit haar ivoren, droge, torens aan. De regering ziet welke problemen wateroverlast veroorzaakt, niet alleen voor het verkeer, maar ook voor de gewone burger op zijn of haar perceel, voor de vele kinderen die wadend door ondergelopen straten hopen hun school te kunnen bereiken. Wateroverlast veroorzaakt ook overlast als het gaat om hygiëne, de volksgezondheid. Scholen moeten zelfs de deuren sluiten, omdat klaslokalen blank staan…. en dit alles anno 2022.
Let wel, Dagblad Suriname kreeg een foto onder ogen van een onder water gelopen Domineestraat, in het centrum van Paramaribo. Die foto dateert van 1924!!! En, meer foto’s uit een waterig verleden zijn met een beetje googelen boven water te toveren.
Niet iets van vandaag of gisteren
Kortom, wateroverlast in Paramaribo is niet iets van vandaag of gisteren, maar zelfs iets van het begin van de vorige eeuw.
Om stagnatie van het verkeer, de economie, het onderwijs en het leven van burgers te voorkomen, zou de regering eindelijk eens echt werk moeten maken van een structurele aanpak van het wateroverlastprobleem. Natuurlijk, er wordt op dit moment vooral door het ministerie van Openbare Werken wel gewerkt aan het verbeteren van de ontwatering van Groot Paramaribo. Maar, het duurt en het duurt… het duurt te lang.
De vele burgers, bedrijven en het onderwijs zien echter liever vandaag dan gisteren, dat vanuit de regering gewerkt wordt aan tijdelijke, snel uit te voeren en financieel haalbare maatregelen om toch wateroverlast zoveel als mogelijk te beperken. Schakel desnoods daarvoor met spoed deskundigen in uit het buitenland, die mogelijk in een handomdraai en een kleine infrastructurele aanpassing bijvoorbeeld weten te voorkomen, dat de Van ‘t Hogerhuysstraat tijdens een regenbui verandert in een kolkende waterstroom. Dat moet toch mogelijk zijn?!
De wil en middelen
Wateroverlast? Het went nooit. Suriname zal er ook altijd mee moeten leven, maar wateroverlast kan zeker tot een minimum beperkt worden. Aan regerings zijde moeten daartoe wel de wil en de middelen aanwezig zijn. Maak eindelijk eens een einde aan de al zeker een eeuw lang jaarlijks terugkerende wateroverlast.
PK
