Enkele oppashouders geven tijdens een gesprek met Dagblad Suriname aan, dat zij niet alleen de oppas doen, maar de kinderen ook willen helpen. Larona, die oppashoudster is, geeft aan dat het belangrijk is om kinderen te helpen.
“Helpen in de zin van, ze met het schoolwerk helpen vooral, maar ook met enkele andere dingen waaronder goed articuleren of zindelijkheid. Bij de oppas leer je dat eigenlijk al vanaf kleins af, maar ik heb gemerkt dat niet alle ouders de tijd hebben om het te continueren. Je hebt werkende ouders en je hebt ook ouders die twee tot drie banen hebben om uit te komen. Daarom is het nodig voor ons als oppashouders in te springen.”
“De kinderen blijven de helft van de dag bij ons en enkele tot in de avond zelfs. Dus wij moeten de kinderen helpen, als je het beste wil voor de toekomst, ga je zeker veel moeten inzetten”, benadrukt de oppashoudster. ‘Nu hebben wij al gezien hoe dingen in elkaar zitten en dat geeft dan aan, dat wij de kinderen zo goed mogelijk laten scholen om het land vooruit te brengen in de toekomst.”
Larona geeft verder aan, dat er enkele oppashouders zijn die al met het initiatief zijn begonnen, maar zich nu veel meer moeten inzetten. “De kinderen stromen nu door en dat betekent, dat je nu juist veel meer gaat moeten communiceren en de kinderen op een of andere manier laten begrijpen, dat er toch een belemmering kan zijn als je niet aan jezelf werkt. Extra oefenen, lezen, schrijven en andere stof geven op een leuke manier, is nodig. Wij zijn geen leerkrachten, maar met enkele deskundigen die mee willen helpen gaan wij zeker vooruit.”
“Wij gaan op zo’n manier ook meer energie erin moeten stoppen en uitgeven, maar het is in the game, het hoort dus erbij. Hierbij hebben wij ook tot enkel ouders gesproken, en wij komen dan op een punt, dat het oppas tarief hetzelfde blijft, maar dat de ouders alleen de zorg zullen dragen voor schrijfgerei en bijvoorbeeld het kopiëren van enkele stukken of kopen van oefenboeken. Het oppas tarief is voor enkelen al hoog en de prijzen over het algemeen maken het ook erger met de vaste lasten. Dus wij proberen het voor nu even zo te doen”, zegt Larona.
Een andere oppashoudster zegt, dat zij het merkt dat enkele kinderen de stof nog niet snappen of het proces te snel is voor ze, en dan door het niet te begrijpen, het erop lijkt dat zij het niet kunnen, “maar ik weet dat het kan”. “Door samenwerking van de leerkrachten, ouders en wij als oppashouders gaat het zeker lukken. Werken en investeren in de toekomst moeten wij zeker doen en de kinderen zijn de toekomst van morgen. Een sterke samenwerking zal veel oplossen.”
TM
