De huidige regering zit nu bijna op de helft van haar regeertermijn. En wat is het resultaat? Wat is bereikt en wat zijn de vooruitzichten? Is de armoede afgenomen? Is de Surinamer beter af, zoals hem was beloofd?
Algemeen
De algemene beoordeling is dat de oude politiek gewoon wordt voortgezet. De oude politiek, wat niets te maken heeft met leeftijd, maar met politiek denken en doen. Zoals het verrijken van zichzelf, familie en vrienden, het benoemen van familieleden in allerlei functies ook al bezitten die de vereiste deskundigheid niet, het roven van gronden en andere bezittingen van het volk, zoals goud en hout, geen respect weten op te brengen voor de rechten van anderen enz. enz. Menige kiezer die gestemd had op de huidige coalitie had gerekend op daadwerkelijke, dus echte, verandering en verbetering. Die verandering is uitgebleven en is met pak weg nog twee jaren te gaan, niet meer te verwachten, want het laatste jaar is verkiezingsjaar.
De regerende partijen sloten op 29 juni 2020 een regeerakkoord: “Samen werken aan een duurzame toekomst voor Suriname VHP-ABOP-NPS-PL”. Een akkoord waarvan in politiek bestuurlijke zin niets meer over is. Het huwelijk tussen de regerende partijen blijkt een politiek doodgeboren kind te zijn en er wordt thans geregeerd om behoud van politieke macht en worden middelen van het volk gebruikt om politieke belangen op weg naar 2025 veilig te stellen. Zoals het verlenen van rechten op grond aan partijgenoten! Ook het meerjaren ontwikkelingsplan 2022-2026 (200 pagina’s) van de regering blijkt wat dat betreft een papieren tijger te zijn; mooie woorden die door de politieke realiteit als sneeuw voor de zon zijn weggesmolten.
De Vereniging van Economisten in Suriname heeft aan het begin van deze maand ook geconstateerd dat de regering niet heeft gedaan wat zij had beloofd. De slotconclusie is dan ook dat de huidige politiek, die op het oude denken is gebaseerd, niet de Surinaamse mens, die van nature behept is met allerlei rechten, centraal stelt maar de politieke belangen van de individuele politieke partijen en de daaraan verbonden personen! Wederom dus: oude wijn in nieuwe zakken.
Productie
Op het gebied van de productie is er weinig tot niets gebeurd. In plaats van duurzame productie zoals bijvoorbeeld grootschalige landbouw, krijgen wij alleen teleurstellingen te verwerken. De New Surfin N.V. en HPSG debacles om er twee te noemen. Tot nu toe is er geen enkele investeerder binnengehaald, alle politieke slogans tijdens de verkiezingscampagne ten spijt.
In de ontwikkelingsvisie van de PRO van mei 2019 (www.kiespro.com), geschreven voor de periode 2019-2044, is in hoofdstuk 12 uitgeweid over de economie van ons land. Het doet de PRO wel goed dat de huidige regering sommige ideeën van de PRO ter uitvoering probeert over te nemen, zoals een tweede brug over de Surinamerivier. Of zij daarin zal slagen, zal ook afhangen van het vertrouwen dat voor investeerders nodig is om in Suriname te komen investeren. Een sterke rechtsstaat, waarvoor de PRO pleit, is daartoe een absolute voorwaarde. En die is vooralsnog niet bewerkstelligd. Immers hebben zelfs lokale ondernemers heden ten dage nog te kampen met een overheid die haar financiële verplichtingen jegens hen niet nakomt.
Juridisch bestuurlijk optreden
Goed bestuur hoeft niet meer geld te kosten. Efficiënt en effectief bestuur heeft te maken met het beschikken over integriteit en deskundigheid. Maar ook daarin slaagt deze regering absoluut niet. De regering blameert juridisch keer na keer met voor het volk allerlei negatieve financiële gevolgen van dien. Getuige de twee hiervoor genoemde voorbeelden.
Andere sectoren
Wat heeft de huidige regering concreet neergezet op het gebied van veiligheid, gezondheidszorg, onderwijs, buitenlands beleid, woningbouw, infrastructuur, belangen van de mensen in het binnenland, enz. enz. De gezondheidszorg is een structureel probleem, ziekenhuizen kunnen met moeite het hoofd boven water houden. Het onderwijs ondergaat ook hetzelfde probleem, bepaalde kinderen in het binnenland zijn nu zelfs helemaal verstoken van onderwijs. Jonge gezinnen kunnen niet of nauwelijks een eigen woning bouwen. De prijzen van bouwmaterialen zijn voor hen niet c.q. nauwelijks langer te betalen.
Wat zijn de verdiensten van deze regering dan wel?
Domeingrond, een van de bezittingen van volk, is een van de meest gewilde objecten van de huidige regering, althans van bepaalde politici die daarvan deel uitmaken.
Ook het regelen van familieleden en vrienden in functies bij de overheid schijnt voor hen prioriteit te hebben. De oude politiek heeft tot op heden niet begrepen dat politieke macht niet bedoeld is voor eigen gewin. Het is tijd dat de kiezer de oude politiek definitief bedankt!
De PRO maakt nu al bekend dat zij erop zal aandringen dat elke politicus die percelen uit het zogenoemde Sabaku-project gekregen heeft, die zal moeten teruggeven aan de Staat. Het stelen van de bezittingen van het volk moet nu echt eens een keer ophouden in ons land.
Conclusie
De armoede is toegenomen! Suriname is nog armer geworden want wij zijn als land weer aan het lenen geslagen! En pijnlijk is het feit dat elke Surinamer weer heeft moeten inleveren en nog zal inleveren. De basisvoorzieningen (brandstof, elektra, voeding) zijn immers duurder geworden. De PRO mist in het beleid van de regering het terughalen van de gelden die onder de vorige regering verdwenen zijn en wat aan het volk was beloofd. Dit terwijl de PRO de aantredende coalitie in 2020 een daartoe uitgewerkt stappenplan had gepresenteerd.
Bij de verkiezingen van 2020 heeft de kiezer gestaan voor de moeilijke keuze af te rekenen met het vernietigende beleid van de vorige regering en te kiezen voor echte verandering en verbetering van het lot van de Surinamer. Ons kiesstelsel heeft gemaakt dat de kiezer “slim” heeft gestemd. En er is gekozen voor de huidige coalitie. De vraag is wat nu? Sinds haar bestaan heeft de PRO gepleit voor het wijzigen van ons kiesstelsel. Verzoeken aan de vorige en ook de huidige regering zijn wat dat betreft onbeantwoord gebleven. Ons huidig kiesstelsel, dat een uitvinding is van de oude politiek, houdt de echte verandering tegen. Willen wij de echte verandering in Suriname teweegbrengen dan zullen wij eerst het kiesstelsel moeten veranderen en wel vóór de komende verkiezingen in 2025. Want alleen zo zal de oude politiek plaats kunnen maken de nieuwe.
De PRO
Het hoofdbestuur
