Uit het dagboek van een consument: Jaloezie

Tijdens het winkelen betrapte ik mezelf op jaloezie. Afgunst is een negatieve emotie. In mijn hart schaam ik mij daarvoor. Het was nogal druk in de roti-shop. Er waren voor mij al wachtenden op de bestelling. Er kwam een sportief geklede politicus, blinkend als goud binnenstappen. Mijn compagnon fluisterde me in het oor: “Dat hij een korte broek aan heeft wil niet zeggen, dat hij een kleine jongen is.”

Hoge piet

Bij het zien van zijn volgende klant, vrolijkte het gezicht van de eigenaar van het eethuis op. Hij kwam vanachter de kassa vandaan, schoof de baliemedewerker letterlijk opzij om deze dienst over te nemen. De hoge piet plaatste een bestelling van 6 roti-kip met ei, waarvan één met bonyo bonyo meti, extrapeper apart, meenemen in bakjes verpakt.

On the house

De portemonnee werd tevoorschijn gehaald. De klant werd verrast met de woorden: “Het is on the house.” De ene klant is de ander niet. De verwenning ging gezien de status van de politieke klant door, hij werd prompt afgehandeld. Hij hoefde zich niet als de andere klanten te scharen achter de wachtenden.

Voorkeursbehandeling

Ik kan niet zeggen wat er tijdens dit schouwspel afspeelde in de hoofden van de overige klanten. Ik verzonk in gepeins. Ik gun het de man die ongevraagd werd voorgetrokken en als een koning werd behandeld. Hij zal de voorkeursbehandeling wel ergens aan te danken hebben. 

Matsen

Politici worden hier, daar en overal gematst. Je zou zeggen, een paar roti’s, dat gaat nog wel, maar een auto, een perceel of ander waardevol geschenk ontvangen is een heel andere koek.

Voor wat hoort wat

Voor wat, hoort wat is de spelregel tussen sponsoren, financiers en politieke partijen. Als de partij aan de macht is of komt, kan de partij financier rekenen op een beloning en wederdiensten. Deze financieringspolitiek vindt ook op persoonlijke basis plaats, vandaar het matsen.

Privileges

En dat naast een fors salaris, toelagen, voorzieningen, reis- en verblijfskosten, een eindeloos salaris, een dik pensioen en bijkomende privileges, als waardering voor en paar jaartjes dienen in een politieke functie. Dit terwijl personen die hun hele beroepsleven hebben gegeven aan de opbouw van Suriname, minderbedeelden zijn.

Integriteit en transparantie

Mijn mijmering ging ook over de betrokkenheid van de eerste burger van het land bij dit alles. De president is een consument. De Eerste Consument, wel te verstaan. De samenleving dringt aan op integriteit en transparantie. Waar is het register van ontvangen geschenken, vooral die met hogere waarde, nevenfuncties en reizen?

Het vermogen

Wat is het vermogen van de ministers en parlementariërs voor ze aantraden? Hoe staat het met hun nevenfuncties? Dit alles in aanmerking genomen, moet duidelijk worden wat er in registers staat, als die wel bestaan en worden bijgehouden.

HD

error: Kopiëren mag niet!