Een influencer die in het dagelijks leven leerkracht is, roept op social media leerkrachten op om leerlingen niet de dupe te laten worden van pesten.
Ouders en hun klachten
Ouders geven vaak klachten aan leerkrachten over het gedrag van hun collega’s tegenover leerlingen. Het dunne lijntje dat nog getrokken moet worden tussen straffen en pesten ligt nog vaak te dicht bij elkaar waardoor het voor kinderen soms kan gaan lijken alsof ze daadwerkelijk gewoon gepest worden in plaats van gestraft voor een bepaalde handeling.
Vormen van pesten
Er zijn tal van manieren waarop kinderen gepest kunnen worden. Kinderen zijn allemaal op hun eigen manier opgevoed en hebben daarom, aldus deze leerkracht, ook hun aparte gaven. Geen kind is belangrijker dan een ander. Ze vindt het als leerkracht nimmer een optie om een kind zodanig te straffen of minder te behandelen dan een ander. Het komt vaak voor, dat leerkrachten leerlingen na houden, omdat die een beetje extra gepraat hebben bij het volgen van de les. De andere leerlingen mogen dan wel op tijd de klas verlaten en worden dus voortgetrokken door zo’n leerkracht. Bij het herhaaldelijk voorkomen van zulke gevallen, mag zo’n leerling geen boodschappen meer gaan halen, omdat hij teveel klachten bij die leerkracht heeft staan. Dit kan er namelijk voor gaan zorgen dat leerlingen zich ietwat minder gaan voelen tussen de andere leerlingen die wel normaal de boodschappen mogen halen.
Op bepaalde momenten wordt er zelfs een duidelijke scheiding gemaakt tussen ‘domme’ en ‘slimme’ leerlingen, aldus deze leerkracht/influencer. Kinderen zijn allemaal gelijk. De een wil alleen nog weten dat hij op de goede weg zit, terwijl de ander daadwerkelijk op de goede weg gebracht moet worden. De technieken zijn er om van elk kind een goed individu te maken. Het is de bedoeling dat ze, de technieken, daadwerkelijk gebruikt worden.
De ouders merken het gedrag op
Oplettende ouders merken de verandering die er op school wordt gebracht aan de status van zo’n kind meteen op, geeft deze juf te kennen. Het is vaker voorgekomen dat kinderen tijdens het spelen het gedrag van de leerkrachten nabootsen. De manier waarop er dan wordt omgegaan met hen in de klas wordt tijdens het nabootsen duidelijk naar voren gebracht. “Als ouder vind je het nimmer leuk dat je kind op zo’n manier behandeld wordt”, zegt ze emotioneel.
Als advies geeft ze aan haar collega’s mee, dat ze indien ze zich schuldig maken aan dit soort handelingen, onmiddellijk moeten stoppen ermee, omdat ouders het ook opmerken. Ze roept hen op om het werk met alle liefde te doen en vooral alle leerlingen hetzelfde gevoel van waardigheid te geven.
GW
