Mensen die zich recentelijk hebben begeven naar de Vreemdelingendienst om zichzelf in te schrijven als ingezetene en om de daarbij behorende procedure af te leggen, hebben zich vreselijk ongemakkelijk gevoeld, nadat ze onheus waren behandeld door de dienstdoende ambtenaren.
Ongemakkelijkheden
Sarifa (24), die naar de Vreemdelingendienst moest om haar ingezetenschap in orde te krijgen, kwam voor een verrassing te staan. Ze kreeg te horen van de mensen die zich vanaf de Vreemdelingendienst richting huis begaven, dat je tussen vijf en zeven uur ’s morgens al langs moest zijn gekomen om zo in aanmerking te komen voor een nummer en vevrolgens geholpen te worden.
Voor Sarifa is het lastig om elke keer uitgaven te maken om helemaal vanuit Para, waar ze nu verblijft, constant richting Paramaribo te komen om de stukken in orde te maken en dan nog aan te horen dat je niet geholpen kunt worden. Ze heeft dit al paar keer meegemaakt, voordat ze toch van de nodige bijstand kon genieten. Ze stond er een paar keer bij met enkele Brazilianen en ze moesten samen in het donker met alle muskieten rustig wachten tot de ambtenaar half zeven kwam om de mensen die voor zeven aanwezig waren van dienst te zijn. Over de onbeleefde agenten wilde ze het niet hebben. “Ze zijn ruw en onbeleefd”, zegt ze kort
Vage instructies
Bij de balie word je doodleuk gezegd, dat je een strookje zal krijgen met de informatie over hoe je verdere stukken online zal moeten indienen. “Ik stond er al heel vroeg, het was nog donker”, zegt Sarifa geïrriteerd. “Het is vreemd dat alles in Suriname omgekeerd gebeurd”, zegt ze, nadat ze diep heeft gezucht. Ze werd tegen kwart voor acht geholpen, nadat ze al bijkans drie uur daar was, zodat ze wel geholpen zou kunnen worden.
Lange wachttijd
Ze heeft behalve het feit dat ze zo lang op en neer moest reizen en slechts vage informatie heeft gehad, ze ook pas na 8 maanden haar documenten gemaild terug gekregen heeft van deze instantie met een vermelding dat ze de stukken binnen 7 werkdagen terug moest mailen. Het gehele systeem vergt aldus Sarifa wel de nodige aandacht van de justitiële instanties die zich daarmee bezighouden.
Naar haar zeggen geschiedt het werk op overheidskantoren, die ze tot nu toe heeft bezocht in Suriname, van zeven uur ‘s morgens tot en met drie uur in de middag, dus niemand kan in de vroege ochtend naar huis gestuurd worden met de bedoeling om op een andere dag terug te komen.
GW
