Samuel Kuik, die in de Surinaamse samenleving bekend staat als Slimmie een van de trekkers van in opmars zijnde nieuwe beweging (DNB), vindt dat er door diverse regeringen weinig is gedaan ter ondersteuning van de productiefactoren in Suriname. Slimmie is de mening toegedaan, dat hij door de kunde en kennis die hij bezit op eigen houtje veel meer heeft bereikt dan wat hij misschien zou bereiken als hij aangesloten zou zijn bij de overheid. Zijn mening omtrent de ontstane situatie en al het gebeuren rondom de producenten in het land geeft hij te kennen aan Dagblad Suriname.
Oude politiek
Uit de woorden van de nu bekende Slimmie blijkt duidelijk, dat naar volgens hem oude politiek Suriname niet bewuster maakt van wat er allemaal gedaan kan worden aan het verbeteren van de economie, maar dat ze de gemeenschap juist zodanig opvoedt om afhankelijk van zowel de overheid als de oude politieke ideologieën te zijn.
Hij wijst als producent geen vinger naar geen enkele voorgaande of zittende regering, omdat hij de mening is toegedaan, dat het een kwestie van oude politieke partijen is die zich steeds blijven focussen op een manier zien te krijgen om de voorbereidingen naar de volgende verkiezingen goed in de gaten te houden, terwijl het belangrijke punt (om de gemeenschap erop voor te bereiden hoe ze de generaties van hun zullen moeten ondersteunen en begeleiden) over het hoofd wordt gezien en niet als eminent belang wordt gezien.
Eigen kippenteeltbedrijf
Zijn bedrijf is op een heel simpele doch unieke manier van start gegaan in Suriname en Slimmie is ervan overtuigd dat hij dit zonder tussenkomst van de overheid heeft bereikt. Hij is een van de grote pluimveeboeren in Suriname en hij staat met zijn grote bedrijf gewoon normaal midden in een woonbuurt, maar het is voor Slimmie toch niet gewoon een buurt. Het is een buurt die meer bekend staat als een “ghetto buurt”. “In het hart van de buurt Pont uiten”, zegt hij vol trots.
Hij zegt verder in het gesprek, dat de overheid toch wel echt een probleem kan vormen met de beslissingen die ze treft door middel van het “machtsrol spelletje”. Als voorbeeld haalt hij de kwesties belastingen, vergunningen en invoerrechten aan, die ook deels toch wat inzet van de regering vergen, en hierdoor soms bloot komen te liggen door handelingen die worden getroffen door de overheid.
Hij zegt verder, dat er in Suriname een geringe mate van aandacht wordt besteed als het gaat om de mensen die zich bezighouden met de productiesector. De accenten worden gelegd op andere dingen die onder de noemer “belangrijk” worden geplaatst. “Zo hoor je weinig van mensen die initiatieven nemen om te produceren of van mensen die hun afstudeer thesis met een wetenschappelijk karakter aan het verdedigen zijn die toch zeker een meerwaarde zullen hebben voor de samenleving. Echter hoor je over een aanrijding wel wat”, zegt Slimmie.
Belangrijk aspect van zelfredzaamheid en zelfwerkzaamheid in deze tijd
“Zelfredzaamheid en zelfwerkzaamheid zijn heel belangrijk”, zegt Slimmie. Hij is de mening toegedaan, dat er in Suriname een situatie heerst waar men afhankelijk is van de overheid. Maar, de overheid is niet meer los te koppelen van de oude politiek. Daarom is het belangrijk dat de mensen nu aangeleerd wordt dat ze ondanks alles toch weten hoe ze zelf op eigen kracht om moeten gaan met het bewerkstelligen van de doelen die ze voor ogen hebben, daar is waar de essentie van zelfredzaamheid en zelfwerkzaamheid duidelijk naar voren worden gebracht, aldus Samuel Kuik.
GW
