Op dinsdag 3 mei, Internationale Dag van de Persvrijheid, werd Dagblad Suriname door en seniorenburger opgetrommeld om haar stem te laten horen. “Het lijkt mij goed om op deze dag een waarschuwende stem te laten tegen politici die de pers gebruiken en misbruiken om zich met ellebogenwerk over de rug van het volk naar de top wringen.”
Een lach en een traan
“Een blik op mijn jeugdjaren, tienertijd en volwassen leven geeft mij een goed gevoel. Ik groeide vol levensvreugde en fijne ervaringen op omringd door familie en vrienden. Terugblikken op mijn leven vind ik fijn. En jazeker, soms doet het ook pijn. Er is vreugde en verdriet. Het is leven met een lach en een traan”, aldus Brunhilde Baghwandin (78).
Respect
“Ik ben een mens, met oog voor schoonheid, met respect voor anderen en de natuur. Hard werken en ondernemen zit in me. Zo ben ik opgevoed en gevormd. Ik leerde van jongs af aan Suriname een stukje mooier te maken door respect te tonen aan mijn medemens en te werken aan de opbouw van Suriname in maatschappelijke-, culturele- en economische zin.”
De jaren schrijden voorbij
“Als Surinaamse in Nord Rhein Westfalen, Duitsland, heb ik in de periode voor en na de onafhankelijkheid nogal wat kunnen bereiken op deze gebieden. De jaren verstreken, maar tot mijn genoegen is mijn betrokkenheid bij het maatschappelijk gebeuren niet opgehouden. Het moet mij echter van het hart, dat de pijnlijke situatie waarin Suriname thans verkeert, een door de mens veroorzaakte ramp is. Ik laat boosheid niet toe, maar dat Suriname door kwaadwilligen willens en wetens en met voorbedachten rade in de put is gewerkt, windt mij op. Het vreet aan me.”
Kwaadwilligen
“Het is publiek geheim, dat machthebbers flink hebben gegraaid in landskas en andere onhebbelijkheden hebben gepleegd. Er zijn mensen, die door geld en macht uit hun eigen doen zijn geslagen en vervreemd zijn geraakt van menselijke en nationale waarden. Het heeft er veel van dat menigeen die heeft meegedaan aan de ondermijning van het algemeen belang de dans ongestraft zullen ontspringen. De pers komt met het door de vingers kijken er niet onschuldig vanaf.”
In verderf gestort
“De leiders in Suriname zijn niet alleen tekeer gegaan met landsmiddelen en eigendommen. Zij hebben ook particulieren in het verderf gestort. Daar kan ik van meepraten. Met al een lang leven achter de rug, schreeuwen sommige herinneringen en gebeurtenissen om revanche. Maar, daar gaat het bij mij niet om. Ik ben respectloos aangetast, willens en wetens bedrogen en vernederd. De Dag van de Persvrijheid is voor mij een gelegenheid om mijn hart te luchten.”
Uitlaatklep
“Te yu e nyan nanga didibri yu mu habi langa forku. Ik houd mij ver van partijen die vanuit de donkere zijde van het zijn, in dit leven staan. Daarom zoek ik met mijn gal uitspuwen naar een uitlaatklep. Namen laat ik achterwege om gehaal en getrek te voorkomen.”
Allerlei slag
“Op recepties en feesten kom je mensen van allerlei slag tegen. Ik gesprek met de derde vrouw van een bewindsman die als leerling-verpleegster in een ziekenhuis was betrokken bij het verzorgen van mijn broer, werd voor een etentje afgesproken. Zuurkool met aardappel stond op het menu.”
Kookkunst
“Wij zaten met z’n vijven aan tafel: mijn broer, de mevrouw die wij kenden als verpleegster, haar echtgenote die diplomaat en oud-minister (82) is, een mij onbekende Fransman en mijn persoon. Mijn gasten waren niet uitgesproken over mijn kookkunst. Mijn huis werd bewonderd door de gasten.”
Koopafspraak
“De oud-minister zei, dat het hem een geschikte ruimte leek om zijn stadsbureau op te zetten. Hij woonde buiten de stad, ergens aan de Leidingen in de omgeving van de Vijfde Rijweg. Er werd over huren van het huis gesproken. Maar daar dacht ik niet aan. Kopen was een andere zaak. Een paar dagen later werd een notaris geraadpleegd en een koopbedrag overeengekomen, inclusief een auto die in de garage stond.”
Verblijfplaats
“De dag volgend op het bezoek aan de notaris, kwam de echtgenote van de hooggeplaatste politicus letterlijk huilend naar me toe met, het verhaal, dat een zoon uit het eerste huwelijk van haar man, die op het punt stond te vertrekken naar Portugal, de huur van een huis waarin hij verbleef te vroeg had opgezegd. Hij zocht naar een verblijfplaats voor twee weken. Hem bij haar thuis onderbrengen kon niet. Ik liet mij overdonderen door haar zielig gedoe. Bij haar vertrek vroeg zij of er ook gebruik kon worden gemaakt van de auto en kreeg mijn toestemming daartoe.”
Met hebben en houden
“Nadat de afgesproken twee weken bijna voorbij waren klopte ik aan om de vertrekdatum te vernemen. Bij het zien van wat zij het huis hadden aangedaan brak mijn hart. Bleek, dat mijn complete inboedel en documenten in zakken gestopt en opgeslagen waren in een bergruimte. Het huis was helemaal ingericht met hun eigen spullen.”
Gedupeerd
“Het heeft een jaar geduurd voordat zij vertrokken. Van de koop is niets terecht gekomen. Telkens weer werden verhaaltjes opgedist. Zo was hij bezig huizen voor zijn kinderen in het buitenland te kopen. Dan was hij ziek.”
Gladde jongen
“Op een gegeven moment moest ik dringend naar Duitsland. De gladde prater wilde een vliegtuig voor mij charteren. Ik bedankte hem vriendelijk. Ik bleef aandringen op afronden van de zaak. Toen kwam hij aandragen met, dat de bank volgens de regels het bedrag niet in en keer kon overmaken. Het zou in tranches moeten gebeuren. Daarmee was voor mij de kous af. De verkoop werd afgeblazen. In september 2021 pakten zij, na 10 maanden gratis logies te hebben genoten hun biezen en verdwenen met de noorderzon.”
Euro 33.000
“Tot de dag van vandaag staat de gemene bejaarde man Euro 33.000 bij mij in het krijt voor vernielingen aangebracht aan het huis en mijn bezittingen, openstaande elektriciteit- en waterrekening. Gedurende lange tijd wist de boosdoener zich onvindbaar te maken. Het heeft de deurwaarder vele voeten in de aarde gekost om de oud-minister op te sporen die zijn verplichting maar niet nakomt.”
HD