Een rondrijden in Wanica heeft geleerd dat er om de 2 kilometer grote en kleine feesten zijn gehouden. Ook was er grootschaligheid te zien bij uitvaarten, compleet met volle bussen in uitvaartstoeten. Nergens was echt social distance te merken. We leven ook in de vastenmaand waar moslims zeker in de avond massaal gaan bidden. De regel daar is dat men letterlijk schouder aan schouder in het gebed gaat. Mensen hebben ook de gewoonte om elkaar de hand te geven en een Arabische brasa. In de gemeenten zijn er artsen, maar die zouden, naar verluidt, de grootste voorstanders zijn van normalisatie. Ook in andere gebedshuizen worden massale gebedsdiensten gehouden.
Op de werkplekken is er een gemengd beeld te zien. Er zijn disciplinaire werknemers die de sterke aanbeveling serieus nemen en nog hun mondkapje gebruiken. Maar er zijn ook van die werkplekken waar de hele cultuur altijd anti-mondkappen was. In de media hebben burgers die tegen de mondkapjes waren en zelfs rechtszaken hebben aangespannen en bot hebben gevangen, de laatste mededelingen van de regering gezien als een overwinning. Men zegt dat eindelijk de regering heeft toegegeven dat mondkapjes dragen geen zin heeft. Onduidelijk is wat het beleid van de regering is met betrekking tot vaccinaties. De status van de vaccinatiecampagne is onduidelijk.
Op de Surinaamse luchthaven is tot voor kort nog gecontroleerd of mensen een negatieve pcr-test hebben en of ze ook nog gevaccineerd waren.
De burgerij in Suriname is flink schade aan het inhalen. Twee jaren lang mocht niks. Er is zelfs beweerd dat Suriname de grootste en langste lockdown ter wereld heeft in stand gehouden. Intussen is bekend dat er een soort griep heerst in Suriname. Die griep zou niet Covid-19 gerelateerd zijn. Intussen merken we ook dat de regering en de gezondheidsautoriteiten geen Covid-statistieken bijhouden en dat het ook niet meer bekend is of mensen aan Covid-19 overlijden.
Maar tegelijk lezen we dat in Nederland een nieuwe variant van Covid-19 is ontdekt. Ook de wereldbevolking schijnt eigenlijk de buik vol te hebben van de anti-sociale Covid-maatregelen die zijn getroffen. Er zijn burgers die hebben volgehouden en die hebben zich niet laten vaccineren. Er zijn burgers die ondanks alle besmettingen die in hun omgeving gebeurden, zelf niet zijn besmet geraakt. Een deel van hen gelooft dat ze niet in staat zijn om besmet te raken. Daarvoor worden allerlei verklaringen aangedragen waaronder heel absurde zoals een lage ph (zuurgraad) van het lichaam.
De vraag rijst nu of de landen in de wereld ooit nog in lockdown gaan. De vraag is of Suriname ooit in lockdown gaat. De vraag is of het voor burgers uit bepaalde landen het ooit onmogelijk zal worden om puur vanwege Covid-19 te reizen naar andere landen. Zullen we weer verplichte quarantaines hebben? In Suriname schijnt de praktijk ook te zijn aangepast. De tendens in de medische wereld schijnt te zijn, dat burgers die de griep hebben en symptomen van Covid-19 vertonen, eerst zelf de zelftest moeten doen. Bij een positieve test wordt en dan medisch ingegrepen.
De indruk bestaat dat Covid-19 verdwenen is, althans niet in de oude vorm meer voorkomt. Dat willen mensen geloven, dat willen wij ook geloven, maar kunnen wij redelijkerwijs daarvan uitgaan? In elk geval is de discussie over verplichte vaccinatie enorm gaan liggen. Het blijkt dat het een verstandig besluit van de regering is geweest om de zaak eerst even goed aan te kijken. Als de situatie omtrent Covid-19 is gaan luwen, dan moeten wij niet vergeten dat we een aantal jaren door een hel zijn gegaan. Mensen hebben geleden en zijn daarna overleden, soms was het voorkombaar. Het is inmiddels ook duidelijk hoe het virus is gesprongen op de mens en hoe het zich is gaan verspreiden en muteren.
We zien dat mensen inmiddels normaal de handen schudden, geen social distance in acht nemen en mensen worden uitgelachen als ze met een ontsmettingsmiddel lopen. ‘Dan gaat u de hele dag uw handen ontsmetten’ wordt dan gezegd. De vraag rijst of we binnen korte of lange tijd weer niet een uitbraak van een virus kunnen krijgen. Als we goed terugkijken, dan gaan we merken dat in de afgelopen 10 jaar vaker virussen zijn uitgebroken, zowel onder de dieren als onder de mensen.
De wereld is altijd gealarmeerd, maar met de verspreiding en de ernst kwam het nooit zover als met de Covid-19 laatst. De wereld moet enkele lessen trekken en voorbereid zijn op een nieuwe uitbraak. Het ontsmetten en reinigen van handen moet een gewoonte blijven. Sociale afstand bewaren zoveel mogelijk moet een gewoonte worden. En in krappe ruimtes de mondkap opzetten moet ook een gewoonte worden. Werkplekken zijn plaatsen waar noodgedwongen mensen samenkomen. Ook voor de werkplek moeten een paar vernieuwingen plaatsvinden. Daarvoor kan geput worden uit de aanpassingen die veel bedrijven hebben moeten invoeren voor meetings en voor telewerk. In elk geval denken wij dat we niet zomaar kunnen overgaan tot de orde van de dag. Daarvoor zijn teveel mensen in Suriname en de wereld gestorven.
