Een van de bekendste en belangrijkste wegen van Paramaribo is ongetwijfeld de Van ‘t Hogerhuysstraat. Vele duizenden weggebruikers staan er welhaast iedere dag in een file op weg van en naar de stad. Maar, die vele weggebruikers wanen zich ook vaak te rijden door een kreek. Immers, al vele jaren staat deze weg bij de minste of geringste regenval onder water. Het wegdek is dan niet meer te zien. De weg is verworden tot een kreek, waarin auto’s, bussen en trucks als blinden in het verkeer zich moeten voortbewegen.
Ook deze dagen is de Van ‘t Hogerhuysstraat niets meer en niets minder dan een soort kolkende kreek, waar hoge golven het beeld bepalen en wachtende potentiële buspassagiers hun hoofd breken over de vraag, hoe ga ik met droge voeten in ‘mijn’ bus komen?
Maar, hoe is het mogelijk dat er maar geen oplossing komt voor de jarenlang terugkerende wateroverlast op deze belangrijke verbindingsweg? Het gevoel bekruipt velen, dat de verantwoordelijke autoriteiten lijken te denken: ach, pffff, we raken er toch ook wel aan gewend toch? Het hoort nu eenmaal bij Suriname en bij ons dagelijks leven….
Neen, niets is minder waar. Het zijn die autoriteiten die ervoor moeten zorgen dat het in alle opzichten veilig is op de wegen.
Natuurlijk, er zijn allerlei mooie ontwateringsplannen en mooie verhalen vanuit het ministerie van Openbare Werken de afgelopen jaren geweest, maar dat waren het: mooie plannen en mooie verhalen. Tot de dag van vandaag is geen enkel ontwateringsplan – en ze zijn er, zelfs met behulp van Nederlandse deskundigen – tot uitvoering, laat staan tot afronding gekomen.
Natuurlijk, wijzen de autoriteiten vaak naar de burgers alsof zij verantwoordelijk zijn voor de wateroverlast problematiek van de Van ‘t Hogerhuysstraat. Het zijn, aldus de autoriteiten, immers de burgers zelf die deels verantwoordelijk zijn voor de wateroverlast. Het zijn toch die burgers die maar overal hun rotzooi dumpen? Rotzooi dat kan zorgen voor verstopte riolen en dus voor een belemmering van een afdoende ontwatering. Natuurlijk, is die redenering vanuit de autoriteiten te kort door de bocht en onjuist. Het zijn die autoriteiten die ervoor moeten zorgen dat de stad beschikt over een goed rioolstelsel, goede grote afvoerbuizen, kortom een goed functionerende ontwatering.
Masterplanstudie
Medio maart 2009 zei professor en hydroloog Sieuwnath Naipal al tegen Dagblad Suriname, dat de kans groot is dat de wateroverlast in en rond Paramaribo regelmatig terugkeert. “Het beheer van infrastructuur laat nogal te wensen over. Onder meer ontbreekt een behoorlijk overzicht van wat er aan waterafvoerwegen beschikbaar is. “Nagegaan moet worden welke kanalen en sluizen nog functioneel zijn en welke kanalen en trenzen verkeerd gegraven zijn”, zei Naipal destijds.
Hij sprak toen ook al over een ontwikkelingsproject, de zogenaamde Masterplanstudie. De opdracht hiertoe kwam van het ministerie van Openbare Werken en werd verstrekt aan een consortium bestaande uit DHV Consultants, WL/Delft Hydraulics, Adviesbureau Milieu en Infrastructuur en het Surinaamse Sunecon Raadgevend Ingenieursbureau. Het doel van die studie was het geven van aanbevelingen en richtlijnen voor het zo doelmatig mogelijk aanleggen, verbeteren en beheren van de ontwateringsinfrastructuur van Groot-Paramaribo (de stad Paramaribo en een deel van het aangrenzende gebied Wanica) op de korte en middellange termijn. Dat, afgerond, plan is echter nooit uitgevoerd en bleef ergens in een bureaulade liggen.
Saramacca Canal Rehabilitation
Eind september 2019 maakte de regering bekend, dat in 2021 er een aanvang gemaakt zou worden met de rehabilitatie van het Saramaccakanaal, een essentieel afwateringskanaal. Een groot deel van al het water dat wordt opgevangen in Paramaribo stroomt door naar het Saramaccakanaal. Met de rehabilitatie van het kanaal wordt naar verwachting de helft van de stad ontlast. Het ministerie van Openbare Werken lanceerde eind september 2019 het project: Saramacca Canal Rehabilitation. De fysieke werkzaamheden voor de rehabilitatie van het Saramaccakanaal, zijn vorig jaar gestart. Het project wordt gesplitst in twee delen. De rehabilitatie van het kanaal valt onder het eerste deel, het tweede deel behelst de aanpak van gebieden langs het kanaal die te kampen hebben met wateroverlast. De regering hoopt in het laatste kwartaal van 2024 het werk volledig te hebben afgerond. Het project wordt door de World Bank gefinancierd voor 35 miljoen US-dollar. De uitvoering ligt in handen van het ministerie van het ministerie van Openbare Werken.
2060
In de laatste week van februari dit jaar zei minister Riad Nurmohamed van Openbare Werken, tijdens een workshop over de rehabilitatie van het Saramaccakanaal, dat er een mindshift zal moeten komen binnen de samenleving over hoe om te gaan met het ontwateringssysteem. President Chandrikapersad Santokhi zei toen, dat de ontwateringsproblematiek “voor eens en voor altijd opgelost” moet worden. “Wij moeten het samen doen. Eenieder heeft belang bij het goed functioneren van de ontwateringssystemen. In het jaar 2060 moeten wij als natie veel verder zijn met betrekking tot het ontwateringsprobleem.”
2060?? De duizenden weggebruikers die dagelijks moeten ‘peddelen’ door de Van ‘t Hogerhuysstraat willen echter dat het probleem van wateroverlast morgen al is opgelost. Laat het niet meer slechts blijven bij papieren plannen en mooie woorden en de ene workshop na de andere. Met enkele simpele ingrepen moet het toch mogelijk zijn om het regenwater op een snelle effectieve wijze weg te laten stromen uit de Van ‘t Hogerhuysstraat?
Maar ja, wanneer het ontbreekt aan enige vorm van creativiteit en logisch oplossend denken en OW-ambtenaren een gedegen ontwateringsplan maar ergens in een lade laat liggen, dan zal het verkeer op de Van ‘t Hogerhuysstraat nog vele jaren zich een weg moeten waden door de Van ‘t Hogerhuyskreek……
PK
