Maltie Orie en Aisa Smith gevraagd als teamofficials
De Surinaamse Voetbalbond (SVB) is vrij vroeg nadat hij nieuw leven had ingeblazen in de nationale dames senioren voetbal selectie, bij de spelersgroep in ongenade gevallen. De speelsters hebben hun laatste wedstrijd in de kwalificatieronde onder protest gespeeld; twee van de betere speelsters hebben zelfs geweigerd om aan de wedstrijd mee te doen. Desondanks heeft Suriname met een redelijk goede wedstrijd die mooi was om aan te zien, met mooie cijfers gewonnen van Antigua & Barbuda.
De eis van de dames dat het bestuur aftreedt zien wij niet bewaarheid worden. Wij moeten echter wel zeggen dat de SVB in deze weer van zijn zwaar amateuristische kant heeft laten zien. We hebben een voltijdse betaalde directeur op het bondskantoor met administratief personeel en wij vragen ons dan af wat deze de hele dag aan het doen zijn als ze geen tijd hebben om gekochte (e-)tickets te controleren. Want gekochte e-tickets moeten stuk voor stuk worden gecontroleerd op onder andere de correctheid van de namen, de dagen die erop vermeld staan en ook de tijden. Daarna is het gebruik dat reizigers van tevoren digitaal online worden ingecheckt ruim 30 – 24 uren van tevoren. Dat moeten de teamleiders en hun handlangers die meereizen doen voor de speelsters. Was dat gedaan, dan zou al 24 uur van tevoren duidelijk zijn dat een 5-tal tickets niet ok waren. Dus het is fout begonnen hier in Paramaribo, maar dat is dan typisch het niveau van de broko-bana entourage van de SVB.
Ook voor het afreizen heeft men zijn plicht verzaakt. Het is duidelijk dat Suriname een zeer jong team op de been heeft gebracht. Dat brengt extra verantwoordelijkheden met zich mee voor degenen die met het team meereizen, want die hebben dan een zwaardere verantwoordelijkheid. Wanneer men op tijd naar de luchthaven gaat en zaken misgaan, dan moet de teamleider achterblijven en proberen te regelen dat in zijn plaats een van de jongelingen meegaat. De dames hadden niet op Puerto Rico alleen mogen zijn gelaten. Want dan gaat bij jonge mensen de angst de baas spelen en dan kan het verkeerd aflopen en dat schijnt ook te zijn gebeurd. Uiteindelijk zijn de dames in de ochtend voor de wedstrijd in Suriname aangekomen. Daarvan hebben 3 van de 5 het toch kunnen opbrengen om in de wedstrijd te staan en te vechten voor het land. Dat geeft aan hun karakter, waarvoor veel respect moet zijn. Ondanks de zware blunders die door de SVB zijn begaan zijn hoge SVB-officials nog in de catacomben gefilmd terwijl ze plezier maken met anderen. Ze zijn totaal niet aangedaan door de motie van wantrouwen die uren tevoren in het bestuur is uitgesproken.
En dan komen we even op de mensen die de SVB aanstelt om de damesselectie met jonge dames te begeleiden. Wij zijn de mening toegedaan, dat de bond zijn best had moeten doen om een vrouwelijke coach te rekruteren. Maar, wat zeker had moeten gebeuren is dat de teamleider en zijn assistent vrouwen hadden moeten zijn. Het blijft bij ons een raadsel waarom totaal incompetente figuren belast worden om de damesselectie te begeleiden. Wat als de dames een damesprobleem hebben om te bespreken? Moeten ze dat met oude mannen uit het bestuur gaan doen? Heeft de SVB geen lering getrokken uit de vele gevallen van molest in de vrouwelijke sportwereld? De SVB heeft een zware blunder begaan door het aanstellen van figuren die bewezen hebben dat ze geen teamleider kunnen en mogen zijn. Hopelijk ging het niet om reizen en op staatskosten privé zaken doen: 2 vliegen in 1 klap. We moeten wel zeggen, dat deze mannen het Surinaamse volk te schande hebben gezet, maar ook Surinaamse mannen.
Wat zeker ook gezegd moet worden is de zwaar stiefmoederlijke behandeling richting de damesselectie. Hoe is het in Gods naam mogelijk om een vrouwenselectie voor een wedstrijd af te vaardigen, ver van huis, zonder een fysiotherapeut? Wie heeft dit besluit genomen? Dit soort zaken verrassen ons niet bij de SVB, maar het hoort wel thuis in een bananenrepubliek. Wanneer we bij de heren de keeperstrainer meenemen, waarom laten we hem/haar dan thuis wanneer de damesselectie speelt?
Wat zeker is opgevallen en Surinamers in hun trots hebben gekrenkt, is het tenue buiten de wedstrijden om die de dames aan hadden. Hoe heeft men gedurfd om de dames te vragen in het oud Klupp-tenue gekleed te gaan? Waarom zien we de heren haast elke dag, soms meerdere keren per dag de heren in een ander nieuw tenue en de dames niet? Binnen het SVB-bestuur heeft men de Surinaamse dames niet met de waardigheid behandeld zoals vrouwen behandeld moeten worden. Duidelijk is er sprake geweest van discriminatie. Het zou ons niet verbazen als ook in de accommodatie waar de dames hebben verbleven, er zwaar gediscrimineerd is. Zolang er geen zware mutaties in het bestuur en op het bondskantoor komen, zal Suriname door blijven aanmodderen met perikelen die bij een bananenrepubliek thuis horen. De SVB moet zonder te doen aan names and faces mensen uitkiezen om als officials te fungeren: mensen die goed geschoold zijn en die aangetoond hebben liefde en affiniteit te hebben met het Surinaams voetbal. De damesselectie is niet met het nodige respect en egards behandeld. Niemand heeft er wat van gezegd, maar tijdens de eerste wedstrijd is het Surinaams volkslied op driekwart blijven steken tijdens het afspelen.
Al deze verwikkelingen zullen maken dat ouders en adviseurs de jongetelgen van hun familie het zullen afraden om voor Suriname uit te komen. De dames die uit het buitenland naar Suriname zijn gekomen om voor Suriname uit te komen, hebben het besluit genomen met bepaalde verwachtingen van Suriname en de SVB. Die verwachtingen mag men hebben, maar voor Suriname zijn ze onrealistisch. We mogen op bepaalde vlakken voldoen aan bepaalde standaarden, maar wat voetbal betreft is Suriname nog een bananenrepubliek: precies zoals Johan Derksen Suriname enkele maanden terug beschrijft in zijn tv-programma. Maar, ten slotte moeten we niet vergeten om de Surinaamse dames te bedanken voor de mooie wedstrijd. Het was een lust voor het oog om de jonge mensen aan het werk te zien. Het zou jammer zijn als we deze dames voor de laatste keer hebben zien spelen.
