Ook de gezondheidszorg in Suriname heeft een herstelplan nodig. De kosten van de gezondheidszorg moet naar een realistisch niveau worden gereduceerd, op basis van efficiëntie. Volgens internationaal geldende criteria en uitgaande van het inwonersaantal is er een overschot aan ziekenhuisbedden in Suriname. Nederland bijvoorbeeld heeft per 1.000 inwoners 3.31 ziekenhuisbedden. Suriname met een inwonersaantal van 587.000 en in totaal 1.235 ziekenhuisbedden komt op een ratio van 2.1 ziekenhuisbedden.
Met US$ 200 die Suriname per inwoners besteedt in de gezondheidszorg is het onmogelijk om ziekenhuiszorg op een aanvaardbaar niveau in alle ziekenhuizen te bieden. Het aantal ziekenhuisbedden zou acuut teruggebracht moeten worden. Bepaalde ziekenhuizen moeten tot één samengevoegd worden met andere, rekening houdend met de regionale spreiding. Andere ziekenhuizen zouden uitgefaseerd moeten worden. In het kader van het weder gezond maken van de gezondheidszorg zijn dit fundamentele en cruciale besluiten die genomen moeten worden. Anders zal het structureel probleem in de zorg zich blijven voort etteren. Dat zal het bewijs zijn van ons onvermogen om cruciale beslissingen te nemen voor de gezondheidszorg. Dit zeggen deskundigen van de zorgsector in gesprek met Dagblad Suriname naar aanleiding van de actuele situatie met betrekking tot de ligdagtarieven van de ziekenhuizen.
Gesprekken nog gaande
De gesprekken tussen de regering, vertegenwoordigd door de minister van Volksgezondheid en het SZF, en de Nationale Ziekenhuisraad (NZR) omtrent de aanpassing van de ligdagtarieven zijn nog gaande. Het laatste dat hierover bekend is, is dat de partijen vorige week vrijdag een spoedoverleg hadden. Daarbij heeft de regering gezegd dat binnen de financiële mogelijkheden die ze heeft een voorstel is gepresenteerd aan het NZR. Wat het voorstel inhoudt is niet bekend gemaakt. Er is behalve dit voorstel ook gesproken over de strategie en tijdslijn waaraan gewerkt wordt om de problemen op structurele wijze aan te pakken. Het NZR heeft aangegeven het voorstel van de regering nader te bestuderen. De regering is wachtende op het besluit van de NZR. Even leek het erop dat de ziekenhuizen per 4 april jongstleden bijbetaling van SZF verzekerden zouden vragen op de huidige ligdagtarieven, hetgeen voor enige onrust in de samenleving zorgde.
Financieringsprobleem
De steeds terugkerende problematiek van ligdagtarieven en tarieven van overige medische diensten van de ziekenhuizen is onderdeel van het groter structurele vraagstuk in de gezondheidszorg in Suriname, te weten de financiering ervan. Evenals alle voorgaande ministers van Volksgezondheid staat het voor de huidige minister Amar Ramadhin als een paal boven water, dat de structurele scheefgroei van de afgelopen decennia in de gezondheidszorg een structurele oplossing behoeft. In de kern gaat het erom, dat met een beschikbare zorgbudget, deze zo efficiënt mogelijk dient te worden ingezet om kwalitatieve, goede zorg betaalbare zorg te bieden aan de zieke mens. In het parlement zei de minister vorig jaar augustus, toen de kwestie van ligdagtarieven ook al aan de orde was, dat de hele sector zal worden doorgelicht en dat er ingrijpende maatregelen genomen moeten worden.
Tegenwerking
Eigenlijk heeft de minister met zoveel woorden gezegd dat er ook een herstelprogramma voor de gezondheidssector doorgevoerd moet worden. Maar, zoals thans blijkt lijkt dat makkelijker te zijn gezegd dan gedaan. Een voorbeeld hiervan is de maatregel van de minister voor een hernieuwd vestigingsbeleid voor de huisartsenpraktijk. Het gaat hierbij onder meer om landelijk een betere spreiding te hebben van de huisartsenpraktijk. Voor het district Paramaribo worden er geen vestigingsvergunningen meer verstrekt, dit ter stimulering van vestigingen in andere delen van het land. Ook mogen huisartsen met een vestigingsvergunning niet elders werkzaam zijn, dan bij hun huisartsenpraktijk. Minister Ramadhin heeft onlangs in de media aangegeven veel tegenwerkingen te ondervinden bij het doorvoeren van deze maatregelen. Zodanig zelfs, dat hij naar eigen zeggen op het punt stond dit beleidsvraagstuk voorlopig te parkeren.
Overschot bedden
Enkele medici en kenners van de problematiek in de gezondheidssector zeggen aan Dagblad Suriname, dat er nu weer over ligdagtarieven wordt gesproken, maar dat tot nu toe daarbij niemand praat over efficiëntie en het aantal ziekenhuisbedden dat Suriname nodig heeft op basis van het inwonersaantal. Het aantal bedden scheelt behoorlijk in de kosten en dus daarmee uiteindelijk op het ligdagtarief. Verwezen wordt naar het Hocera consultantrapport van ongeveer 10 jaar geleden, waarin staat aangegeven dat Suriname toen een overschot had aan ziekenhuisbedden, ongeveer 437. Dit rapport zou volgens deskundigen acuut geactualiseerd moeten worden. De huidige minister zou actualisering van dit rapport in het kader van zijn aangekondigde doorlichting van de gezondheidszorg ernstig moeten overwegen. Volgens de deskundigen is het noodzakelijk om volgens internationaal geldende criteria en de Surinaamse economische en financiële realiteit vast te stellen hoeveel ziekenhuisbedden er nodig zijn op een populatie van 587.000. Pas hierna kan volgens hen meer realistische ligdagtarieven worden vastgesteld.
Thans beschikken de ziekenhuizen samen over 1.235 ziekenhuisbedden (AZP 465, SVZ 180, DZH 180, LH 310 en MMC 100). Het Wanica Ziekenhuis met een capaciteit van 100 bedden is nog geen ziekenhuis, en het Marowijne Ziekenhuis met 46 bedden opereert nog niet als ziekenhuis. Deze twee staan nog buiten beschouwing. Ter oriëntatie moge gelden. dat Nederland per 1000 inwoners 3.31 bedden heeft, en Suriname met een populatie van 587.000 en 1.235 bedden komt op een ratio van 2.1. Suriname heeft dus volgens deze criteria 1235-587= 648 ziekenhuisbedden te veel.
US$ 200 per jaar per inwoner
Nederland besteedt per inwoner US$ 6.000 per jaar, en Suriname ongeveer US$ 200 per inwoner per jaar. Het is volgens de deskundigen overduidelijk. dat Suriname met dit bedrag onmogelijk ziekenhuiszorg op een aanvaardbaar niveau kan aanbieden in alle bestaande ziekenhuizen. Volgens hen moet de fundamentele en cruciale beslissing worden genomen om het aantal ziekenhuisbedden acuut te reduceren. “Indien dat niet gebeurt zal de financiering een voort etterende ellende blijven en een bewijs zijn van ons onvermogen om voor onze gezondheidszorg cruciale beslissingen te nemen”, aldus de deskundigen. Zelfs bij een vermindering van het aantal ziekenhuisbedden zal het bij een besteding van US$ 200 per inwoner per jaar het nog altijd problematisch zijn om de ziekenhuiszorg te financieren, en helemaal niet op topniveau. Ziekenhuiszorg, maar vooral topzorg zijn zeer deviezen verslindend. Na deze en nog andere saneringsmaatreglen kunnen de beschikbare fondsen zo rationeel mogelijk gebruikt worden om het AZP zo goed en zo efficiënt mogelijk te laten financieren, waarbij controle en kwaliteit pijlers worden. De deskundigen vinden dat ook medici zouden moeten leren leven met het feit dat er een financiële c.q. deviezen realiteit bestaat “waarbinnen wij samen het beste van moeten maken”.
Ze stellen voor dat de regering hulp vraagt aan Nederland om Suriname met gespecialiseerde registeraccountants bij te staan om een kostencalculatie te maken van de ligdagtarieven en tarieven van andere relevante medische dienstverlening. Op de vraag of Suriname die deskundigheid zelf niet in huis heeft zeggen ze, dat bij de recente calculatie van de tarieven voor de huisartsen gebleken is dat die niet aanwezig is. “Ook voor de gezondheidszorg is er een herstelplan noodzakelijk. Een ieder moet zijn mind resetten. We hebben de luxe van vroegere vette jaren niet meer”, wordt tegenover Dagblad Suriname gesteld.
SS
