Binnen een paar dagen vallen er twee herdenkingsdagen die heel relevant zijn voor de wereld en ook voor Suriname. Vers in het geheugen liggen de zware regens, maar vooral de watersnood in het binnenland en de overstromingen in Saramacca. De vrees is er dat een groot deel van het bewoond gebied in Suriname regelmatig onder water zal lopen. Gebieden zullen moeilijk bewoonbaar zijn. Burgers zullen steeds hun gewassen verloren zien gaan. Het grasland van het vee zal aangetast worden en het zal heel moeilijk worden om vee te houden. Veel burgers zullen in hun middel van bestaan worden aangetast en dat zal leiden tot armoede. De voedselvoorziening zal daardoor in gevaar komen. En daarmee is de klimaatsverandering in fullswing zich aan het voltrekken in Suriname. Burgers geven aan dat ongeveer anderhalf jaar terug de minister van OW ter plekke was te Saramacca en dat hij aangegeven had dat er op bepaalde plekken dijken zouden worden aangelegd. Na anderhalf jaar is er niets gedaan door OW aan het voorkomen van de overstromingen in Saramacca. Nu worden er verklaringen afgegeven over de mogelijke oorzaken van de overstromingen. Zo wordt beweerd dat de overstromingen mogelijk te maken hebben met de aantasting van het bos. Wanneer het bos verdwijnt, dan verdwijnt het absorptievermogen van de grond. Daardoor zal het water zorgen voor verdere erosie en zal het water zorgen voor overstromingen. Maar in het Saramacca-gebied is er geen sprake van ontbossing en van erosies. In Suriname zien we dat er geen beleid en geen antwoord is voor het opkomende water. De regering en de samenleving kijken toe wat er gebeurt. Er wordt niet preventief opgetreden, maar er worden alleen brandjes geblust. Het lijkt alsof niemand weet wat er in Suriname moet gebeuren om woon- en leefgebieden te beschermen. En niemand schijnt verantwoordelijk te zijn. Behalve degenen die schade ondervinden, is niemand verontrust. Op 21 en 22 maart wordt in de wereld steevast herdacht de VN-dagen Wereldbossendag en de Wereldwaterdag. De VN geeft aan dat als we een glas water drinken, in een notitieboekje schrijven, medicijnen nemen tegen koorts of een huis bouwen, we niet altijd de connectie maken met bossen. En toch zijn deze en vele andere aspecten van ons leven op de een of andere manier met bossen verbonden. Duurzaam bosbeheer en het gebruik van hulpbronnen zijn essentieel om klimaatverandering tegen te gaan en bij te dragen aan de welvaart en het welzijn van huidige en toekomstige generaties. Bossen spelen ook een cruciale rol bij armoedebestrijding en bij het behalen van de Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen (SDG’s). Maar ondanks al deze onschatbare ecologische, economische, sociale en gezondheidsvoordelen, gaat de wereldwijde ontbossing in een alarmerend tempo door. Dat gebeurt ook in Suriname. Er zijn belangen die voor ontbossing zijn, maar de Staat heeft er geen profijt van. Voor de ontbossing krijgt Suriname peanuts terug. De ontbossing in Suriname is een teken van de welig tierende corruptie en wanbestuur in Suriname, die worden normaal voortgezet. Er is in Suriname geen politiek draagvlak en ook geen kennis en lobbykracht om compensatie te krijgen voor het laten staan van de bossen. Hout zorgt voor bacterievrij voedsel en water in veel keukens. Hout bouwt talloze meubels en gebruiksvoorwerpen, vervangt materialen die zo schadelijk zijn als plastic, creëert nieuwe vezels voor onze kleding en maakt door technologie deel uit van de geneeskunde of de ruimtewedloop. Het is van vitaal belang om hout te consumeren en te produceren op een milieuvriendelijkere manier voor de planeet en haar bewoners, zegt de VN. Dus het is niet zo dat we per se het gehele bos moeten laten staan, maar er moet gedaan worden aan duurzaam bosbeheer. Maar wanneer de indruk sterk bestaat dat de Stichting Bosbeheer en Bostoezicht te maken heeft met een serieus corruptieprobleem, dat heel hardnekkig is, hoe zal dan duurzaam bosbeheer worden bereikt? Wat is de rol van de universiteit in het geheel? De VN roept op om het gemakkelijk hernieuwbare hulpbron van bos en hout te beschermen met een duurzaam bosbeheer. Suriname behoort tot de landen met een zeer hoge bosbedekking bekeken naar de oppervlakte van het land.
Wereldwaterdag, die sinds 1993 elk jaar op 22 maart wordt gehouden, staat in het teken van het belang van zoet water. Suriname behoort tot de landen met een hoog per capita beschikbaarheid aan zoetwater. Wereldwaterdag brengt ode aan het water dat wij in Suriname for granted nemen. Deze dag dient het bewustzijn te brengen dat er mensen leven zonder toegang tot veilig water. Het gaat om het ondernemen van actie om de wereldwijde watercrisis aan te pakken. Een kernfocus van Wereldwaterdag is het ondersteunen van het behalen van Sustainable Development Goal 6: water en sanitaire voorzieningen voor iedereen in 2030. In 2022 ligt de focus op grondwater, een onzichtbare hulpbron met een overal zichtbare impact. Grondwater is water dat ondergronds wordt aangetroffen in watervoerende lagen, dit zijn geologische formaties van rotsen, zand en grind die aanzienlijke hoeveelheden water bevatten. Grondwater voedt bronnen, rivieren, meren en wetlands, en sijpelt in oceanen. Grondwater wordt voornamelijk aangevuld door regen en sneeuwval die de grond infiltreert. Grondwater kan met pompen en putten naar de oppervlakte worden gehaald. Leven zou niet mogelijk zijn zonder grondwater. De meeste droge gebieden van de wereld zijn volledig afhankelijk van grondwater. Grondwater levert een groot deel van het water dat we gebruiken voor drinkwater, sanitatie, voedselproductie en industriële processen. Het is ook van cruciaal belang voor het gezond functioneren van ecosystemen, zoals wetlands en rivieren.
We moeten het zoetwater beschermen tegen overexploitatie: meer water onttrekken dan door regen en sneeuw wordt aangevuld. De vervuiling kan leiden tot uitputting van deze hulpbron, tot extra verwerkingskosten en soms zelfs tot verhindering van het gebruik ervan.
Het verkennen, beschermen en duurzaam gebruiken van grondwater zal centraal staan om te overleven en zich aan te passen aan klimaatverandering en om te voldoen aan de behoeften van een groeiende bevolking.
