Vroeger kon je het nog zetten bij het raam voor het bed, of voor de deur wanneer je in slaap bent gevallen, je was dus gerustgesteld. Dievenijzer van de beste kwaliteit, maar vandaag de dag biedt deze mogelijkheid weinig tot geen zekerheid voor het veiligstellen van de Surinaamse burgers.
“Het was een dievenijzer die ze hebben doorgesneden en zo zijn ze dan naar binnen gekomen”, klinkt het emotioneel en vooral zwaar getroffen lid van een familie die slachtoffer is geworden van een roofoverval door een groep gewapende mannen. Een inbraak met noodlottige gevolgen van stress, verdriet en verlies van kostbare spulletjes.
“Het gebeurde in de vroege ochtend tegen 4 uur wanneer mensen eigenlijk moesten slapen”, zegt hij boos. De herinneringen zijn nog vers bij de familie en ze kunnen het bijna niet verwerken. Ze hebben inmiddels contact opgenomen met een psycholoog voor begeleiding en om het gebeurde een plek te geven.
“Het heel gebeuren moet betreurd worden, want het is niet het eerste geval waarbij mensen zo behandeld zijn geworden. Het wordt met de dag erger, in buurten waar het nog nooit zo erg is geweest wordt het ineens onprettig en voelen mensen zich onveilig. Het was mijn opa die ze hebben vastgebonden met een laken”, zegt hij zielig. Er wordt geen onderscheid meer gemaakt tussen ouderen en jongeren, ze vallen iedereen aan, geeft hij aan. “Mijn zusje kreeg ook een slag aan haar hoofd met een vuistvuurwapen. Deze bende moet opgeruimd worden.”
Hoe verder?
“Hoe gaan we als Surinaamse gemeenschap verder met dit gedrag van groepen die schade toebrengen aan hun mede Surinamers?”, is de vraag die de familie bezighoudt. Dit probleem is een wereldwijd probleem en er zijn verschillende redenen voor het ontstaan van zo’n probleem binnen een gemeenschap. Het verslechterd economisch systeem in Suriname is een van de grootste problemen waarmee deze mensen te kampen hebben. Ze krijgen hierdoor meer de gelegenheid om te doen wat wederrechtelijk is. Het blijft in ieder geval niet alleen bij een brutale beroving, want na die berovingen zitten families opgescheept met alle onkosten en met hun handen in het haar.
Aanpak
Er moeten wetten komen waarvan de Surinaamse burgerij gebruik kan maken om hun bezittingen te verzekeren tegen mensen die zich schuldig hieraan maken. Het is vreselijk om na zo lang gewerkt te hebben, en daarna je spullen gekocht te hebben nog te vernemen dat je spullen met anderen mee zijn gegaan. Mensen moeten met een grotere mate van zekerheidsgevoel om kunnen gaan met hun spullen. Er wordt natuurlijk met man en macht gewerkt om Suriname naar betere hoogtes te tillen als het gaat om veiligheid van de burgers, maar het nog niet wat het wezen moet. De situatie is erg en daarvan moet je bewust zijn. Het feit dat zowel Covid als de economische crisis die het land teisteren het veel erger maken dan het al is, moet niet nagelaten worden.
Wetten maken is niet alles, want zoals we merken zijn er al tal van wetten die ervoor moeten zorgen dat de burgerij veilig is, maar het naleven van de regels is natuurlijk van eminent belang.
GW