NDP-sympathisant Ronald Hooghart en gezelschap hebben aan het begin van het afgelopen weekeind actie gevoerd tegen het ‘wanordelijk beleid van de regering Santokhi/Brunswijk.’ Hooghart had zijn vakbonds pet op daar hij zich nog steeds beschouwd als de legitieme voorzitter van de Centrale van Landsdienaren Organisaties, CLO.
Politieke spot
De handeling inhoudende toespraak en een kort straatprotest vond plaats in het CLO-hoofdkwartier op het terrein van de Interdepartementale Personeelsvereniging (IPV) aan de Gemenelandsweg. Negentig procent van de aanwezigen behoorde tot het vrouwelijk geslacht. Door samenwerking tussen de NDP en de NPS voor te stellen, werd politieke spot gedreven met ‘Bobo Rusland’, voorzitter van de NPS.
Ambitie
Om meer inzicht te krijgen in wat vakbondsleiders ertoe brengt om politiek te bedrijven werd met shop stewards en vakbondsleiders van gedachten gewisseld: “Het politiek steekspel van Hooghart doet mij denken aan zijn ambitie om Venetiaan in 2012 op te volgen als voorzitter van de NPS”, werd door CLO-shop stewards aangehaald.
Persoonlijk belang
“Ik kan geen gegrond oordeel hebben over de beweegredenen van andermans doen en laten, hoe hij of zij er eigenlijk voor staat. Maar uitspraken rond zijn verkiezing tot Assembleelid spreken duidelijke taal: ‘Mijn droom is werkelijkheid geworden. Als je in de Assemblee hebt gezeten, staat je naam voor eeuwig geschreven in de geschiedenis’. Zijn woorden rieken naar persoonlijk belang.”
Belangenbehartiging
“In 2014 richtte Hooghart de Partij Belangenbehartiging en Ontwikkeling (PBO) op. Maar die had geen poten om op te staan. In 2015 verwierf hij via de NDP een zetel in De Nationale Assemblee. Maar ik vermoed, dat zijn appetijt nog niet is bevredigd. Hij snakt naar hogerop klimmen tot minister en president.”
Pro- of contra regering
Shop stewards van verschillende bonden die al jaren vakbondswerk verrichten zijn de mening toegedaan, dat de vakbeweging al voor de onafhankelijkheid in twee politieke kampen, pro- of contra regering is verdeeld. “Binnen de huidige politieke stand van zaken staat vakbondsleider Hooghart aan de kant van de NDP, die met het oog op overname van de regeermacht, protestacties voert.”
Hand in hand
Volgens de CLO gaan vakbeweging en politiek hand in hand. CLO-voorzitters gaan ervanuit, dat zij namens ambtenaren spreken en optreden. Zo hoor je Hooghart bij herhaling zeggen: “Ik kom op voor alle ambtenaren. Ook voor landsdienaren die geen lid zijn van een vakbond.”
Aanvoerder
“Vakbondsleiders die actief politiek bedrijven gaan ervan uit, dat de vakbondsleden achter zijn of haar politiek staan. In die trend redenerend acht de betwiste CLO-voorzitter zich de aanvoerder van een ruim 70.000 koppend tellend ambtenarenleger.”
Bloot soldaat
“Hoe komt het dan, dat bijvoorbeeld Hooghart tijdens de de verkiezingen van 2015 nog geen 500 stemmen op zijn naam heeft gekregen? Tijdens de verkiezingscampagne had hij gerekend op tienduizenden voorkeurstemmen. Zijn verkiesbare plaats op de verkiezingslijst was overgewaardeerd. Zelfs een bloot soldaat zou, dankzij het NDP-momentum van toen, lid van de Nationale Assemblee zijn geworden.”
Een vuist maken
“Niet alleen Hooghart heeft ervaren dat waar het om politiek gaat, de kiesgerechtigde vakbondsleden andere opvattingen hebben. Verkiezingsuitslagen hebben keer op keer aangetoond, dat vakbonds succes geen garantie is voor welslagen in de politiek. SPA kan daarvan getuigen. Zou dat komen omdat de vakbeweging tot op het bot versplinterd is? De leiders binnen de vakbeweging vormen geen vuist bij het opkomen voor het arbeidersbelang. Het kiezersvolk voelt dat aan.”
Verdeel en heers
“Steeds weer kiezen politieke partijen voor samenwerking met een deel van de de vakbeweging. Niet de verenigde vakbeweging, maar steeds weer wordt bij het formeren van een regering geleund op een selectief gekozen vakcentrale. Er wordt aan verdeel en heers politiek gedaan.”
Ontwikkelingsbeleid
“De vakbeweging is de mening toegedaan, dat een eigentijds ontwikkelingsbeleid in Suriname niet meer uitsluitend gestoeld kan zijn op beleidskeuzes en vaststelling door de overheid. Bij de vaststelling van een ontwikkelingsvisie en beleid zal terdege rekening gehouden moeten worden met realistische voorstellen vanuit de vakbeweging”, daarover zijn vakbondsleider Michael Sallons en gewezen minister Clifford Marica van Arbeid het eens. Wel vindt Marica anders dan Sallons, dat vakbond en politiek samengaan. Sallons is de mening toegedaan, dat vakbeweging en politiek elkaar bijten.
Arbeidersbelang moet prevaleren
Marica: “Politiek en vakbeweging hebben dezelfde doelstellingen. Beiden komen op voor de belangen van de mens. Het samengaan levert, mits arbeidszaken niet worden verzaakt, geen conflict of interest op. Integendeel! Vakbondsleiders moeten er mee weten om te gaan. Het arbeidersbelang moet prevaleren.”
Wetgever en uitvoerder
“Vakbondsleiders die deel uitmaken van De Nationale Assemblee of ministers functies bekleden kunnen meer zaken voor de werkende klasse bewerkstelligen, omdat zij in zowel de wetgevende als de uitvoerende macht vertegenwoordigd zijn”, aldus Marica
Hemelsbreed verschil
Vakbondsleider Sallons: “De vakbeweging moet los staan van de politiek. Ik ben er geen voorstander van, dat vakbondsleiders op verkiezingslijsten van politieke partijen voorkomen. Nog minder dat Assembleeleden tegelijkertijd ook vakbondsleider zijn. Het politiek belang verschilt hemelsbreed van vakbonds belang. Iedereen staat vrij om een politieke functie te ambiëren of bekleden. Maar, als je vakbondsleider bent moet je voor het een of de ander kiezen.”
HD
