Boothouders die de verschillende veerverbindingen verzorgen in het district Commewijne, waaronder die van Paramaribo-Meerzorg, kampen met hoge onderhoudskosten van hun vaartuigen. Met het huidig tussentijdstarief van SRD 5, dat in augustus vorig met het ministerie van Transport, Communicatie en Toerisme (TCT) is afgesproken, komen ze bij lange na niet meer uit.
Een aangepast tarief van SRD 7, dat per 1 januari dit jaar conform afspraak zou moeten ingaan, is nog steeds niet geëffectueerd. Ondertussen is sedert augustus vorig jaar de brandstofprijs enkele keren verhoogd en zijn de onderhoudskosten steeds maar toegenomen. De afgesproken tarieven zijn volgens de Vereniging van Boothouders van het district Commewijne (VBDC) al lang achterhaald. De uitbetaling met terugwerkende kracht van het verschil tussen het oude tarief en het huidig tussentijds tarief over de periode 2020 tot 2021 is ook nog steeds uitgebleven.
VBDC-voorzitster Ann Sadi, tevens Assembleelid, zegt er begrip voor te hebben dat de overheid op financieel gebied moet passen en meten, maar het kan volgens haar, niet zo zijn dat de boothouders in een situatie terechtkomen waardoor ze niet eens de onderhoudskosten van hun vaartuigen kunnen betalen.
Enkele boten die aan dringende reparatie toe zijn liggen door deze situatie werkeloos aan de oever en liggen weg te rotten. Tot overmaat van ramp verkeren de aanmeersteigers op de verschillende routes zoals Meerzorg, Laarwijk en die aan de Commewijnerivier in een zodanige deplorabele conditie, dat zeer onveilige situaties voor bootpassagiers ontstaan.
Prioriteit
Het afgelopen weekend is op Meerzorg een vrouwelijke passagier door een rotte plank heen gezakt. Gelukkig heeft ze daarbij geen ernstige letsels opgelopen, maar het kon ook anders zijn afgelopen.
Ann Sadi zegt dat de overheid ondanks de slechte financiële situatie, toch de juiste prioriteiten dient te leggen. De situatie van en rond de boothouders is één waar de overheid met prioriteit aandacht dient te geven, vanwege het transport van personen die dagelijks naar- en van het werk moeten gaan. Op de route Meerzorg-Paramaribo alleen maken ongeveer 1.500 personen dagelijks gebruik van de veerboten om het werk of school te bereiken. Er zijn op deze vaarroute 30 bootvergunningen uitgegeven. Slechts 12 boten varen. De overige boten liggen op het droge en zijn aan dringende reparatie toe.
De boothouders vervullen een zeer belangrijke sociaal-economische functie. DNA-ondervoorzitter Dew Sharman (VHP) trekt zich het lot van de boothouders en de omstandigheden waaronder ze moeten opereren erg aan. Het ligt in de bedoeling dat hij vandaag, zaterdag, samen met zijn NDP-collega Ann Sadi zich persoonlijk gaat oriënteren bij de boothouders. Sadi is erg ingenomen met de ondersteuning van Sharman. Ze zegt in de afgelopen periode reeds vele malen bij de autoriteiten te hebben aangeklopt voor aandacht en oplossing, “maar ik stuit steeds tegen een blinde muur en kom geen stap vooruit!”, zegt ze.
SS
