De minister van Natuurlijk Hulpbronnen, David Abiamofo, staat niet bekend als een communicatief vaardig bewindsman. Onlangs werd hij hierover nog flink onder vuur genomen door een presentator bij een nieuwe radiozender. De man had geen goed woord over voor het optreden van de nauwelijks communicatieve Abiamofo. En, de presentator had een punt.
Abiamofo heeft sinds zijn aantreden getoond liever aanwezig te zijn bij allerlei interessante activiteiten om even als persoon weer in de schijnwerpers te staan, dan te reageren op aan hem gestelde vragen over bijvoorbeeld issues als kwik, scalians of mining schools – dan doet de man er het zwijgen toe. Hij heeft niet eens het fatsoen om op gestelde vragen te reageren, die te beantwoorden. Nee, hij houdt zijn lippen stijf op elkaar. Zijn mond beweegt net zo weinig als zijn beleid inzake de aanpak van illegale goudwinning, de aanpak van het gebruik van kwik en de aanpak van scalians.
“Hoogtepunt”
Hij liet donderdag plotseling via een eigen persbericht weten, dat er een “hoogtepunt bereikt” is “in het herstructureringsproces van de mijnbouwsector”. Abiamofo had woensdag officieel het startsein gegeven van de delfstoffenhervorming, dat deed hij tijdens een openingstoespraak van een of andere, niet nader gespecificeerde, workshop in het hotel Courtyard by Marriott. Mogelijk gaat er dan nu eindelijk een Delfstoffen Instituut komen. Een instituut, dat naar zeggen van de bewindsman “noodzakelijk is voor een duurzame ontwikkeling van de mijnbouwsector en voor de economie van Suriname”.
Hij liet ook weten dat al sinds de jaren ‘90 getracht wordt een dergelijk instituut op te zetten en nu lijkt hij met de eer te gaan strijken. “Het nog op te zetten Delfstoffen Instituut Suriname moet de functies van Kadaster, Geologische Survey en van Inspectoraat krijgen om zo op een efficiënte en transparante manier de mijnbouwsector te reguleren”, aldus NH in een persbericht.
Leuk en aardig….
Klinkt allemaal leuk en aardig en een opsteker voor Abiamofo, maar wat heeft hij gedurende zijn zittingstermijn gedaan om sturing te geven aan ordening van de kleinschalige sector? Niets toch, een dieptepunt.
Geeft hij bijvoorbeeld concreet invulling aan een concrete en structurele wijze aan het wereldwijde Minamata Verdrag, dat lidstaten verplicht te werken aan het uitbannen van het gebruik van kwik? Maar, wordt kwik niet nog steeds gebruikt door goudzoekers in het Surinaamse binnenland? Worden in dat mooie tropisch Amazone regenwoud niet nog steeds de biodiversiteit en de gezondheid van inheemsen en marrons ernstig aangetast door die giftige stof? Niets heeft Abiamofo gedaan om kwik uit te bannen. Wanneer hij hierover wordt benaderd, volgt nooit een reactie. Hij zwijgt. Er is geen sprake van enige duurzaamheid.
Nooit is besloten om….
Nooit is besloten om militairen en agenten onaangekondigd op gezette tijden invallen te laten doen in goudzoekerskampen op zoek naar kwik en aangetroffen kwik in beslag te nemen en (illegale) goudzoekers te beboeten. Is er ooit een bericht verschenen dat ergens in het achterland kwik in beslag is genomen?
Nooit is besloten om goudzoekers te stimuleren en te motiveren om over te stappen van kwik op milieuvriendelijke goudwinningsmethoden, zoals ‘shaking tables’.
Nooit is besloten om een fonds in het leven te roepen waarop goudzoekers een beroep zouden kunnen doen voor financiering om milieuvriendelijke winningsapparatuur aan te kunnen schaffen. Al zo’n tien jaar geleden pleitte de toenmalig leider van de Commissie Ordening Goudsector, Gerold Dompig, voor een dergelijk fonds. De minister zwijgt.
Nooit is besloten om de opzet van zogenoemde ‘mining schools’ serieus te nemen. Drie van dergelijke scholen zouden jaren geleden worden opgezet te Brokopondo, Snesikondre en in het Sarakreek-gebied. Scholen waar goudzoekers hadden moeten worden getraind in het gebruik van alternatieve goudwinningsmethodes. Voorzover bekend is het bij slechts een school gebleven en waarschijnlijk is die niet eens meer in gebruik. De minister zwijgt.
Nooit is besloten om resoluut een einde te maken aan de aanwezigheid van de drijvende goudfabrieken, pontons, scalians op rivieren, kreken en het stuwmeer. Nee, het was een beleid van pappen en nathouden, mogelijk vanwege allerlei belangen in die sector van bepaalde figuren in de stad, Paramaribo. Het ministerie van NH beweerde steeds, dat vergunningen van scalianeigenaren na het verlopen ervan niet zouden worden verlengd. Maar, tot wanneer zijn vergunningen van alle nog actieve scalians geldig? Nog steeds wordt her en der door deze pontons naar goud gezocht. Nu en dan is enige actie tegen ze te bespeuren, maar feit is dat nog steeds een aantal actief is. De minister zwijgt.
Gitzwart
Ondertussen worden Surinaamse wateren vervuild door allerlei chemische stoffen en ondertussen vormen die scalians en kwik nog steeds een serieuze bedreiging voor de gezondheid van binnenlandbewoners. De vele buitenlandse en lokale rapporten, uitgebracht na onderzoeken naar het effect van kwik op de gezondheid van inheemsen en marrons in het binnenland, spreken boekdelen. Het zijn vele ‘gitzwarte’ pagina’s en die rapporten zijn stuk voor stuk ergens in een ambtelijke lade beland om er voor eeuwig te verdwijnen onder een laag duurzaam stof.
Kortom, minister Abiamofo mag dan lachen voor de camera’s bij weer een of andere activiteit, maar laat hij ook spoedig eens lachen wanneer hij bekendmaakt, dat kwik en scalians zijn uitgebannen en bewoners van het binnenland eindelijk kunnen leven in een veilige omgeving, gevrijwaard van kwik en andere rotzooi gebruikt op de goudvelden. Met de mond kan hij veel belijden, maar het is de hoogste tijd om die woorden vol meel om te zetten in acute acties.
Serieus nemen
Abiamofo heeft donderdag in een luxe hotel dus weer eens verklaard te gaan voor een “duurzame mijnbouwsector”, maar laat hij eindelijk eens zien dat het meer dan woorden zijn. Laat hij eindelijk eens tonen de gezondheid van inheemsen en marrons in het achterland serieus te nemen en ze te beschermen tegen kwik.
PK
