“Waarom zijn de prijzen zo hoog in die winkels? Waarom? De benzineprijs is weer omhoog gegaan. Ga ik naar de winkel, moet ik passen en meten wat voorkeur geniet om te kopen.”
Een huismoeder van 4 kinderen in Paramaribo vertelt het volgende in gesprek met Dagblad Suriname over haar huidige leefsituatie. “Ik ben moe, ik zie geen uitweg meer. Dagelijks schrik je waarin je een winkel binnenstapt. Altijd geef je meer uit dan je had uitgerekend”, aldus de woorden van een droevige moeder
“Ik heb wel een partner, maar het lukt toch niet met onze financiën. Het erge van deze is, dat bij hem aan het werk de bonussen, die hij geregeld kreeg, zijn te komen ontvallen. Dat zorgde juist ervoor dat wij nog een beetje vrij konden leven. Maandelijks betaal ik minimaal SRD 1.000 aan stroom en SRD 250 aan water en met dat klein beetje geld dat overblijft moet ik inkopen doen. Hoe verder in het land van Chan?”
“Waarom eet de president wel steak en ik kan dat niet? Het volk heeft honger. Hoe concentreren kinderen zich op school, als zij niet goed genoeg kunnen eten? President, kijk eindelijk naar ons om. Wees niet selectief in wie hulp van jou krijgt.”
“Tot twee jaar terug waren mijn kinderen gewend drie tot vier keer per dag te eten, nu krijgen ze maar twee maals op een dag te eten. De president zelf zei, dat wij een vierkleurige maaltijd dienen te eten. Hoe red ik het als kip, vlees, vis, groenten en rijst zo duur zijn? Ik doe mijn best dat mijn kinderen goed eten en er verzorgd uitzien, maar het lukt me niet altijd. Ik ben diep teleurgesteld in deze regering. Ik had echt anders verwacht. Aan de regering vraag ik om het goed te maken met het volk, want die 200 dagen zijn inmiddels al verstreken”, voegde zij tenslotte aan het gesprek toe.
IS
